Rabbin Sunumu

Okuma süresi: 7 dakika

Rab'bin Sunumu: Mumlar

Kudüs Kilisesi için, Sunum Bayramı için seçilen tarih, başlangıçta İsa'nın doğumundan 40 gün sonra, 15 Şubat'tı; daha sonra Doğu, Yahudi yasalarına uygun olarak bu bayramı 6 Ocak'ta kutladı. bir çocuğun doğumu ve annesinin arınması.

6. ve 7. yüzyıllarda festival Batı'ya yayıldığında, İsa'nın doğumunun 25 Aralık'ta kutlanması nedeniyle 2 Şubat'a ertelendi.

Roma'da sunum, pagan ayinlerinin aksine kutlanan bir tövbe töreniyle birleştirildi.şehvet“. Kutlama, yavaş yavaş, Mesih'in Tapınaktaki sunumunun bir tür taklidi haline gelen kefaret alayının yerini aldı.

Doğu kökenli Sergius I (687-701), Yunan festivalinin şarkılarını Latince'ye çevirtti ve bunlar Roma alayı için benimsendi. 10. yüzyılda Galya, bu geçit töreninde kullanılan mumların kutsanması için ciddi bir tören düzenledi; bir asır sonra antifonu eklediLumen reklam vahiySimeon'un şarkısıyla(Nunc dimittis).

Aziz John Paul II'nin vaazından

Vatikan Bazilikası – 2 Şubat 1993 Salı

Sevgili kardeşlerim,İsa'nın Tapınağa Sunumu Bayramının bu ciddi kutlamasında, buraya gelen hepinizi içtenlikle selamlıyorum.

“Bu nedenle Ruh'un etkisiyle tapınağa gitti” (Lk 2, 27). Bugünkü ayinin İncil pasajında ​​okuduğumuz sözler, dindar bir İsrailli olan Şimon'a gönderme yapmaktadır.“İsrail’in tesellisini bekliyordu”yani Mesih'in gelişi. Vahiy sözü ona, İsa'nın Beytüllahim'deki doğumundan kırk gün sonra, Yeruşalim'deki mabette sunuluşu sırasında emanet edilmişti.

Evangelist, Kutsal Ruh'un bu Tanrı'dan korkan adamın üzerinde nasıl bulunduğunun altını çiziyor (krş.Luka2, 26), kendisine şunu duyurmuştu:“Rabbin Mesihini görmeden ölümü görmezdi” (Luka 2, 26).

Evangelist, özellikle Şimeon'un Ruh'un etkisiyle o gün tapınağa gittiğini yineliyor.“Anne-babası, Kanun'un yerine gelmesi için bebek İsa'yı oraya getirdiler” (Luka 2, 27).

Evanjelik metin, Simeon'la birlikte peygamber Anna'yı da tanıtıyor ve böylece onun Mesih'in Vahiyine katılımının altını çiziyor:“O anda geldiğinde o da Tanrı'ya şükretmeye başladı ve Yeruşalim'in kurtarılmasını bekleyenlere çocuktan söz etti” (Luka 2, 38).

İsa'nın Kudüs'teki mabette sunumu, Epifani gizemiyle yakından bağlantılıdır. Epifani aslında insanlara Kurtarıcı'yı tanımaları ve tanımaları ve daha sonra ona tanıklık etmeleri için rehberlik eden Kutsal Ruh'un varlığını ve eylemini vurgular. Kutsal Ruh, Pentikost gününde Havarilerin üzerine inecek.

Sunum anında onun varlığı o günü öngörüyor ve hazırlıyor. Ürdün kıyısındaki tezahürü ve tüm mesih misyonunu 30 yıl önce öngörüyor ve hazırlıyor. Nasıralı İsa. Aynı zamanda, İsa'nın tapınakta sunulması bu kurtarma görevinin biçimlerini dramatik bir şekilde ifade etmektedir.

Şimeon, İsa’nın Annesi Meryem’e hitaben şunları söylüyor: “O, İsrail'deki pek çok kişinin yıkımı ve dirilişi için buradadır; bu bir çelişki işaretidir ve birçok kalbin düşüncelerinin açığa çıkması içindir.”(Luka2, 34-35). Kutsal Ruh tarafından aydınlanan Şimeon, İbrahim'in çocuklarına bakmaya gelen Meryem ve Yusuf tarafından Tanrı'ya sunulan Çocuk'u görür.“Bu nedenle, Tanrı ile ilgili konularda merhametli ve sadık bir başkâhin olmak ve halkın günahlarını bağışlatmak için kendisini her konuda kardeşlerine benzetmesi gerekiyordu” (İbraniler 2:17).. Peki Simeone tüm bunları zaten görüyor mu? Peygamber Anna da gerçekten bunu görüyor mu?

Ancak Kilise tüm bunları onların ifadesinde buluyor. Bunu Simeone'nin sözlerinde buluyor. Bunlarda Kilise, görkemli kralın girebilmesi için kapıları ön cephelerini kaldıran o tapınağa manevi bir gönderme de bulur (krş.Sal24(23),7); Aynı zamanda çelişkinin de göstergesi olan [...] Amin!

