เซนต์แพทริค

เวลาในการอ่าน: 7 นาที

นักบุญแพทริค: นักบุญอุปถัมภ์แห่งไอร์แลนด์

ขอให้ถนนอยู่เคียงข้างคุณ ลมอยู่ข้างหลังคุณเสมอ ขอให้ดวงอาทิตย์ส่องแสงอบอุ่นบนใบหน้าของคุณ และฝนก็ตกเบา ๆ ในทุ่งนารอบ ๆ และจนกว่าเราจะพบกันใหม่ ขอพระเจ้าคุ้มครองคุณในอุ้งมือของเขา .

การเกิด

แพทริค มีชื่อเต็มว่า Magonus Sucatus Patricius เกิดที่ คิลแพทริคเก่า ใน ดัมบาร์ตัน (สกอตแลนด์) ประมาณปี 385 มาจากพ่อแม่ที่เป็นคริสเตียน

ของเขา พ่อ คาลพูร์เนียสเป็นบุตรชายของมัคนายกโปติทัสและเป็นผู้สืบทอดของบันนาเวม ทาเบอร์เนีย ซึ่งเป็นเมืองที่ไม่ปรากฏชื่อในอังกฤษในสมัยที่โรมันปกครอง

เขาถูกโจรสลัดไอริชลักพาตัวเมื่ออายุ 16 ปี และถูกขายไปเป็นทาสให้กับกษัตริย์แห่ง North Dal Riada ในไอร์แลนด์เหนือในปัจจุบัน ที่นี่เขาเรียนภาษาเกลิคและศาสนาเซลติก

หกปีผ่านไปในคืนหนึ่งเขาได้ยินเสียงประกาศการปลดปล่อยและบอกทางไปหาเรือให้เขา แพทริคปฏิบัติตามและลงเรือกลับบ้านได้อย่างน่าอัศจรรย์ แต่เรือกลับหลงทางและพบว่าตัวเองอยู่บนชายฝั่งกอล หลังจากผ่านการทดสอบต่างๆ ในที่สุดเขาก็สามารถกลับไปหาครอบครัวและกลายเป็นมัคนายกได้ในที่สุด

หลังจากไปที่กอลตามความฝันลางสังหรณ์ซึ่งเขาตีความว่าเป็นการเรียกอันศักดิ์สิทธิ์ นักบุญเจอร์แมงแห่งโอแซร์จึงอุทิศตนเป็นพระสังฆราช

ต่อมาเขาได้รับความไว้วางใจจากสมเด็จพระสันตะปาปาเซเลสติโนที่ 1 ให้ประกาศข่าวประเสริฐในเกาะอังกฤษและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในไอร์แลนด์

เผยแพร่ศาสนา

ในปี 431-432 เขาเริ่มเผยแพร่ศาสนาในดินแดนไอริช ซึ่งในขณะนั้นเกือบทั้งหมดเป็นพวกนอกรีต เขาเป็นผู้รับผิดชอบในการเผยแพร่ศาสนาคริสต์ในไอร์แลนด์ แม้ว่าจะอยู่ในรูปแบบที่สอดคล้องกับลัทธินอกศาสนาเซลติกก็ตาม ในความเป็นจริง กระแสที่แยกจากกันของคริสต์ศาสนาแบบเซลติกถือกำเนิดขึ้น ต่อมาถูกจำกัดและหลอมรวมอีกครั้งโดยคริสตจักรคาทอลิก

ในความเป็นจริง เพื่อรักษารากเหง้าและประเพณีทางประวัติศาสตร์ของชาวไอริช เช่นเดียวกับความผูกพันกับศาสนาเซลติก แพทริคจึงสนับสนุนการผสมผสานระหว่างองค์ประกอบของคริสเตียนและนอกรีตหลายอย่าง ตัวอย่างเช่น เขาได้นำสัญลักษณ์ของไม้กางเขนสุริยคติมาไว้บนไม้กางเขนแบบละติน ทำให้ไม้กางเขนเซลติกเป็นสัญลักษณ์ของศาสนาคริสต์แบบเซลติก

แสวงบุญไปยังกรุงโรม

เมื่ออายุได้ 50 กว่าปี เขาได้เดินทางไปแสวงบุญเป็นเวลานาน โรม. เมื่อเขากลับมาเขาตั้งรกรากอยู่ในไอร์แลนด์เหนือจนสิ้นอายุขัย

อัครสาวกผู้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยสิ้นพระชนม์ในวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 461 ในเมืองดาวน์อัลสเตอร์ ซึ่งต่อมาใช้ชื่อดาวน์แพทริค

ในช่วงศตวรรษที่ 8 พระสังฆราชได้รับการยอมรับว่าเป็นอัครสาวกประจำชาติของไอร์แลนด์ทั้งหมด และวันฉลองของเขาในวันที่ 17 มีนาคม ได้รับการจดจำเป็นครั้งแรกใน "ชีวิต" ของนักบุญเกลทรูดแห่งนิแวลส์ในศตวรรษที่ 7

