E Diela e Palmave

Koha e leximit: 8 minuta

E Diela e Palmës - Dominika në Palmis

Nga predikimi i Shën Gjon Pali II (13 prill 2003):

 "Lum ai që vjen në emër të Zotit!” (Mc11.9).

Liturgjia e të Dielës së Palmës është pothuajse njëportali solemn i hyrjesnë Javën e Shenjtë. Bashkëpunëtordy momente të kundërta: pritja e Jezusit në Jeruzalem dhe drama e Pasionit; L'"Hosana“Thirrja festive dhe shumë herë e përsëritur:”Kryqëzoje atë!”; hyrja triumfale dhe humbja e dukshme e vdekjes në Kryq. Kështu parashikojnë"Tani"në të cilën Mesia do të duhet të vuajë shumë, do të vritet dhe do të ringjallet ditën e tretë (krhMt16:21) dhe na përgatit për ta jetuar misterin e Pashkëve deri në fund.

"Jubile, bijë e Jeruzalemit! / Ja, mbreti yt vjen te ti” (Zc, 9,9). Qyteti në të cilin kujtimi i Davidit jeton, gëzohet duke pritur Jezusin; Qyteti i Profetëve, shumë prej të cilëve pësuan martirizim atje për të vërtetën; atjeQyteti i Paqes, e cila ndër shekuj ka njohur dhunë, luftë, internim.

Disi, Jeruzalemi mund të konsiderohet siQyteti-simbol i njerëzimit, sidomos në fillimin dramatik të mijëvjeçarit të tretë që po jetojmë. Për këtë arsye ritet e së Dielës së Palmës fitojnë elokuencën e tyre të veçantë. Fjalët e profetit Zakaria tingëllojnë ngushëlluese: "Gëzohu shumë bijë e Sionit, gëzohu, bijë e Jeruzalemit! / Ja, mbreti yt vjen te ti. / Ai është i drejtë dhe fitimtar, / i përulur, hipur në gomar / ... harku i luftës do të thyhet, / ai do t'u shpallë paqen kombeve.” (9.9-10). Sot ne po festojmë, sepse Jezusi,Mbreti i paqes.  

Pastaj, përgjatë zbritjes së malit të Ullinjve, ata vrapuan për të takuar Krishtindjemtë dhe vajzat e Jeruzalemit, duke brohoritur dhe duke valëvitur degët festive të ullirit dhe palmës. […]

"Këtu është nëna juaj!(Gjn 19:27) Jezusi ia drejton këto fjalë secilit prej jush, miq të dashur. Ai gjithashtu ju kërkon të merrni Marinë si nënën tuaj."Ne shtepine tende", për ta mirëpritur atë "midis pasurive tuaja", sepse "është ajo që, duke kryer shërbesën e saj amënore, ju edukon dhe ju modelon derisa Krishti të formohet plotësisht në ju". Merr Maria kujdes që t'i përgjigjesh bujarisht thirrjes së Zotit dhe të ngulmosh me gëzim e besnikëri në misionin e krishterë! […]

"Vërtet ky njeri ishte Biri i Perëndisë!” (Mc15.39). Ne kemi dëgjuar shpalljen e qartë të besimit, në të cilën del centurioni, "E pashë të vdiste ashtu” (atje). Dëshmia befasuese e ushtarit romak buron nga ajo që pa, i pari që shpalli se njeriu i kryqëzuar "ai ishte Biri i Perëndisë“.

Zoti Jezus, edhe nene “pamë” si vuajte dhe si vdiqe për ne. Besnik deri në ekstrem, me vdekjen tënde na shpëtove nga vdekja. Me Kryqin tënd na ke shpenguar.

Dëshmitar i heshtur i këtyre momenteve vendimtare për historinë e shpëtimit je ti, Mari, Nënë e pikëlluar.

Na jep sytë që të njohim në fytyrën e të Kryqëzuarit, të shpërfytyruar nga dhimbja, imazhin e të Ngjallurit të lavdishëm.

Na ndihmo ta përqafojmë dhe t'i besojmë atij, në mënyrë që të bëhemi të denjë për premtimet e tij.

Na ndihmo t'i qëndrojmë besnikë atij sot dhe gjatë gjithë jetës sonë. Amen!

burimi © shtyp.vatikan.va

Historia

La Domenica della Passione, detta anche delle Palme, rappresenta il grande portale attraverso il quale entriamo nella Settimana Santa, tempo durante il quale contempliamo gli ultimi momenti della vita di Gesù.

Si ricorda l’entrata di Gesù in Gerusalemme, accolto da una folla festante, e quindi la memoria della sua Passione.

Già nel 400 a Gerusalemme era praticata la processione delle palme. La Messa è interamente caratterizzata dal tema della passione di Gesù: ciò vale in particolare con il testo dei vangeli che, a seconda dell’anno corrispondente, presentano il racconto della passione.

Leximi i parë, marrë nga libri i profetit Isaia (Kënga e Shërbëtorit të Zotit, Isaia 50), bëhet një lutje në Psalmin 22, me refrenin "Zoti im, Zoti im, pse më ke braktisur”. Una paura che porterà comunque Gesù a obbedire al Padre “Fino alla morte in croce” ricorda il testo dei Filippesi, scelto come II lettura.

Nuk është thjesht një festë "zie" dhe "vajtimi", por më tepër java që shpreh "zemrën" e misterit të Pashkëve, kur Jezusi jep jetën e tij për shpëtimin tonë: nga dashuria Jezusi u bë njeri dhe nga dashuria. jepni jetë. Në këtë bindje, Jezusi e do Atin dhe i do njerëzit që erdhi për të shpëtuar.

