Lexoni dhe dëgjoni Fjalën e 12 dhjetorit 2022

Përmbledhje

E hëna e javës së tretë të Ardhjes

Sot Kisha feston: Virgjëresha e Bekuar e Guadalupes

Virgjëresha e Bekuar e Guadalupe: Fjala e 12 dhjetorit 2022 — *Beata Vergine Maria di Guadalupe*

Lexoni tregimin

Zoja e Guadalupes nderohet kryesisht në faltoren kushtuar asaj në Tepeyac, Meksikë. Miliona pelegrinë dynden në këtë faltore çdo vit dhe është më i frekuentuari dhe më i dashuruari jo vetëm nga populli meksikan, por edhe nga të gjithë popujt e Amerikës Latine.

Ma ormai non c’è parte del botë cristiano che non conosca l’avvenimento che ha dato l’impulso decisivo all’evangelizzazione del “kontinenti i ri”. Santuari dedicati alla Madonna di Guadalupe si trovano anche in Italia, così come numerose cappelle in luoghi di culto, anche celebri, come il Santuario mariano di Loreto.

Katër shfaqjet e "Virgjëresha Morena” tek indio Juan Diego, janë në origjinën e përkushtimit dhe ndërtimit të shenjtërores së lartpërmendur; ato janë gjithashtu një ngjarje që ka lënë gjurmë të thella në fenë dhe kulturën meksikane.

Bazilika, ku “tilma” (mantello in fibra di ayate, un tessuto grossolano prodotto con foglie di cactus) con l’immagine miracolosa, è stata inaugurata il 12 ottobre 1976. Tre anni dopo è stata visitata da San Giovanni Paolo II che, dal balcone della facciata su cui sono scritte in caratteri d’oro le parole della Madonna a Juan Diego: “¿No estoy yo aquí que soy tu Madre”(“Non sono qua io che sono la tua Madre?”), ha salutato le molte migliaia di messicani confluiti al Tepeyac; nello stesso luogo, il 6 maggio 1990, ha proclamato beato il veggente Juan Diego, che è stato infine dichiarato santo il 31 luglio 2002 .

Qui, sul Tepeyac, ebbero luogo le apparizioni a Juan Diego: la mattina del 9 dicembre 1531, mentre sta attraversando la collina del Tepeyac per raggiungere la città, l’indio è attratto da un canto armonioso di uccelli e dalla visione dolcissima di una Donna che lo chiama per nome con tenerezza. La “Signora” gli dice di essere “la perfetta sempre Vergine Maria, la Madre del verissimo ed unico Dio” e gli ordina di recarsi dal vescovo per riferirgli che desidera che le si eriga un tempio ai piedi del colle. Juan Diego corre subito dal vescovo ma non viene creduto.

Tornando a shtëpi la sera incontra nuovamente sul Tepeyac la Vergine Maria, a cui riferisce il suo insuccesso e chiede di essere esonerato dal compito affidatogli, dichiarandosene indegno. La Vergine gli ordina di tornare il giorno seguente dal vescovo che, dopo avergli rivolto molte domande sul luogo e sulle circostanze dell’apparizione, gli chiede un segno; la Vergine promette di darglielo l’indomani.

Il giorno seguente, però, Juan Diego non può tornare: suo zio, Juan Bernardino, è gravemente ammalato e lui viene inviato di buon mattino a Tlatelolco a cercare un sacerdote che confessi il moribondo. Giunto in vista del Tepeyac decide perciò di cambiare strada per evitare l’incontro con la “Signora”. Ma la “Signora” è là davanti a lui e gli domanda il perché di tanta fretta. Juan Diego si prostra ai suoi piedi e le chiede perdono per non poter compiere l’incarico affidatogli presso il vescovo, a causa della malattia mortale dello zio.

“Zonja” e qetëson duke i deklaruar se xhaxhai i tij tashmë është shëruar dhe e fton të ngjitet në majë të kodrës për të mbledhur lule. Juan Diego ngjitet lart dhe me habi të madhe gjen disa "lule të Kastiljes" të bukura në majë të kodrës: është 12 dhjetori. Në këtë kohë të vitit, solstici dimëror sipas kalendarit Julian në atë kohë, as stina dhe as vendi, një tokë e shkretë gurore, nuk janë të përshtatshme për rritjen e luleve të tilla. Juan Diego mbledh një tufë prej tyre të cilat ia çon Virgjëreshës, e cila megjithatë e urdhëron t'ia paraqesë peshkopit si provë të së vërtetës së shfaqjeve.

Juan Diego bindet dhe, pasi arriti në praninë e prelatit, hap mantelin e tij dhe në çast në "tilma“Imazhi i Virgjëreshës së Shenjtë është shtypur dhe i dukshëm për të gjithë. Përballë kësaj mrekullie, peshkopi bie në gjunjë dhe bashkë me të të gjithë të pranishmit.

