Czas czytania: 4 minuty

Czytaj i słuchaj Maszenki i Niedźwiedzia

Indeks treści

Streszczenie

Cześć wszystkim "Maszeńka i niedźwiedź” è un’antica fiaba russa alla quale si sono ispirati gli sceneggiatori di Masha e Orso.

Wśród tradycyjnych opowieści ta baśń dla dzieci opiera się na dwóch elementach wspólnych dla wielu mitów i popularnych opowieści: dużym zwierzęciu, które może stanowić zagrożenie dla ludzi, strachu dzieci przed przebywaniem z dala od domu oraz strachu rodziców przed utratą dzieci.

Czytaj ze mną

Mashenka była bardzo inteligentną ośmioletnią dziewczynką.

Któregoś święta dziewczynka poprosiła rodziców o pozwolenie na pójście do lasu na zbieranie jagód. Nagle wyskoczył niedźwiedź, porwał Maszenkę, schwytał ją i zabrał do swojego domu.
Dziewczynka bardzo się przestraszyła, ale niedźwiedź powiedział do niej:
"Nie płacz kochanie. Nie chcę cię zjeść. Czuję się samotny, więc zostaniesz ze mną i dotrzymasz mi towarzystwa.
Dlatego Maszenka i Niedźwiedź mieszkali razem przez jakiś czas.

Niedźwiedź zrobił jej grządkę z mchu, nakarmił ją jagodami i miodem i traktował ją życzliwie. Maseńka była jednak smutna i chciała wracać do domu.
„Dlaczego płaczesz, mała dziewczynko?” – zapytał niedźwiedź.
Mashenka był bardzo przebiegły i nie chciał powiedzieć niedźwiedziowi prawdy.

Odpowiedział w ten sposób:
„Płaczę za moich rodziców. Ponieważ nie wróciłem do domu, na pewno pomyślą, że mnie zjadłeś.
„OK” – odpowiedział niedźwiedź. „Pójdę do ciebie rodzice i powiem im, że masz się dobrze i że nadal będziesz ze mną mieszkać. „Ugotuj trochę słodyczy, żeby dać je swojej mamie, przyniosę je w koszyku”.

Mashenka zgodziła się, ale powiedziała też:

„Słodycze są dla mamy. Nie będziesz musiał dotykać niczego z koszyka. Jeśli nie będziesz posłuszny, spotkam się z tobą.”
Masenka era una bambina molto furba.

Przygotował bardzo duży kosz, wśliznął się do środka i przykrył warstwą słodyczy.
Niedźwiedź niczego nie zauważył.

Wziął koszyk i poszedł do lasu. W ten sposób Maszeńka i niedźwiedź udali się razem w stronę wsi: niedźwiedź z koszykiem w dłoni i ukryta w środku dziewczynka.
Niedźwiedź, dotarwszy do połowy, mruknął donośnym głosem: „Jak ciężki jest ten kosz. Usiądę na chwilę i zjem deser.”
Maszeńka w koszu wszystko usłyszała i szepnęła: „Widzę cię. Nie jedz słodyczy mojej mamy.”
Niedźwiedź nie widział, że dziewczynka była w koszyku, ale usłyszał jej głos.
Pomyślał: „Jakie oczy ma ta dziewczynka! Nadal mnie widzi.”

Myślał, że dziewczynka obserwuje go z daleka! Duże zwierzę zrezygnowało z jedzenia słodyczy.
Po chwili niedźwiedź próbował jeszcze raz powiedzieć: „Teraz jestem daleko. Mała dziewczynka nie zobaczy mnie, jeśli spróbuję słodyczy.

Maszeńka wszystko usłyszała i zanim niedźwiedź zdążył otworzyć kosz, szepnęła: „Widzę cię, widzę cię! Nie jedz słodyczy mojej mamy!

Niedźwiedź przestał jeść.

Masenka e l’orso arrivano così al villaggio, vicino a casa dei genitori della bambina.

Wszystkie psy w wiosce wyczuły niedźwiedzie, zaczęły szczekać i biec w stronę tego domu.
Niedźwiedź przestraszył się, upuścił kosz i uciekł do lasu.
Tak Mashenka wróciła do domu: wyskoczyła z kosza i przytuliła mamę i tatę.
Kiedy niedźwiedź wrócił do swojego domu, odkrył, że dziewczynki tam nie ma!
Dopo una settimana, l’animale tornò al villaggio a trovare la bambina.

Rodzice bali się, że niedźwiedź ponownie ją porwie, ale zwierzę powiedziało:
“Sono venuto a salutarti, perché sto partendo per un lungo viaggio.

Dziękuję, że dotrzymywałeś mi towarzystwa, gdy byłeś ze mną w domu.

Wybaczam ci, że mnie oszukałeś. Byłeś bardzo mądry! Chcę ci zostawić prezent” – powtórzył i uciekł, kładąc na stole skórzaną torbę.
W torbie było dużo złotych i srebrnych monet. Rodzice Mashenki zbudowali większy i piękniejszy dom i nigdy nie zapomnieli o dobrym niedźwiedziu. Rosyjskie dzieci są zawsze bardzo szczęśliwe, gdy opowiada się im historię o Maszence i niedźwiedziu: ponieważ Maszenka to mądra i miła dziewczynka, a niedźwiedź to duże, dobre zwierzę.