วันอาทิตย์ปาล์ม

เวลาในการอ่าน: 8 นาที

วันอาทิตย์ปาล์ม – โดมินิกาใน Palmis

จากคำเทศนาของ นักบุญยอห์น ปอลที่ 2 (13 เมษายน 2546):

 “สาธุการแด่ผู้ที่มาในพระนามของพระเจ้า!” (แมค11.9)

พิธีสวดวันอาทิตย์ปาล์มใกล้จะถึงแล้วพอร์ทัลทางเข้าอันศักดิ์สิทธิ์ในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ เชื่อมโยงสองช่วงเวลาที่ตรงกันข้าม: การต้อนรับพระเยซูเจ้าในกรุงเยรูซาเล็ม และบทละครแห่งความหลงใหล ล'"โฮซันนา” งานรื่นเริงและร้องไห้ซ้ำ ๆ บ่อยครั้ง: “ตรึงกางเขนเขา!”; การเข้าสู่ชัยชนะและความพ่ายแพ้ที่ชัดเจนของความตายบนไม้กางเขน จึงคาดการณ์ว่า."ตอนนี้"ซึ่งพระเมสสิยาห์จะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก จะถูกประหาร และจะฟื้นคืนพระชนม์ในวันที่สาม (เทียบภูเขา16.21) และเตรียมเราให้พร้อมดำเนินชีวิตตามข้อล้ำลึกปาสคาลอย่างครบถ้วน

“ยูบิลลี่ ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม! ดูเถิด กษัตริย์ของเจ้าเสด็จมาหาเจ้า” (Zc, 9,9) เมืองที่ดาวิดอาศัยอยู่นั้นมีความยินดีในการต้อนรับพระเยซู เมืองแห่งศาสดาพยากรณ์ หลายคนทนทุกข์ทรมานที่นั่นเพื่อความจริง; ที่นั่นเมืองแห่งสันติภาพซึ่งเผชิญความรุนแรง สงคราม และการเนรเทศมาเป็นเวลาหลายศตวรรษ

ในบางแง่ กรุงเยรูซาเล็มถือได้ว่าเป็นเมืองที่เป็นสัญลักษณ์ของมนุษยชาติโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นสหัสวรรษที่สามที่เรากำลังประสบอยู่ ด้วยเหตุนี้ พิธีกรรมวันอาทิตย์ใบปาล์มจึงมีคารมคมคายเป็นพิเศษ ถ้อยคำของศาสดาพยากรณ์เศคาริยาห์สะท้อนอย่างปลอบใจว่า “จงชื่นชมยินดีเถิด ธิดาแห่งศิโยน / จงชื่นชมยินดีเถิด ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม! ดูเถิด กษัตริย์ของเจ้าเสด็จมาหาเจ้า / เขาเที่ยงธรรมและมีชัยชนะ / ถ่อมตัวขี่ลา / ... คันธนูจะหัก / เขาจะประกาศสันติภาพแก่ประชาชน” (9.9-10) วันนี้เรากำลังเฉลิมฉลอง เพราะว่าพระเยซูเจ้าราชาแห่งสันติภาพ.  

จากนั้นพวกเขาก็วิ่งไปเข้าเฝ้าพระคริสต์ตามทางลงจากภูเขามะกอกเทศเด็กและเยาวชนแห่งกรุงเยรูซาเล็มโห่ร้องและโบกมือเทศกาลมะกอกและกิ่งปาล์ม […]

“นี่แม่ของคุณ!” (ยอห์น 19:27) พระเยซูตรัสถ้อยคำเหล่านี้แก่ทุกท่าน เพื่อนรัก เขายังขอให้คุณรับแมรี่เป็นแม่ของคุณด้วย”ในบ้านของคุณ"เพื่อต้อนรับเธอ "ท่ามกลางทรัพย์สมบัติของคุณ" เพราะ "เธอคือผู้ที่ทำหน้าที่ดูแลมารดาและให้ความรู้แก่คุณและเป็นแบบอย่างของคุณจนกว่าพระคริสต์จะทรงก่อรูปอย่างสมบูรณ์ในตัวคุณ" ขอให้มารีย์แน่ใจว่าคุณตอบรับการทรงเรียกของพระเจ้าอย่างเอื้อเฟื้อ และยืนหยัดด้วยความยินดีและความซื่อสัตย์ในพันธกิจของคริสเตียน! […]

