Leestijd: 4 minuten

Lees het verhaal van Sint Marcus de Evangelist

Inhoudsindex

Van de evangelist Marcus, geboren in een rijke joodse familie, alleen wat bekend is in de Handelingen van de Apostelen en enkele brieven van de heiligen Petrus en Paulus; hij was geen discipel van de Heer, ook al identificeren sommige geleerden hem met de jongen, de zoon van de weduwe Maria, die Jezus volgde na zijn arrestatie in de hof van Getsemane, gewikkeld in een laken.

Markus werkte in plaats daarvan samen met de apostel Paulus, die hij in Jeruzalem ontmoette. Hij was bij hem op Cyprus en vervolgens in Rome. In 66 schreef Sint-Paulus vanuit de Romeinse gevangenis aan Timotheüs: "Neem Markus mee en breng hem mee, want hij zal mij van pas komen in de bediening" (2 Tim. 4:11).

San Marco in Rome en andere reizen

Het is niet bekend of Markus op tijd in Rome aankwam om getuige te zijn van het martelaarschap van Paulus, maar hij stelde zichzelf zeker ten dienste van Petrus in de hoofdstad van het rijk. Daar Romeinse basiliek van San Marco, in het historische centrum, getuigt van zijn aanwezigheid, aangezien het zou zijn gebouwd op de plaats van het huis waar de evangelist woonde. Peter noemt vaak de naam van Mark. In zijn Eerste Brief lezen we bijvoorbeeld: “De gemeenschap die net als jij is uitgekozen en in Babylon (Rome) woont, begroet je; en ook Markus, mijn zoon” (1Pt 5,13).

Of nogmaals, in de Handelingen van de Apostelen, na de ‘wonderbaarlijke’ bevrijding van Petrus uit de gevangenis: ‘Nadat hij erover had nagedacht, ging hij naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, ook bekend als Marcus, waar een groot aantal mensen bijeen was. in gebed” (Handelingen 12,12).

Na de dood van de Prins der Apostelen gaan de sporen van Marcus verloren: een oude traditie wil dat hij een evangelieprediker in Egypte wordt en stichter van de kerk van Alexandrië. Een ander meldt dat hij, voordat hij naar Egypte terugkeerde, in Aquileia was om te zorgen voor de evangelisatie van het noordoostelijke deel van het rijk. Hier bekeerde hij Ermagoras en werd de eerste bisschop van de stad.

Nadat hij Aquileia had verlaten, lijkt het erop dat hij door een storm op de Rialtijnse eilanden is beland, de oorspronkelijke kern van het toekomstige Venetië. Terwijl hij in slaap viel, droomde hij van een engel die hem beloofde dat hij in dat land zou slapen in afwachting van de laatste dag.

Het ultieme getuigenis van San Marco

De evangelist Markus stierf waarschijnlijk tussen 68 en 72, misschien als martelaar in Alexandrië, Egypte. Zo schrijven de Handelingen van Marcus uit de 4e eeuw: “Op 24 april werd hij door de heidenen door de straten van Alexandrië gesleept, vastgebonden met touwen om zijn nek.

Toen hij in de gevangenis werd gegooid, werd hij getroost door een engel, maar de volgende dag onderging hij dezelfde gruwelijke kwelling en stierf." Zijn lichaam was bestemd voor de vlammen, maar hij werd gered door de gelovigen en begraven in een grot.

Van daaruit werd het in de 5e eeuw verplaatst naar een kerk. Volgens de legende brachten twee Venetiaanse kooplieden het lichaam, bedreigd door de Arabieren, in 828 naar de stad Venetië, waar het nog steeds wordt bewaard in de aan hem gewijde basiliek.

Sommige van zijn relikwieën worden ook bewaard in Cairo, in Egypte, in de kathedraal van San Marco, zetel van de Koptisch-Orthodoxe patriarch Tawadros II.

Het ‘concrete’ evangelie van Marcus

Marcus wordt beschouwd als de ‘stenograaf’ van Petrus: zijn evangelie werd tussen 50 en 60 geschreven.

Volgens de traditie transcribeerde hij de prediking van Petrus en zijn catecheses, vooral gericht op de eerste christenen van Rome, zonder ze uit te werken of aan te passen aan een persoonlijk schema; om deze reden biedt zijn evangelie de levendigheid en openhartigheid van een populair verhaal.

De taal is Grieks, de meest gesproken taal in die tijd; Het doel van de verhalen is om de kracht van Jezus Christus, Zoon van God, te demonstreren, die zich manifesteert door vele wonderen te verrichten. De woorden van Evangelie van Marcus: “Ga de hele wereld in en verkondig het Evangelie aan ieder schepsel”, legde paus Franciscus ooit uit, geeft duidelijk aan wat Jezus van zijn discipelen wil.

Marco, Patrono di Venezia

Al in 1071 werd San Marco gekozen als eigenaar van de basiliek en de belangrijkste beschermheer van de basiliek Heel sereen.

In de loop van de tijd bleef Venetië onlosmakelijk verbonden met zijn persoon, wiens symbool de evangelist is, de gevleugelde leeuw die zijn poot op een boek laat rusten met de tekst: "Pax tibi Marce evangelista meus”, werd het wapen van de stad, geplaatst in elke hoek en verhoogd op elke plaats waar de Serenissima zijn heerschappij bracht.

San Marco is de patroonheilige van ik merkte op, schriftgeleerden, glasblazers, opticiens. Hij wordt door verschillende christelijke kerken als heilige vereerd: naast de katholieke ook door Orthodoxe kerk en daaruit Koptisch, die hem als hun patriarch beschouwt.