Սան Ռեմիջիո

Ընթերցանության ժամանակը` 6 րոպե

Սան Ռեմիջիո. նշվում է հունվարի 13-ին (և հոկտեմբերի 1-ին)

Remigius Reims

Remigius Reims(Լաոն,437մասին -Ռեյմս, 13 հունվարի 533) եղել է ֆրանկ արքեպիսկոպոս։

Նրան հարգում են որպես սուրբԿաթոլիկ եկեղեցի. Նա թագավորի խորհրդականն ու օրինական քարտուղարն էր։

Սան Ռեմիջիո, vescovo di Reims, dopo che il re Clodoveo nel Natale 498 fu iniziato al sacro fonte battesimale ed ai sacramenti della fede, convertì i Franchi a Cristo e, dopo oltre sessant’anni di episcopato, lasciò questa vita ragguardevole per santità.

Հռոմեական մարտիրոլոգիայի վերջին հրատարակությունը (2001) նշում է Սուրբ Ռեմիջիուսի հիշատակը հունվարի 13-ին, նա մահանում է ծննդաբերության ժամանակ, մինչդեռ նրա կամայական պատարագի հիշատակը Ֆրանսիայում նշվում է հունվարի 15-ին՝ նրա թաղման օրը:

Il calendario della forma extra-ordinaria del Rito Romano pone la sua commemorazione al 1° ottobre, anniversario della traslazione solenne dei suoi resti nella basilica a lui dedicata, traslazione autorizzata dal pontefice San Leone IX il 1° ottobre 1049.

Ժամանակին նահատակությունը նրան հիշում էր հոկտեմբերի 1-ին և այսօր էլ շատ վայրերում նրան նշում են այդ օրը։

Ստուգաբանություն՝ Remigio = ով թիավարում է, թիավարում, լատիներենից

Զինանշան՝ հովվական գավազան, յուղի սրվակ

Հռոմեական նահատակություն. Ռեյմսում, դեռ բելգիական Գալիայում, այժմ՝ Ֆրանսիայում, եպիսկոպոս Սուրբ Ռեմիգիուսի պաշտոնավարումը. այն բանից հետո, երբ թագավոր Կլովիսը ընդունվեց սուրբ մկրտության ավազանի և հավատքի խորհուրդների մեջ, նա դարձի բերեց ֆրանկներին դեպի Քրիստոսը և ավելի քան վաթսուն տարի անց: եպիսկոպոսության, նա հեռացավ այս կյանքից նշանավոր սրբությամբ.

Nato cittadino romano, Remigio vede crollare nel 476 l’Impero di Occidente e sparire il dominio di Roma nella sua Gallia, che passa in mano alle tribù barbariche di Burgundi, Alamanni e Visigoti. Sul finire del V secolo, il popolo germanico dei Franchi occupa via via il Paese, al quale darà infine anche il proprio nome: Francia.

Remigio appartiene al ceto dei gallo romani, legati da generazioni alla cultura latina, da cui ora provengono molti uomini di Chiesa. Viene acclamato vescovo di Reims prima di compiere i trent’anni, e un suo fratello di nome Principio sarà vescovo di Soissons.

All’epoca, la Gallia è un arcipelago di isole e isolette cattoliche, in un mare formato da Burgundi e Visigoti di fede ariana, mentre le campagne sono ancora pagane, come a loro modo pagani sono anche i Franchi, condotti in Gallia dal re Childerico.

Ավելի քիչ զարգացած, քան մյուս ժողովուրդները, ֆրանկները, սակայն, մեծ մարտիկներ են (նրանք չեն կրում սաղավարտներ կամ զրահներ) և անցյալում լավ ռազմական ծառայություններ են մատուցել Հռոմին:
Morto nel 482 Childerico, gli succede il figlio Clodoveo quindicenne. A lui Remigio, vescovo cattolico in territorio franco, scrive lettere rispettose e insieme autorevoli. Una di esse dice: “Vegliate a che il Signore non distolga lo sguardo da voi. Consigliatevi con i vostri vescovi.

Divertitevi con i giovani, ma deliberate coi vecchi”. Da un lato lo ammonisce, dall’altro riconosce la sua sovranità: un muoversi anche da politico, che è inevitabile per Remigio, “evangelizzatore a vita” tra i Franchi.

E’ un aiuto prezioso per Clodoveo, perché favorisce l’adesione degli altri vescovi e dei gruppi galloromani. Così il re giungerà a essere padrone del Paese, dopo la vittoria del 507 a Vouillé sui Visigoti, dando così l’inizio alla dinastia dei Merovingi. Ma non c’è soltanto la politica. Su di lui influisce fortemente in senso religioso la moglie Clotilde, che è già cattolica; influisce Remigio, che lo istruisce personalmente nella fede.

E molti atti successivi del re Clodoveo rivelano una religiosità personale autentica. Si arriva così al suo battesimo, per opera del vescovo, a Reims, in un giorno di Natale di un anno incerto. Alcuni sostengono fosse il 497. In un’iscrizione della fine del XV secolo a Reims si legge: “L’an de grace cinq cent le roy Clovis – receut a Reims par saint Remy baptesme”. Saremmo allora al 500.

Ma dopo quel Natale, quale che sia, riprende il lungo, feriale lavoro di Remigio per annunciare il Vangelo a chi non è re né principe; senza poeti e cronisti al seguito. Una fatica durata quasi settant’anni, secondo una tradizione. Un’immersione totale nei suoi doveri, oscuramente portata avanti, e di cui si parlerà soltanto dopo la sua morte, quando Remigio sarà acclamato santo direttamente dalla voce popolare.

