Oxuma vaxtı: 3 dəqiqə
Leggi e ascolta la poesia “tienimi quel posto Dio mio”
Oradakı əziz dostlar poeziya Bu axşam çox şirin, gizli bir əlaqədən bəhs edir Allah burada müəllif ondan əbədiyyətə yer verməsini xahiş edir.
Son yer olsa belə, amma əbədiyyətdə orada olmaq, ləyaqət üçün deyil, verdiyi sevgi və Allahın böyük mərhəməti üçün.
Mənimlə oxuyun
O yeri mənim üçün tut, Allahım - Erik Perlman*
Mənim üçün sonuncu yeri tut, İlahi.
Çox diqqəti cəlb etməyən,
masanın altındakı,
qonaqlardan daha çox ofisiantlara yaxındır.
Çünki vacib insanlarla necə olmağı bilmirəm.
Mən necə qalib gələcəyimi bilmirəm.
Mən başqaları kimi əylənməyə qadir deyiləm.
Mənim üçün sonuncu yeri tut, İlahi.
Heç kimin istəmədiyi şey.
Aşağı bərbad avtobusun arxa tərəfində
mərhəmət sərnişinlərini daşıyan
hər gün günahdan bağışlanmağa.
Mənim üçün sonuncu yeri tut, İlahi.
Sıranın sonundakı.
növbəmi gözləyəcəm
və bəziləri zorakılıq etsə etiraz etməyəcəyəm
qarşımdan keçəcək.
Mənim üçün sonuncu yeri tut, İlahi.
Mənim üçün mükəmməl olacaq
çünki onu seçəcəksən.
rahat olacam
və bütün səhvlərimdən utanmağa məcbur olmayacağam.
Mənim yerim olacaq.
Mənim kimi insanların yeri olacaq.
Ən son gələnlərdən,
və demək olar ki, həmişə gec,
amma gəlirlər
dünya yıxılacaqdı.
O yeri mənim üçün tut, Allahım.
Cosa ne pensate? A me, è piaciuta tantissimo; in queste parole ho ritrovato quello che ogni sera, prima di dormire, chiedo a Dio. Di donarmi, per Sua misericordia, un posticino nell’Eternità, per poter godere della presenza del mio meraviglioso angelo.
Buonanotte
Gəlin birlikdə dinləyək
*Erik Pearlman nasce a Budapest il 22 aprile 1955 da padre tedesco e madre italiana.
1955-ci il sovet repressiyasına görə Pearlman ailəsi bir qrup qaçqınla birlikdə əvvəlcə Vyanaya, sonra Venesiyaya və nəhayət Turinə qaçıb.
Piedmontese paytaxtında mirvarilər müəyyən sabitlik tapırlar. Erik mədəni təhsilinə çox gənc yaşda başlamış, lakin heç vaxt dövlət və ya özəl məktəblərə yazılmamışdır.
Oğlunu kitabxanaya, teatra, kinoya qədər müşayiət etməklə onun təhsilinin qayğısına qalan ana özüdür. 16 yaşında Erik ata tərəfdən nənə və babası ilə yaşamaq üçün Monakoya köçdü. Universitet mühazirələrində iştirak edir, lakin heç vaxt qeydiyyatdan keçmir. Monakoda o, mədəni stimullarla dolu illər keçirdi.
1975-ci ildə o, dərin ekzistensial böhran yaşadı. O, Turinə valideynlərinin yanına qayıdır və sonra bir qrup qaraçıya qoşulur.
“Qaraçı” illəri haqqında məlumat azdır və Pearlman özü bu barədə heç vaxt danışmaq istəməyib. 1980-ci ildə Münhenə qayıdıb nəşrə yol tapa bilməyən bəzi şeirlərini antologiyada topladı.