“ชายคนนี้เป็นพระบุตรของพระเจ้าจริงๆ!” (แมค15.39 น.) เราฟังอีกครั้งถึงอาชีพแห่งศรัทธาอันชัดเจนซึ่งนายร้อยออกมา "เห็นเขาตายอย่างนั้น” (ที่นั่น). จากสิ่งที่เห็นมาคือคำให้การอันน่าประหลาดใจของทหารโรมันคนแรกที่ประกาศว่าชายผู้ถูกตรึงกางเขน”พระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า".

พระเยซูเจ้า เราก็ด้วยเรา “เห็น” ว่าท่านทนทุกข์และตายเพื่อเราอย่างไร. ด้วยความสัตย์ซื่อถึงที่สุด พระองค์ทรงช่วยเราให้พ้นจากความตายด้วยความตายของพระองค์ ด้วยไม้กางเขนของคุณ คุณได้ไถ่เราแล้ว

พยานเงียบๆ ถึงช่วงเวลาที่ชี้ขาดในประวัติศาสตร์แห่งความรอดคือคุณ แมรี่ พระมารดาผู้โศกเศร้า

ขอให้ดวงตาของคุณรับรู้ต่อหน้าผู้ถูกตรึงที่กางเขน เสียโฉมด้วยความเจ็บปวด ซึ่งเป็นพระฉายาของผู้ฟื้นคืนพระชนม์อันรุ่งโรจน์

ขอทรงช่วยให้เราโอบรับพระองค์และวางใจในพระองค์ เพื่อเราจะคู่ควรกับพระสัญญาของพระองค์

ขอทรงช่วยให้เราซื่อสัตย์ต่อพระองค์ในวันนี้และตลอดชีวิตของเรา สาธุ!

ที่มา © press.vatican.va

ประวัติศาสตร์

La Domenica della Passione, detta anche delle Palme, rappresenta il grande portale attraverso il quale entriamo nella Settimana Santa, tempo durante il quale contempliamo gli ultimi momenti della vita di Gesù.

Si ricorda l’entrata di Gesù in Gerusalemme, accolto da una folla festante, e quindi la memoria della sua Passione.

Già nel 400 a Gerusalemme era praticata la processione delle palme. La Messa è interamente caratterizzata dal tema della passione di Gesù: ciò vale in particolare con il testo dei vangeli che, a seconda dell’anno corrispondente, presentano il racconto della passione.

การอ่านครั้งแรกนำมาจากหนังสือของผู้เผยพระวจนะอิสยาห์ (บทเพลงของผู้รับใช้ของพระเจ้า อิสยาห์ 50) กลายเป็นคำอธิษฐานในสดุดี 22 ด้วยบทเพลง "พระเจ้าของฉัน พระเจ้าของฉัน ทำไมคุณถึงทอดทิ้งฉัน”. Una paura che porterà comunque Gesù a obbedire al Padre “Fino alla morte in croce” ricorda il testo dei Filippesi, scelto come II lettura.

มันไม่ใช่เพียงการเฉลิมฉลอง "การไว้ทุกข์" และ "คร่ำครวญ" แต่เป็นสัปดาห์ที่แสดง "หัวใจ" ของข้อลึกลับแห่งปาสคาล เมื่อพระเยซูทรงสละพระชนม์ชีพเพื่อความรอดของเรา พระเยซูทรงบังเกิดเป็นมนุษย์ด้วยความรัก และด้วยความรัก ให้ชีวิต ในการเชื่อฟังนี้ พระเยซูทรงรักพระบิดาและรักคนที่พระองค์มาเพื่อช่วย