Të Dielën e Palmës na ofrohet një interpretim i jetës dhe fatit tonë. E gjithë dhimbja dhe zia jonë gjen një përgjigje tek Jezusi: përballë çdo pyetjeje se pse vuajmë, pse vdesim, pse bëjmë kaq shumë zgjedhje që janë të pakuptueshme në sytë e njeriut, Jezusi nuk na dha përgjigje të paqarta, por me jetën e tij ne ai tha se Ai është me ne, pranë nesh. Deri ne fund. Ne nuk do të jemi kurrë vetëm në gëzimin dhe vuajtjen tonë. Jezusi është atje.

Një festë që kërkon të kuptohet, më tepër se me fjalë, me heshtje e lutje, duke u përpjekur të hyjë me zemër.

Uluni këtu ndërsa unë shkoj atje dhe lutem. Dhe duke marrë me vete Pjetrin dhe dy djemtë e Zebedeut, filloi të ndiejë trishtim dhe ankth... “Ati im, nëse është e mundur, largoje nga unë këtë kupë! Por jo si të dua unë, por si të duash ti”... Ja ku vjen Juda, një nga të Dymbëdhjetët, dhe bashkë me të një turmë e madhe me shpata dhe shkopinj, dërguar nga krerët e priftërinjve dhe nga pleqtë. Tradhtari u kishte dhënë një shenjë duke u thënë: “Ai është ai që do ta puth; arrestojeni!” (shih Mt 26,36-37,47-48).

Ndërsa Pjetri ishte në oborr, erdhi një nga shërbëtorët e rinj të kryepriftit dhe, duke parë Pjetrin duke u ngrohur, e pa në fytyrë dhe tha: "Edhe ti ishe me Nazareasin, me Jezusin". Por ai e mohoi duke thënë: “Nuk e di dhe nuk e kuptoj çfarë po thua”. Pastaj doli drejt hyrjes dhe këndoi një gjel... “Është e vërtetë, ju jeni me siguri një prej tyre, në fakt ju jeni një galileas”.

Por ai filloi të mallkojë dhe të betohet: "Unë nuk e njoh këtë njeri për të cilin po flisni". Dhe menjëherë për të dytën herë këndoi një gjel. Dhe Pjetrit iu kujtua fjala që i kishte thënë Jezusi: "Para se kënga të këndojë dy herë, do të më mohosh tri herë". Dhe ai shpërtheu në lot (Mk 14,66-70).

Kur arritën në vendin e quajtur Kafkë, e kryqëzuan atë dhe kriminelët atje, një në të djathtë dhe një në të majtë. Jezusi tha: "O Atë, fali ata, sepse nuk dinë çfarë bëjnë." Më pas duke i ndarë rrobat, hodhën short...Një nga kriminelët e varur në kryq e ofendoi. “A nuk je ti Krishti? Shpëtoni veten dhe ne!”. Tjetri në vend të kësaj e qortoi duke thënë: “Ti nuk ke frikë nga Perëndia”… Dhe ai tha: “Jezus, më kujto kur të vish në mbretërinë tënde”.

Ai iu përgjigj: “Në të vërtetë po të them: sot do të jesh me mua në parajsë”. Tashmë ishte rreth mesditës dhe u errësua në të gjithë vendin deri në tre pasdite, sepse dielli ishte errësuar. Veli i tempullit u gris në gjysmë. Jezusi, duke thirrur me zë të lartë, tha: "O Atë, në duart e tua po e dorëzoj frymën time." Pasi tha këtë, ai mbaroi (Lk 23,33-34, 39-46).

Lutja

Zoti Jezus,
mes turmave brohoritëse
keni mbërritur në Jeruzalem.

Të bindur deri në fund,
dorëzoje frymën tënde Atit,
ju jepni jetën tuaj për të na shpëtuar.
Gojët e sa shumë sot
ata të përshëndesin "Biri i Davidit"
nesër do të bërtasin “Kryqëzoje”.

Të njëjtët dishepuj që premtuan
të rrinë me ty deri në fund, të braktisin.
Po unë, zotëri?
E kuptoj që e kam të vështirë të vazhdoj me ty.

Unë e kuptoj atë lutje
eshte e veshtire te shprehesh.
belbëzoj. Une ndaloj. reflektoj.

vërej
se, si Juda, jam gati
të tradhtosh Dashurinë me gjeste dashurie.
Ashtu si Pilati, unë jam gati
për të mbrojtur të vërtetën,
derisa të më kërkojë të paguaj personalisht.

Ashtu si Pjetri, unë jam gati
për të bërë shumë premtime,
por unë jam po aq gati të të braktis.
Ashtu si dishepujt, unë jam gati
për t'ju premtuar besnikëri,
dhe më pas zhduken në anonimitet.

Zbuloj gjithashtu se…
si Maria, e pikëlluar,
në heshtje mund të të shoqëroj me zemër të plagosur
përgjatë Via Crucis tuaj.
Ashtu si dishepulli i dashur,
me Maria, unë di si të qëndroj pranë jush,
deri te këmbët e kryqit.

Si hajduti i mirë,
Unë mund të njoh gabimet e mia
dhe më beso në zemrën tënde të mëshirshme.
Si centurioni,
Unë mund të njoh
se ti je Zoti dhe Zoti im.

Jezusi, njeriu i Kryqit,
Djali dhe vëllai,
ki mëshirë për mua!
Më ndihmo të qëndroj pas Teje.
Me ju.
Të jetoj në ju dhe për ju.

(Lutja nga AV)