ประมาณปี ค.ศ. 650 นักบุญเฟอร์เซโอได้นำโบราณวัตถุของนักบุญแพทริคมาที่เปโรนน์ในฝรั่งเศส ซึ่งเป็นที่ที่ลัทธินี้แพร่กระจายไปยังภูมิภาคต่างๆ ของยุโรป ในยุคปัจจุบันลัทธิของเขาได้ถูกนำมาใช้ อเมริกา และไปยังออสเตรเลียโดยผู้อพยพชาวไอริชคาทอลิก

มีจดหมายเป็นภาษาลาติน 2 ฉบับ ได้แก่ "Confessio" หรือ "Declaration" ซึ่งเขาเสนอเรื่องราวโดยย่อเกี่ยวกับชีวิตและภารกิจของเขา และ "Epistula" ซึ่งเป็นจดหมายที่ส่งถึงทหารของ Coroticus

ตามประเพณีของชาวไอริช ไม่มีงูในไอร์แลนด์อีกต่อไปแล้วนับตั้งแต่เซนต์แพทริคไล่พวกมันลงทะเล ตำนานนี้เชื่อมโยงกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของชาวไอริช Croagh Patrick ซึ่งนักบุญคาดว่าจะใช้เวลาสี่สิบวัน ในที่สุดก็ขว้างกระดิ่งจากบนยอดเขาไปยังบริเวณที่ปัจจุบันคือ Clew Bay เพื่อไล่งูและสิ่งสกปรกออกไปจนกลายเป็นเกาะต่างๆ ที่ทำให้แยกแยะได้

ดี

ที่มีชื่อเสียงไม่แพ้กันคือตำนานของบ่อน้ำเซนต์แพทริคซึ่งเป็นบ่อน้ำที่ไม่มีก้นบึ้งซึ่งประตูสวรรค์ของ แดนชำระ.

โคลเวอร์

สังเกตการมีอยู่ของบุคคลในตำนานของนักบุญแพทริคในใบแชมร็อก ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติไอริชด้วย ต้องขอบคุณโคลเวอร์ที่กล่าวกันว่านักบุญแพทริคคงจะอธิบายให้ชาวไอริชเข้าใจถึงแนวความคิดของคริสเตียนเกี่ยวกับตรีเอกานุภาพโดยใบไม้ใบเล็ก ๆ ของโคลเวอร์ผูกติดกับก้านเดี่ยว

ความหมายของชื่อแพทริค: "ผู้สืบเชื้อสายมาจากขุนนางอิสระ" (ละติน)

ที่มา © vangelodelgiorno.org

นักบุญแพทริคผู้ได้รับความเคารพบูชามากที่สุดในโลกคนหนึ่ง นักบุญอุปถัมภ์ของไอร์แลนด์ ตกเป็นทาสเมื่อยังเป็นเด็ก แต่ด้วยการสวดอ้อนวอน ทำให้เขาเปลี่ยนใจอย่างแท้จริงซึ่งนำเขามาเป็นนักบุญผู้สอนศาสนา ศาสนจักรระลึกถึงเขาในวันที่ 17 มีนาคม

เด็กชายกำลังสวดมนต์

Maewyn Succat ซึ่งเป็นชื่อที่แพทริครับบัพติศมาเกิดในแคว้นโรมันบริเตนระหว่างปี 385 ถึง 392 ในครอบครัวคริสเตียน เมื่ออายุได้ 15 หรือ 16 ปี เขาถูกโจรสลัดไอริชกลุ่มหนึ่งลักพาตัว ซึ่งพาเขาไปด้วยทางตอนเหนือของไอร์แลนด์และขายเขาไปเป็นทาส

ใน “คำสารภาพ” ซึ่งเขาเซ็นสัญญากับแพทริเชียสและเล่าถึงประสบการณ์ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขาเขียนว่า: “ความรักของพระเจ้าและความยำเกรงพระองค์เติบโตขึ้นในตัวฉัน ศรัทธาของฉันก็เช่นกัน ในวันเดียว ฉันได้สวดภาวนาหนึ่งร้อยครั้ง และในตอนกลางคืนก็เกือบเท่าๆ กัน ฉันอธิษฐานในป่าและบนภูเขาก่อนรุ่งสาง ดูเหมือนว่าหิมะ น้ำแข็ง และฝนจะไม่แตะต้องฉันเลย”

หลังจากถูกจำคุกเป็นเวลาหกปี ปาทริซิโอก็มีลางสังหรณ์ในความฝันถึงอิสรภาพที่ใกล้เข้ามา และด้วยการปฏิบัติตามนิมิตที่เขามีขณะนอนหลับ เขาจึงหลบหนีการสอดแนมและเดินไปประมาณ 200 กิโลเมตรซึ่งแยกเขาออกจากชายฝั่ง ที่นั่นเขารู้สึกสงสารกะลาสีเรือบางคนที่พาเขาขึ้นเรือและพาเขากลับไปอังกฤษที่ซึ่งเขาจะได้กลับมาโอบกอดครอบครัวอีกครั้ง