ในวันอาทิตย์ใบปาล์ม เราได้รับการตีความชีวิตและโชคชะตาของเรา ความเจ็บปวดและความโศกเศร้าทั้งหมดของเราพบคำตอบในพระเยซู เมื่อต้องเผชิญกับทุกคำถามว่าทำไมเราต้องทนทุกข์ ทำไมเราถึงตาย ทำไมเราจึงตัดสินใจเลือกมากมายจนไม่อาจเข้าใจได้ในสายตาของมนุษย์ พระเยซูไม่ได้ให้คำตอบที่คลุมเครือแก่เรา แต่ด้วย ชีวิตของพระองค์ เราพระองค์ตรัสว่าพระองค์ทรงอยู่กับเรา ข้างเรา จนกว่าจะสิ้นสุด. เราจะไม่อยู่คนเดียวในความสุขและความทุกข์ของเรา พระเยซูอยู่ที่นั่น

การเฉลิมฉลองที่ขอให้เข้าใจมากกว่าคำพูดด้วยความเงียบและการอธิษฐานพยายามเข้าไปด้วยใจ

นั่งที่นี่ในขณะที่ฉันไปที่นั่นและอธิษฐาน พระองค์ทรงพาเปโตรและบุตรชายทั้งสองของเศเบดีไปด้วย ทรงเริ่มรู้สึกโศกเศร้าและปวดร้าว... “พระบิดาของข้าพเจ้า ถ้าเป็นไปได้ ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนไปจากข้าพเจ้าเถิด! แต่ไม่ใช่ตามที่ฉันต้องการ แต่ตามที่คุณต้องการ" ... ยูดาสหนึ่งในสิบสองคนมาที่นี่พร้อมกับฝูงชนจำนวนมากพร้อมดาบและกระบองที่พวกหัวหน้าปุโรหิตและผู้อาวุโสส่งมา คนทรยศให้สัญญาณแก่พวกเขาโดยกล่าวว่า “เขาคือผู้ที่เราจะจูบ จับเขา!” (ดู มธ 26,36-37,47-48)

ขณะที่เปโตรอยู่ในลานบ้าน มีผู้รับใช้หนุ่มคนหนึ่งของมหาปุโรหิตมา เมื่อเห็นเปโตรกำลังอุ่นเครื่องจึงมองดูหน้าเขาแล้วพูดว่า "ท่านก็อยู่กับชาวนาซาเร็ธกับพระเยซูเช่นกัน" แต่เขาปฏิเสธโดยกล่าวว่า “ฉันไม่รู้และฉันไม่เข้าใจสิ่งที่คุณพูด” จากนั้นเขาก็ออกไปที่ทางเข้า และไก่ก็ขัน... "จริงอยู่ ท่านก็เป็นหนึ่งในนั้น จริงๆ แล้วท่านเป็นชาวกาลิลี"

แต่เขาเริ่มสาปแช่งและสาบานว่า "ฉันไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ที่คุณพูดถึง" และทันใดนั้นไก่ก็ขันเป็นครั้งที่สอง เปโตรก็นึกถึงคำที่พระเยซูตรัสแก่เขาว่า "ก่อนที่เพลงจะร้องสองครั้ง ท่านจะปฏิเสธเราสามครั้ง" และเขาก็หลั่งน้ำตา (มก. 14,66-70)

เมื่อพวกเขามาถึงสถานที่ที่เรียกว่าหัวกระโหลก พวกเขาก็ตรึงพระองค์และคนร้ายที่นั่นที่กางเขน คนหนึ่งอยู่ทางขวาและทางซ้ายคนหนึ่ง พระเยซูตรัสว่า “พระบิดาเจ้าข้า โปรดยกโทษให้พวกเขาด้วย เพราะพวกเขาไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่” แล้วจึงแบ่งเสื้อผ้าของพระองค์จับสลาก...อาชญากรคนหนึ่งที่แขวนบนไม้กางเขนกล่าวดูหมิ่นพระองค์ “คุณไม่ใช่พระคริสต์เหรอ? ช่วยตัวเองและเราด้วย!” อีกคนหนึ่งกลับตำหนิเขาโดยพูดว่า: “คุณไม่เกรงกลัวพระเจ้า”... และเขาก็พูดว่า: “พระเยซูเจ้า จำฉันไว้เมื่อคุณเข้ามาในอาณาจักรของคุณ”