Të nesërmen në mëngjes Juan Diego shoqëron prelatin në Tepeyac për t'i treguar vendin ku Zoja ka kërkuar që t'i ndërtohej një tempull. Ndërkohë, imazhi i vendosur në katedrale, shpejt u bë objekt i përkushtimit popullor, i cili është ruajtur i pandërprerë edhe sot e kësaj dite.

Zonja jonë e "tilma” ha un volto nobile, di colore bruno, mani giunte, vestito roseo bordato di fiori. Un manto azzurro mare, trapuntato di stelle dorate, copre il suo capo e le scende fino ai piedi, che poggiano sulla luna. Alle sue spalle il sole risplende sul fondo con i suoi cento raggi.

Vëmendja është përqendruar tërësisht te ikonën e jashtëzakonshme dhe të bukur të Guadalupan, e cila ka mbetur në mënyrë të pashpjegueshme e paprekur pavarësisht shekujve: ky imazh, i cili nuk është pikturë, as vizatim, as i bërë nga dora e njeriut, zgjon përkushtimin e besimtarët nga e gjithë bota.e botës dhe i shtron jo pak pyetje shkencës, disi siç po ndodh prej vitesh me misterin e Qefinit të Shenjtë.

La scoperta più sconvolgente al riguardo è quella fatta, con l’ausilio di sofisticate apparecchiature elettroniche, da una commissione di scienziati che ha evidenziato la presenza di un gruppo di 13 persone riflesse nelle pupille della “Virgen Morena”: sarebbero lo stesso Juan Diego con il vescovo ed altri ignoti personaggi, presenti quel giorno al prodigioso evento in casa del presule. Un vero rompicapo per gli studiosi: un fenomeno scientificamente inspiegabile che rivela l’origine miracolosa dell’immagine e comunica al mondo intero un grande messaggio di Speranza.

Zonja e Guadalupes duke u shfaqur nëJuan Diego, vestita di sole, non solo gli annuncia che è nostra madre spirituale, ma lo invita – come invita ciascuno di noi – ad aprire il proprio Zemra all’opera di Krishtit që na do dhe na shpëton. Meditoni sot mbi ngjarjen e Guadeloupe, një rast i "inkulturimi” miracolosa, significa porsi alla scuola di Maria, maestra di umanità e di unazë martese, annunciatrice e serva della Parola che deve risplendere in tutto il suo fulgore, come l’immagine misteriosa sulla “tilma” del veggente messicano, shenjtëruar nga Shën Gjon Pali II më 31 korrik 2002, me rastin e vizitës së tij të pestë baritore në Meksikë.

Burimet kryesore: santiebeati.it; vatikan.va (« RIV.»).

Leximi i Parë

Një yll del nga Jakobi.

Nga libri i Numrave
Nm 24,2-7,15-17b

In quei giorni, Balaam alzò gli occhi e vide Israele accampato, tribù per tribù. Allora lo spirito di Zoti ishte mbi të. Ai shqiptoi poezinë e tij dhe tha:

"Orakulli i Balaamit, djalin nga Beor,
dhe orakullin e njeriut me sy depërtues;
oracolo di chi ode le parole di Dio,
e atyre që shohin vizionin e të Plotfuqishmit,
ai bie dhe i hiqet velloja nga sytë.
Sa të bukura janë çadrat e tua, Jakob,
banesat e tua, Izrael!
Shtrihen si lugina,
come giardini lungo un fiume,
come àloe, che il Zotëri ha piantato,
si kedrat buzë ujit.
Ujërat do të rrjedhin nga kovat e saj
dhe fara e tij si ujëra me bollëk.
Mbreti i tij do të jetë më i madh se Agag
dhe mbretëria e tij do të lartësohet".

Ai shqiptoi poezinë e tij dhe tha:

«Oracolo di Balaam, figlio di Beor,
orakulli i njeriut me sy të mprehtë,
oracolo di chi ode le parole di Dio
dhe e njeh diturinë e Shumë të Lartit,
e atyre që shohin vizionin e të Plotfuqishmit,
ai bie dhe i hiqet velloja nga sytë.
E shoh, por jo tani,
Unë e mendoj atë, por jo nga afër:
një yll del nga Jakobi
dhe një skeptër doli nga Izraeli".

Parola di Dio.

Psalmi përgjegjës
Nga Ps 24 (25)

R. Më trego, Zot, rrugët e tua.

Më trego, Zot, rrugët e tua,
më mëso rrugët e tua.
Më udhëzo në besnikërinë tënde dhe më mëso,
perché sei tu il Dio della mia salvezza. R.