© Telif Hakkı 1993 – Vatikan Yayıncılık Kitabevi

Musa'nın kanununa göre arınma ritüeli günleri tamamlandığında, Meryem ve Yusuf çocuğu Rab'be sunmak için Yeruşalim'e getirdiler; Rabbin kanununda yazıldığı gibi: "İlk doğan her erkek kutsal olacaktır." Rab'be" - ve yasanın öngördüğü şekilde bir çift kumru veya iki yavru güvercini kurban olarak sunmak.

Şimdi Yeruşalim'de, İsrail'in tesellisini bekleyen doğru ve dindar bir adam olan Şimeon adında bir adam vardı ve Kutsal Ruh onun üzerindeydi... Ruh'un etkisiyle tapınağa gitti ve ana-babasının yanındaydı. Çocuk İsa'yı, Kanunun kendisi için öngördüğü şeyi yapması için taşıdı, ayrıca onu kollarına aldı ve şöyle diyerek Tanrı'yı ​​kutsadı: "Şimdi, sözün uyarınca, kulunu esenlik içinde bırakabilirsin, ya Rab; böylece gözlerim gördü." tüm halkın önünde sizin tarafınızdan hazırlanan kurtuluşunuz: sizi diğer uluslara ve halkın İsrail'in görkemine açıklayacak bir ışık" (bkz. Luka 2:22-40).

Teklif

Musa'nın kanununa göre, ilk doğan erkek Rabbin malıydı ve tapınağa hizmet etmek üzere yaratılmıştı. Daha sonra Levi'nin soyundan gelen Levililer tapınağın hizmetini devraldıklarında, bu talimat geçerliliğini yitirdi, ancak ilk doğan, rahibin bakımı için parasal bir sunu ile kurtarılmak zorundaydı.

Simeone ile görüşme

"Ruh'un etkisiyle tapınağa gitti." Vurgulanması gereken bir detay, Şimeon'un Kutsal Ruh'un ilhamıyla hareket etmesidir ve bu, İsa'nın Beklenen Kişi, yani halkın ışığı olarak "tanınmasını" açıklamaktadır. Önünde durmamız gereken bir Işık: “Gerçek ışık dünyaya geldi, her insanı aydınlatan ışık... ama dünya onu tanımadı” (Yuhanna 1,9-10).

Bir kılıç ruhu delecek

Simeon her iki ebeveyni de kutsar, ancak sözler yalnızca anneye yöneliktir. Çocuk bir çelişki işareti olacaktır: İsa dünyanın ışığıdır ama reddedilecektir; İsa'ya hayran olunacak ve sevilecek ama çarmıha gerilecek ve mağlup edilecek; ölür ve tekrar dirilir. Annenin kalbine damgasını vuracak bir çelişki yolu.

Anna'yla buluşma

Peygamber Anna da tapınağa gelir. Evangelistin ayrıntılarından onun da bir Tanrı kadını olduğu anlaşılıyor, çok yaşlı, dul. Onun bir "peygamber" olması, başkalarının görmekte zorlandığı şeyi görmesine olanak tanıyor: Tanrı'nın varlığını... Görünüşün ötesine nasıl geçeceğini biliyor ve Çocuk'ta insanlardan Beklenen Kişi'yi görüyor.

Şaşkınlık

İsa'nın zamanında ortalama yaş 40 civarındaydı. Simeon ve Anna'nın "yaşlı" oldukları söyleniyor. Genellikle yaşlılar anılarla, geçmiş zamanların nostaljisiyle yaşarken, gençler umutlarla ve ileriye bakarak yaşarlar. Bu durumda kendimizi Çocuğun karşısına sabırsızlıkla bakan, bekleyen ve hayret eden iki yaşlı insanla karşı karşıya buluyoruz. Sevinç ve umut şarkıları söylüyorlar. Kalplerinin ne kadar genç olduğunu açıkça ortaya koyan ayrıntılar, çünkü bu, Tanrı'nın ve O'nun vaatlerinin yaşadığı bir kalptir: ve Tanrı hayal kırıklığına uğratmaz.

Peygamberler

Biz de bu “vizyonun” içinde yer alıyoruz. Çünkü müjdeyi yaşamayı kabul edenler bir çelişki işaretidir ve olacaktır. Halkın Işığı olan Rab İsa'nın önünde tavır almak cesaret gerektirir, ancak daha da önemlisi, Simeon ve Anna gibi her şeyden önce "Tanrı'dan" olmayı gerektirir.

Ayrıca Yusuf ve Meryem için olduğu gibi, her zaman her şeyin net olmadığı konusunda farkındalık ister: "hayrete düştüler" dediğini ve sonrasında Meryem'in bu yorgunluk karşısında "korunduğunu ve meditasyon yaptığını" biliyoruz.

kaynak © Vatikan Haberleri – Dicasterium pro Communicatione