Myśl na mój ślub

Czas czytania: 4 minuty

Myśl na mój ślub

L’amore

Era il 28 maggio.

Mniej więcej w tym czasie spotkaliśmy się 28 maja 2005 roku.
Benevento fu il nostro nido d’amore, dove già adulti, ci baciammo come due adolescenti.

A przechodzące obok dziecko również zarzuciło nam brak skrupułów.
A 40 anni per un puerile e pudico bacio sulle labbra… vabbè. Lo accettammo come buon segno premonitore.

E così fu: la scintilla diventò fuoco, il fuoco divampò nelle nostre vene e nei nostri cuori.

Sigillammo questo fuoco con la fede: non con fiori e candele, non con un metallo prezioso al dito, ma con la certezza del cammino insieme, ovunque il Signore ci avesse condotti, in ogni circostanza Dio ci avesse voluti, nella gioia e nel dolore che Gesù ci avesse donato.

Da quel fuoco nacque il nostro primogenito, maschio, sano, bello, vivace: piaceva molto a Dio.

Eugeniusz: dobrze urodzony, dobrze urodzony. Ze szlacheckiego rodu. Oto jego imię.
Si capiva dal fuoco che aveva negli occhi e dalla dolcezza del suo cuore.

Eugene czekał 5 lat na narodziny brata lub siostry.
Bóg umieścił obok niego siostrę, siostra, ten, który będzie mu towarzyszył do ołtarza.
All’altare dello stesso Dio che lo mise nel mondo, lo stesso Dio innamorato di lui che lo rivolle accanto a sé.

Pewnego dnia Bóg zapytał nas: „Czy mogę tu przyprowadzić Eugenio?”
Odpowiedzieliśmy mu z kilkoma chwilami wahania: „Jasne, Panie, niech się stanie Twoja wola, nie nasza”.
Następnie Bóg dodał: „Zostawię wam tyle wiary, tyle miłości i tylu przyjaciół, abyście byli rodziną.”

Tutaj są. Nasza rodzina. Rodzina krwi i rodzina miłości. Razem.
Insieme qui, e insieme distanti ma collegati col cuore.

Dio ci ha permesso di conoscere tanti nuovi amici, che si sono dimostrati molto forti, anche nel periodo più forte della nostra vita.

Na naszej drodze Pan postawił filary delikatne, ciche, prawie niewidoczne, ale obecne w momencie, w którym były najbardziej potrzebne: i tak przyjęliśmy ojciec Święty, che ci ha anche onorato di un suo telegramma speciale.

E abbiamo sentito il suo amore sulla nostra pelle, l’amore del Padre, la tenerezza di una persona di famiglia.

prałat Sapienza Powiedział: "Ojciec Święty codziennie myśli o Eugeniuszu”
I mówimy ci, ukochany Papież Franciszek: “modlimy się za Ciebie każdego dnia i jesteśmy pewni, że także Eugenio myśli o Tobie w każdej chwili” .

Poznaliśmy miłość, miłość Ojca, miłość Ojca.
A miłość stała się siłą, miłość stała się skałą, skałą, na której zbudowana jest rodzina.
Kochająca rodzina.

Nei 13 mesi più difficili, più intensi della nostra vita abbiamo sentito l’amore di Dio sulla nostra pelle, abbiamo sentito la fede scorrere nelle nostre vene, e abbiamo rimesso nelle sue mani misericordiose ogni attimo di gioia che trascorrevano insieme.

Tanto amore ci siamo scambiati: amore che durerà per l’eternità.

Rodzina i przyjaciele trzymali nas blisko siebie podczas najtrudniejszych 13 miesięcy naszego życia.
A my dzisiaj, jak zawsze, trzymamy ich mocno przy sobie i przypieczętowujemy naszą miłośćmiłość Boga per noi con tutti voi.

Al nostro fianco ci sono Eugenio, Francesca, Teresa, Nadia, Vincenzo e Nicola.

Ma qui sull’altare, di fronte a Dio e al nostro fianco ci siete tutti voi.

Voi e noi collegati con il cuore.

Noi tutti collegati al cielo con quel filo sottile ma forte che si chiama amore.

E questo filo mai si spezzerà.

Zawsze i na zawsze zjednoczeni.