San Remigio

Leestijd: 6 minuten

San Remigio: gevierd op 13 januari (en 1 oktober)

Remigius van Reims

Remigius van Reims(Laon,437over -Reims13 januari 533) was een Frankische aartsbisschop.

Hij wordt vereerd als een heilige doorKatholieke kerk. Hij was adviseur en juridisch secretaris van de koning.

San Remigio, vescovo di Reims, dopo che il re Clodoveo nel Natale 498 fu iniziato al sacro fonte battesimale ed ai sacramenti della fede, convertì i Franchi a Cristo e, dopo oltre sessant’anni di episcopato, lasciò questa vita ragguardevole per santità.

De laatste editie van de Romeinse Martyrologie (2001) herdenkt de heilige Remigius op 13 januari, zijn dies natalis, terwijl zijn optionele liturgische herdenking in Frankrijk wordt gevierd op 15 januari, de dag van zijn begrafenis.

Il calendario della forma extra-ordinaria del Rito Romano pone la sua commemorazione al 1° ottobre, anniversario della traslazione solenne dei suoi resti nella basilica a lui dedicata, traslazione autorizzata dal pontefice San Leone IX il 1° ottobre 1049.

Ooit herdacht zelfs de Martyrologie hem op 1 oktober en vandaag de dag wordt hij op veel plaatsen nog steeds op die datum gevierd.

Etymologie: Remigio = wie aan de riem zit, roeier, uit het Latijn

Embleem: pastorale staf, flesje olie

Romeinse martyrologie: In Reims, nog steeds in Belgisch Gallië, nu in Frankrijk, afzetting van Sint-Remigius, bisschop: nadat koning Clovis was ingewijd in het heilige doopvont en de sacramenten van het geloof, bekeerde hij de Franken tot Christus en, na meer dan zestig jaar Als bisschop verliet hij dit leven dat bekend stond om zijn heiligheid.

Nato cittadino romano, Remigio vede crollare nel 476 l’Impero di Occidente e sparire il dominio di Roma nella sua Gallia, che passa in mano alle tribù barbariche di Burgundi, Alamanni e Visigoti. Sul finire del V secolo, il popolo germanico dei Franchi occupa via via il Paese, al quale darà infine anche il proprio nome: Francia.

Remigio appartiene al ceto dei gallo romani, legati da generazioni alla cultura latina, da cui ora provengono molti uomini di Chiesa. Viene acclamato vescovo di Reims prima di compiere i trent’anni, e un suo fratello di nome Principio sarà vescovo di Soissons.

All’epoca, la Gallia è un arcipelago di isole e isolette cattoliche, in un mare formato da Burgundi e Visigoti di fede ariana, mentre le campagne sono ancora pagane, come a loro modo pagani sono anche i Franchi, condotti in Gallia dal re Childerico.

De Franken zijn minder ontwikkeld dan andere volkeren, maar zijn grote strijders (ze dragen geen helmen of harnassen) en hebben in het verleden goede militaire diensten aan Rome bewezen.
Morto nel 482 Childerico, gli succede il figlio Clodoveo quindicenne. A lui Remigio, vescovo cattolico in territorio franco, scrive lettere rispettose e insieme autorevoli. Una di esse dice: “Vegliate a che il Signore non distolga lo sguardo da voi. Consigliatevi con i vostri vescovi.

Divertitevi con i giovani, ma deliberate coi vecchi”. Da un lato lo ammonisce, dall’altro riconosce la sua sovranità: un muoversi anche da politico, che è inevitabile per Remigio, “evangelizzatore a vita” tra i Franchi.

E’ un aiuto prezioso per Clodoveo, perché favorisce l’adesione degli altri vescovi e dei gruppi galloromani. Così il re giungerà a essere padrone del Paese, dopo la vittoria del 507 a Vouillé sui Visigoti, dando così l’inizio alla dinastia dei Merovingi. Ma non c’è soltanto la politica. Su di lui influisce fortemente in senso religioso la moglie Clotilde, che è già cattolica; influisce Remigio, che lo istruisce personalmente nella fede.

E molti atti successivi del re Clodoveo rivelano una religiosità personale autentica. Si arriva così al suo battesimo, per opera del vescovo, a Reims, in un giorno di Natale di un anno incerto. Alcuni sostengono fosse il 497. In un’iscrizione della fine del XV secolo a Reims si legge: “L’an de grace cinq cent le roy Clovis – receut a Reims par saint Remy baptesme”. Saremmo allora al 500.

