Czas czytania: 5 minut

Czytaj i słuchaj małej małpki, która chciała nie zasnąć

Indeks treści

Streszczenie

La bajka tego wieczór dedykowany jest wszystkim dzieciom, które nie chcą spać! A jak trudno nam, rodzicom, oprzeć się temu!

Tak, ile razy zdarzyło się, że byliśmy zmęczeni, a mimo to nasze maluchy wciąż były pełne energii?

Rodzice Switty'ego sugerują możliwe rozwiązanie.

Zobaczyć to uwierzyć!

Czytaj ze mną

Switty była małą małpką, która zawsze wpadała w złość przed pójściem spać. Gdy nastał wieczór, mama mówiła do niej: „Switty, spójrz na niebo za oknem! Jest już ciemno, słońce już dawno poszło spać! My też musimy iść spać.”
Switty zaprotestował. „Nie chcę iść do łóżka! Chcę zawsze nie spać.”
Switty co wieczór wpadała w złość, a jej tata, mama i dziadkowie nazywali ją „małą małpką, która zawsze chciała nie zasnąć”.
Każdego wieczoru Switty zasypiał coraz później.

Matka już traciła cierpliwość do swojego szczeniaka i powiedziała do niej: „Jeśli pójdziesz spać tak późno, rano będzie trudno wstać”.
Mała małpka, która chciała zawsze nie spać, nie wierzyła jednak swojej matce.
Una sera, Switty decise: voleva stare sveglia tutta la notte, perché aveva troppa voglia di saltare, correre per la casa e inventare giochi nuovi.

Matka powiedziała jej:

„OK, Switty, zróbmy dzisiaj wieczorem, co chcesz. Ponieważ nie jesteś śpiący, nie śpij!
Mała małpka, która chciała cały czas nie spać, była bardzo szczęśliwa.

Najpierw wskoczyła na łóżko w swoim pokoju, potem poszła na łóżko matki, żeby zrobić salta, potem pomyślała o bieganiu po kuchni, korytarzu i łazience i urządziła wyścig z ojcem.

Potem wpadła na pomysł, żeby wyjąć wszystkie swoje zabawki z szafy i rozrzucić je na podłodze. Pokłócił się też z pluszowymi zwierzętami: co za bałagan w jego sypialni!
Mama i tata postanowili poczekać, aż Switty sama się zmęczy i nic nie powie.
Mała małpka, która cały czas chciała nie spać, bawiła się i bawiła jeszcze trochę.

Kiedy zamknęła oczy, leżała na podłodze, wśród pluszowych zwierząt i budynków. Mama i tata położyli ją na łóżku i poszli spać.
Następnego ranka słońce było już wysoko na niebie, tata wstał, żeby iść do pracy, a Switty spał.
Switty spał cały dzień: wielu przyjaciół dzwoniło do drzwi małej małpki, która zawsze chciała nie zasnąć. Najpierw przyszedł królik Lod, który zawsze jadł marchewki:

„Puk, puk, czy mogę wejść do domu i pobawić się ze Swittym?”
– Cześć, Lod – powiedziała mama. Switty nadal śpi. „

Po chwili przybył kot Mot.

„Puk, puk, czy mogę wejść do domu i pobawić się ze Switty’m?
– Cześć, Mot – powiedziała mama. Switty nadal śpi.

Minęły poranne godziny, a mała małpka, która zawsze chciała nie spać, nadal spała.
Przybył także piesek Conny:

„Puk, puk, czy mogę wejść do domu i pobawić się ze Swittym?”
– Cześć, Conny – powiedziała mama. Switty nadal śpi.

Tap, mysz, która kochała ser, też przechodziła obok, ale gdy już się ściemniło, wszyscy przyjaciele Switty'ego musieli wracać do domu, do swoich mam, wykąpać się, pójść na obiad i wreszcie pójść spać.
Śpiący Switty obudził się tego dnia w porze kolacji.
„Gdzie są moi przyjaciele?” zapytał Switty.
„Wszyscy są w domu” – odpowiedziała matka.

„Spójrz na niebo, Switty: już prawie zachód słońca, słońce idzie spać i wkrótce nadejdzie czas obiadu. Obudziłeś się za późno.”
"NIE! Jeszcze nie jest późno, a ja jestem Switty, mała małpka, która cały czas chciała nie spać!”.

Szczeniak zaprotestował.
„Switty” – wyjaśniła mama, „kiedy spałeś, wszyscy twoi przyjaciele nie spali i chcieli się z tobą bawić. Teraz nie śpisz i chcesz się pobawić, ale jest wieczór, twoi przyjaciele poszli do domu i wkrótce pójdą spać.
"NIE!" Switty znów zaprotestował, nie chcąc wierzyć matce.

Ale teraz czuła się samotna i nie rozumiała: dlaczego słońce szło spać? Dlaczego znowu był wieczór?
Po kolacji, mała małpka, która cały czas chciała nie spać, nie chciała się bawić.

Era stata tutto il tempo da sola e si sentiva un po’ triste.

Nudził się, ale nie był śpiący: bycie małą małpką, która cały czas chciała nie spać, było naprawdę uciążliwe!
Minęło kilka dni, a Switty był coraz smutniejszy. Przyjaciele nie przychodzili do niej z wizytą, a ona nie wiedziała już, kiedy należy iść spać.
„Mamo, czy możesz pomóc mi zasnąć?” – zapytała mała małpka.
Więc jej mama zaczęła czytać jej książkę, śpiewać jej kołysankę i stopniowo mała małpka, która zawsze chciała nie zasnąć, zmieniła się.

Tata ustalił zasadę: po walce na pluszowe zabawki od razu szliśmy spać.
Po obiedzie tata mówił: „Czas na walkę z pluszowymi zwierzętami!” i Switty świetnie się bawili.
Potem tata i Switty odkładali pluszaki, mama przychodziła i czytała bajkę, a Switty zasypiał.
Kiedy Switty nauczyła się wcześnie zasypiać, przyjaciele wracali do niej i znów była szczęśliwa.
Stała się małą małpką, która śpi w nocy i dużo się bawi w ciągu dnia, jak wiele innych we wszystkich krajach świata.