Ricòrdati, Signore, della tua misericordia
dhe e jotja Dashuria, që ka qenë gjithmonë.
Më kujto në mëshirën tënde,
për mirësinë tënde, Zot.R.

Buono e retto è zotëri,
u tregon mëkatarëve rrugën e drejtë;
guida i poveri secondo giustizia,
ai u mëson të varfërve rrugën e tij.R.

Aklamacion ungjillor

Halleluja, halleluja.

Na trego, o Zot, mëshirën tënde
dhe na jep shpëtimin tënd. (Ps 85,8)

Aleluja.

Ungjilli

Nga erdhi pagëzimi i Gjonit?

Jezusi mëson në tempull — *Jezusin mëson në tempull*

Dal Ungjilli sipas Mateut
Mt 21,23-27

In quel tempo, Gesù entrò nel tempio e, mentre insegnava, gli si avvicinarono i capi dei sacerdoti e gli anziani del popolo e dissero: «Con quale autorità fai queste cose? E chi ti ha dato questa autorità?».
Gesù rispose loro: «Anch’io vi farò una sola domanda. Se mi rispondete, anch’io vi dirò con quale autorità faccio questo. Il battesimo di Giovanni da dove veniva? Dal cielo o dagli uomini?».

Essi discutevano fra loro dicendo: «Se diciamo: “Dal cielo”, ci risponderà: “Perché allora non gli avete creduto?”. Se diciamo: “Dagli uomini”, abbiamo paura della turma, perché tutti considerano Giovanni un profeta».

Rispondendo a Gesù dissero: «Non lo sappiamo». Allora anch’egli disse loro: «Neanch’io vi dico con quale autorità faccio queste cose».

Fjala e Zotit.

Shën Bede i nderuari (rreth 673-735)

monaco, dottore della Chiesa

Predikimet nr.1; CCL 122, 2

"Të gjithë e konsiderojnë Gjonin një profet"

Se ci interroghiamo sul perché Giovanni battezzasse, con un battesimo che non poteva tuttavia rimettere i peccati, il motivo è chiaro: per essere fedele al suo ministero di precursore, doveva battezzare prima del Signore, così come era nato prima di lui, predicava prima di lui e sarebbe vdiq prima di lui. Allo stesso tempo, serviva per impedire che l’invidia litigiosa dei farisenjtë e degli scribi avesse influenza negativa sul ministero del Signore, nel caso in cui egli avesse dato per primo il battesimo agli uomini. “Il battesimo di Giovanni da dove veniva? Dal cielo o dagli uomini?”

Siccome non avrebbero osato negare che fosse venuto dal cielo, sarebbero stati costretti a riconoscere che anche le opere di colui che Giovanni predicava erano anch’esse compiute da un potere che veniva dal cielo. Tuttavia, anche se il battesimo di Giovanni non rimetteva i peccati, non era per questo senza frutto per coloro che lo ricevevano. (…) Era un segno di fede e di pentimento, cioè richiamava tutti ad astenersi dal peccato, praticare l’elemosina, credere in Cristo, e affrettarsi verso il suo battesimo, appena fosse apparso, per esservi lavati per la remissione dei peccati.

D’altronde il deserto dove Giovanni dimorava rappresenta la jeta dei shenjtorët che rinunciano ai piaceri di questo mondo. Che essi vivano nella solitudine o mescolati alle folle, senza sosta tendono con tutta l’anima a distaccarsi dai desideri del mondo presente; trovano la loro gioia nell’avere Dio solo nel segreto del loro cuore, e nel porre la loro speranza in lui solo.

Verso questa solitudine dell’anima, carissima a Dio, il profeta desiderava andare, con l’aiuto dello Spirito Santo, quando diceva: “Chi mi darà ali come di colomba, per volare e trovare riposo?” (Sal 55,7).

FJALËT E ATIT TË SHENJTË

Quando nel popolo di Dio non c’è profezia, il vuoto che lascia quello viene occupato dal clericalismo: è proprio questo clericalismo che chiede a Gesù: “Con quale autorità fai tu queste cose? Con quale legalità?”.

E la memoria della promessa e la speranza di andare avanti vengono ridotte soltanto al presente: né passato, né futuro speranzoso.

E tashmja është e ligjshme: nëse është e ligjshme vazhdo. "Zot, mos i mungofshin profetëve popullit tënd!" Të gjithë ne të pagëzuarit jemi profetë. “Zot, le të mos e harrojmë premtimin tënd! Të mos lodhemi kurrë duke ecur përpara! Mos u mbyllëm në ligjshmëritë që mbyllin dyert!”. (Santa Marta, 16 dhjetor 2013)

Ultimo aggiornamento: 9 Giugno 2023 – 8.07 by Remigius Robert