เขาตอบเขาว่า: "ฉันบอกคุณจริง ๆ ว่าวันนี้คุณจะอยู่กับฉันในสวรรค์" ขณะนั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยงวันก็มืดไปทั่วทั้งแผ่นดินจนถึงบ่ายสามโมงเพราะดวงอาทิตย์บังบดแล้ว ม่านในวิหารก็ขาดออกครึ่งหนึ่ง พระเยซูทรงร้องเสียงดังตรัสว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพระองค์ฝากจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” เมื่อกล่าวอย่างนี้แล้ว พระองค์ก็สิ้นพระชนม์ (ลก. ๒๓,๓๓-๓๔, ๓๙-๔๖).

คำอธิษฐาน

พระเยซูเจ้า
ท่ามกลางฝูงชนที่ส่งเสียงเชียร์
คุณมาถึงกรุงเยรูซาเล็มแล้ว

เชื่อฟังจนถึงที่สุด
มอบจิตวิญญาณของคุณให้กับพระบิดา
ขอทรงสละชีวิตเพื่อช่วยเรา
วันนี้ปากเท่าไหร่.
พวกเขายกย่องคุณว่า “บุตรดาวิด”
พรุ่งนี้พวกเขาจะตะโกนว่า “ตรึงเขาที่กางเขน”

ลูกศิษย์คนเดียวกันกับที่สัญญาไว้
ที่จะอยู่กับคุณจนสุดท้ายเขาก็ละทิ้งคุณ
และฉันพระเจ้า?
ฉันรู้ว่าฉันมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการติดตามคุณ

ฉันตระหนักถึงคำอธิษฐานนั้น
เขาพบว่ามันยากที่จะแสดงออก
ฉันพูดติดอ่าง ฉันหยุด. ฉันไตร่ตรอง

ฉันสังเกตเห็น
ฉันก็พร้อมเหมือนยูดาส
ที่จะทรยศต่อความรักด้วยท่าทางแห่งความรัก
เช่นเดียวกับปีลาต ฉันก็พร้อมแล้ว
เพื่อปกป้องความจริง
จนกระทั่งเขาขอให้ฉันจ่ายเงินด้วยตนเอง

เช่นเดียวกับปิเอโตร ฉันก็พร้อมแล้ว
เพื่อให้สัญญากับคุณมากมาย
แต่ฉันก็พร้อมจะทิ้งเธอเหมือนกัน
เช่นเดียวกับลูกศิษย์ฉันก็พร้อม
เพื่อสัญญากับคุณว่าจะจงรักภักดี
แล้วหายตัวไปโดยไม่เปิดเผยตัวตน

ฉันยังค้นพบว่า...
เหมือนพระนางมารีย์ผู้โศกเศร้า
ในความเงียบฉันรู้วิธีที่จะติดตามคุณด้วยหัวใจที่บาดเจ็บ
ตามวิถีแห่งไม้กางเขนของคุณ
เช่นเดียวกับลูกศิษย์ที่รัก
กับมาเรีย ฉันรู้วิธีอยู่เคียงข้างคุณ
จนถึงเชิงไม้กางเขน

เช่นเดียวกับโจรที่ดี
ฉันรู้วิธีรับรู้ข้อผิดพลาดของฉัน
และวางใจในความเมตตาของพระองค์
เช่นเดียวกับนายร้อย
ฉันรู้วิธีที่จะรับรู้
ว่าคุณเป็นพระเจ้าของฉันและพระเจ้าของฉัน

พระเยซูเจ้ามนุษย์แห่งไม้กางเขน
ลูกชายและน้องชาย
มีเมตตาต่อฉัน!
ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้ทันพระองค์
กับคุณ.
ที่จะอยู่ในคุณและเพื่อคุณ

(คำอธิษฐานโดย AV)