L’ultima edizione del Martirologio Romano (2001) ricorda San Remigio il 13 gennaio, suo dies natalis, mentre la sua memoria liturgica facoltativa in Francia è celebrata il 15 gennaio, giorno della sua sepoltura. Il calendario della forma extra-ordinaria del Rito Romano pone la sua commemorazione al 1° ottobre, anniversario della traslazione solenne dei suoi resti nella basilica a lui dedicata, traslazione autorizzata dal pontefice San Leone IX il 1° ottobre 1049.

Ժամանակին նահատակությունը նրան հիշում էր հոկտեմբերի 1-ին և այսօր էլ շատ վայրերում նրան նշում են այդ օրը։

Սան Ռեմիջիոյին նվիրված եկեղեցիներ.

• Իտալիա
  • Սան Ռեմիջիո, Ֆոսդինովո (Մասսա և Կարարա) ծխական եկեղեցի, որտեղ կան 1701 թվականին Լուկայից այնտեղ բերված Սուրբի մասունքները, ինչպես նաև 14-րդ դարի երկրորդ կեսին թվագրվող արձան, գագաթին տեղադրված կիսանդրի։ մուտքի պորտալի և բազմաթիվ այլ հղումներ ֆրանսիացի սուրբին:
  • Սան Ռեմիջիոյի եկեղեցի, Կարինյանո (Թուրին).
  • Սան Ռեմիջիո եկեղեցի, Ֆլորենցիա։
  • ՍՍ-ի տաճար. Ջովանի Բատիստա և Ռեմիջիո, Կարինյանո (Թուրին):
  • Սան Ռեմիջիոյի եկեղեցի, Կավասո Նուովո (Պորդենոնե):
  • Սան Ռեմիջիոյի եկեղեցի, Վիլադեատի (Ալեսանդրիա):
  • Սան Ռեմիջիոյի եկեղեցի, Գոյդո (Պավիա):
  • Սան Ռեմիջիոյի հռետորություն, Վերբանիա-Պալլանզա:
  • Սան Ռեմիջիոյի ծուխ, Կոլեվերդե, Գվիդոնիա Մոնտեցելիո (Հռոմ):
  • Սան Ռեմիջիոյի ծուխ, Վիոնե (Բրեշիա):
  • Մարիամ Աստվածածնի Վերափոխման և Սան Ռեմիջիոյի ծխական համայնք, Արինյանո (Թուրին):
  • Սան Ռեմիջիո Վիմոդրոնեի ծուխ, (Միլան):
  • Սուրբ Իլարիո և Ռեմիջիոյի եկեղեցի, Ֆիգլիարո, Բերեգացցո Ֆիգլյարոյի հետ, (Կոմո):
  • Սան Ռեմիջիոյի եկեղեցի, Էնդին Գայանո (Բերգամո): Էնդինի ծխական համայնքում պահպանվել է Ռեյմսի սուրբ եպիսկոպոսի իսկական մասունքը, ինչպես նաև փայտե արձան, որը պատկերում է նրան մկրտելիս թագավոր Կլովիսին, որը թվագրվում է 1867 թվականին և որպես «Ex voto» պատրաստված է բնակչության կողմից։
  • Սան Ռեմիջիո եկեղեցի Սեդրիանոյում (Միլան):
  • Սան Ռեմիջիոյի հռետորություն, Բուստո Գարոլֆո (Միլան):
  • Պարոդի Լիգուրեի Սան Ռեմիջիոյի նախկին աբբայությունը պատկանում է հին բենեդիկտյան բնակավայրին՝ Գավիից 4 կմ հեռավորության վրա։
  • Սանտի Մարիա է Ռեմիջիոյի ծխական եկեղեցին Պեկետտո դի Վալենսայում (Ալեսանդրիա):

• Ֆրանսիա
  • Սան Ռեմիջիոյի բազիլիկա Ռեյմսում.

Սան Ռեմիջիոն հովանավոր սուրբն է.

• Արինյանո (Թուրին)
• Կարինյանո (Թուրին)
• Կավասո Նուովո (Պորդենոնե)
• Ֆոսդինովո (Մասսա և Կարարա)
• Կոլևերդե (Գվիդոնիա Մոնտեսելիո)
• Սեն-Ռեմի գյուղ Սեն-Ռեմի-ան-Բոսեսում (Աոստայի հովիտ)
• Սեդրիանո (Միլան)
• Վիլադեատի (Ալեսանդրիա)
• Պեկետտո դի Վալենսա (Ալեսանդրիա)
• Vimodrone (Միլան)
• Վիոնե (Բրեշիա)

Ձեր անունը կրող սուրբի տոնը

Անվան օրը սովորաբար նշվում է հունվարի 13-ին՝ ի պատիվ Ռեյմսի արքեպիսկոպոսի սուրբ Ռեմիգիուսի։
Այս անունով նրանք հիշվում են նաև հետևյալ ամսաթվերին.

Հունվարի 19, Սուրբ Ռեմիգիուս, Ռուանի արքեպիսկոպոս
մարտի 20, Սենտ Ռեմիգիուս, Ստրասբուրգի եպիսկոպոս
Հունիսի 19, Սուրբ Remigius Isoré, ճիզվիտ քահանա, չինացի նահատակներից մեկը
Հոկտեմբերի 28, Սուրբ Ռեմիգիուս, Լիոնի արքեպիսկոպոս

աղբյուրները © Քրիստոնեական ընտանիք | Վիքիպեդիա