Ma dopo quel Natale, quale che sia, riprende il lungo, feriale lavoro di Remigio per annunciare il Vangelo a chi non è re né principe; senza poeti e cronisti al seguito. Una fatica durata quasi settant’anni, secondo una tradizione. Un’immersione totale nei suoi doveri, oscuramente portata avanti, e di cui si parlerà soltanto dopo la sua morte, quando Remigio sarà acclamato santo direttamente dalla voce popolare.

L’ultima edizione del Martirologio Romano (2001) ricorda San Remigio il 13 gennaio, suo dies natalis, mentre la sua memoria liturgica facoltativa in Francia è celebrata il 15 gennaio, giorno della sua sepoltura. Il calendario della forma extra-ordinaria del Rito Romano pone la sua commemorazione al 1° ottobre, anniversario della traslazione solenne dei suoi resti nella basilica a lui dedicata, traslazione autorizzata dal pontefice San Leone IX il 1° ottobre 1049.

Ooit herdacht zelfs de Martyrologie hem op 1 oktober en vandaag de dag wordt hij op veel plaatsen nog steeds op die datum gevierd.

Kerken gewijd aan San Remigio:

• Italië
  • Parochiekerk van San Remigio, Fosdinovo (Massa en Carrara), waar zich de relikwieën van de heilige bevinden die in 1701 vanuit Lucca daarheen zijn gebracht, evenals een standbeeld dat dateert uit de tweede helft van de 14e eeuw, met een buste bovenop van het toegangsportaal en tal van andere verwijzingen naar de Franse Sint.
  • Kerk van San Remigio, Carignano (Turijn).
  • Kerk van San Remigio, Firenze.
  • Kathedraal van SS. Giovanni Battista en Remigio, Carignano (Turijn).
  • Kerk van San Remigio, Cavasso Nuovo (Pordenone).
  • Kerk van San Remigio, Villadeati (Alessandria).
  • Kerk van San Remigio, Goido (Pavia).
  • Oratorium van San Remigio, Verbania-Pallanza.
  • Parochie van San Remigio, Colleverde, Guidonia Montecelio (Rome).
  • Parochie van San Remigio, Vione (Brescia).
  • Parochie van de Hemelvaart van de Maagd Maria en San Remigio, Arignano (Turijn).
  • Parochie van San Remigio Vimodrone, (Milaan).
  • Kerk van de heiligen Ilario en Remigio, Figliaro, Beregazzo met Figliaro, (Como).
  • Kerk van San Remigio, Endine Gaiano (Bergamo). In de parochie van Endine wordt een authentiek relikwie van de Heilige Bisschop van Reims bewaard, evenals een houten beeld, dat hem voorstelt terwijl hij koning Clovis doopt, daterend uit 1867 en door de bevolking als "Ex voto" gemaakt.
  • San Remigio-kerk in Sedriano (Milaan).
  • Oratorium van San Remigio, Busto Garolfo (Milaan).
  • De voormalige abdij van San Remigio van Parodi Ligure behoort tot een oude benedictijnse nederzetting op minder dan 4 km van Gavi.
  • Parochiekerk van Santi Maria e Remigio, in Pecetto di Valenza (Alessandria).

• Frankrijk
  • Basiliek van San Remigio in Reims.

San Remigio is de patroonheilige van:

• Arignano (Turijn)
• Carignano (Turijn)
• Cavasso Nuovo (Pordenone)
• Fosdinovo (Massa en Carrara)
• Colleverde (Guidonia Montecelio)
• Saint-Rhémy dorp Saint-Rhémy-en-Bosses (Aostavallei)
• Sedriano (Milaan)
• Villadeati (Alessandria)
• Pecetto di Valenza (Alessandria)
• Vimodrone (Milaan)
• Vione (Brescia)

Het feest van de heilige naar wie je vernoemd bent

De naamdag wordt doorgaans gevierd op 13 januari ter ere van Sint Remigius, aartsbisschop van Reims.
Ze worden ook met deze naam herdacht op de volgende data:

19 januari Sint-Remigius, aartsbisschop van Rouen
20 maart Sint-Remigius, bisschop van Straatsburg
19 juni, Sint Remigius Isoré, jezuïet, een van de Chinese martelaren
28 oktober, Sint Remigius, aartsbisschop van Lyon

bronnen © Christelijke familie | Wikipedia