วิสัยทัศน์

ไม่กี่ปีต่อมา แพทริคมีนิมิตอีกครั้ง ซึ่งเขาอธิบายอีกครั้งใน "คำสารภาพ": "ฉันเห็นชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาฉันราวกับมาจากไอร์แลนด์ ชื่อของเขาคือวิตริโก เขานำจดหมายมาด้วย และเขาก็ให้จดหมายฉบับหนึ่งแก่ฉัน ฉันอ่านบรรทัดแรก: 'การภาวนาของชาวไอริช'

ขณะที่ฉันอ่าน ดูเหมือนว่าฉันจะได้ยินเสียงผู้คนที่อาศัยอยู่ใกล้ป่าโวคลูโต (สถานที่คุมขังของเขา) ใกล้ทะเลตะวันตก และดูเหมือนว่าพวกเขาจะวิงวอนฉันโดยเรียกฉันว่า 'ผู้รับใช้หนุ่มของพระเจ้า ' เพื่อไปในหมู่พวกเขา”

นิมิตนี้กระตุ้นให้แพทริคยังคงศึกษาการฝึกอบรมต่อไปและได้รับแต่งตั้งเป็นพระสงฆ์โดยเจอร์มานัส บิชอปแห่งโอแซร์ อย่างไรก็ตาม ความฝันของเขาในการประกาศข่าวประเสริฐในไอร์แลนด์ยังไม่ใกล้จะเป็นจริง ผู้สมัครรับตำแหน่งบิชอปในพันธกิจ โดยมีจุดประสงค์เพื่อส่งตัวไปไอร์แลนด์ ถูกต่อต้านบนพื้นฐานของการถูกกล่าวหาว่าไม่เตรียมตัว เนืองจากความผิดปกติของการศึกษาของเขา สิ่งนี้ยังคงเป็นกังวลสำหรับแพทริคมาเป็นเวลานานซึ่งยอมรับใน "คำสารภาพ":

“ฉันไม่ได้ศึกษาเหมือนคนอื่นๆ ที่ได้รับการบำรุงเลี้ยงโดยกฎหมายและพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์เท่าๆ กัน และได้พัฒนาภาษาของพวกเขาให้สมบูรณ์แบบมาตั้งแต่เด็ก ในทางกลับกัน ฉันก็ต้องเรียนภาษาต่างประเทศ บางคนกล่าวหาว่าฉันไม่รู้และพูดติดอ่าง แต่จริงๆ แล้วมีเขียนไว้ว่า คนพูดติดอ่างจะพูดเรื่องสันติได้อย่างรวดเร็ว"

บิชอปในไอร์แลนด์

ในที่สุด ในวันที่ไม่ระบุระหว่างปี 431 ถึง 432 แพทริคได้รับการอุทิศให้เป็นบิชอปแห่งไอร์แลนด์โดยสมเด็จพระสันตะปาปาเซเลสตีนที่ 1 และมาถึงสเลนในวันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 432 พระสังฆราชซึ่งอยู่ข้างหน้าเขา พัลลาดิอุส ได้กลับบ้านอย่างท้อแท้หลังจากปฏิบัติภารกิจไม่ถึงสองปี

แพทริคพบว่าตัวเองกำลังเผชิญกับความยากลำบากนับไม่ถ้วน ผู้นำของชนเผ่า Drude คนหนึ่งพยายามจะฆ่าเขา และเขาถูกจำคุกเป็นเวลาหกสิบวัน แต่ถึงแม้จะมีความยากลำบาก แพทริคก็ยังคงทำงานเผยแผ่ศาสนาของเขาต่อไปประมาณสี่สิบปี โดยเปลี่ยนใจเลื่อมใสชาวไอริชนับพันคน โดยแนะนำ ชีวิตสงฆ์และการสถาปนาที่นั่งสังฆราชในอาร์มากห์

โคลเวอร์

ตามประเพณี นักบุญแพทริคเคยอธิบายความลึกลับของตรีเอกานุภาพโดยแสดงโคลเวอร์ซึ่งมีใบเล็กๆ สามใบเชื่อมโยงกันด้วยก้านใบเดียว

บันทึกที่เขียนครั้งแรกของเรื่องนี้มีอายุย้อนไปถึงปี 1726 เท่านั้น แต่ประเพณีนี้อาจมีรากฐานที่เก่าแก่กว่ามาก รูปภาพของนักบุญแพทริคมักพรรณนาถึงเขาด้วยไม้กางเขนในมือข้างหนึ่งและใบแชมร็อกในมืออีกข้างหนึ่ง

ด้วยเหตุนี้ ใบแชมร็อกจึงเป็นสัญลักษณ์ของงานฉลองนักบุญแพทริค ซึ่งตรงกับวันที่ 17 มีนาคม ซึ่งเป็นวันที่ท่านมรณภาพในปี 461 ในเมืองซาอูล ศพของเขาถูกขนส่งและฝังไว้ในมหาวิหารดาวน์ ซึ่งต่อมาถูกเรียกว่าดาวน์แพทริค

ที่มา © ข่าววาติกัน – Dicasterium สำหรับการสื่อสาร