Czas czytania: 2 minuty

Przeczytaj i posłuchaj opowiadania: „Dobry Gilberto”

Witajcie przyjaciele i drodzy przyjaciele od waszej Franceski Ruberto ♥

Dziś czytam Wam "Dobry Gilberto" zaczerpnięty z książki "Favole al telefone" autorstwa Gianniego Rodariego

Giovanni Francesco Rodari, detto Gianni[1] (pronuncia Rodàri, /roˈdari/; Omegna, 23 ottobre 1920 – Roma, 14 aprile 1980), è stato uno scrittore, pedagogista, giornalista e poeta italiano. È l’unico scrittore italiano ad aver vinto il Premio Hans Christian Andersen (1970). (leggi ancora)

Dobry Gilberto był bardzo chętny do nauki i dlatego zawsze zwracał uwagę na to, co mówią dorośli.
Una volta senti dire da una donna: – Guardate la Filomena come vuoI bene alla sua mamma: le porterebbe l’acqua nelle orecchie.
Dobry Gilberto pomyślał: - Wspaniałe słowa, naprawdę chcę je zapamiętać.
Qualche tempo dopo la sua mamma gli disse: – Gilberto, vammi a prendere un secchio d’acqua alla fontana.
Subito, mamma – disse Gilberto. Ma intanto pensava: – Voglio dimostrare alla mamma quanto le voglio bene. Invece che nel secchio, l’acqua gliela porterò nelle orecchie.
Podszedł do źródła, włożył pod nie głowę i napełnił ucho wodą. Było ich tyle, ile naparstek i żeby dobrze go zanieść do domu, Gilberto musiał kręcić głową.
Arriva quest’acqua? – brontolò la mamma che ne aveva bisogno per fare il bucato.
Subito, mamma – rispose Gilberto, tutto affannato.
Ale żeby odpowiedzieć, przekrzywił głowę i woda wylała mu się z ucha na szyję.
Pobiegł do fontanny, żeby napełnić drugie ucho: było dokładnie tyle samo wody, co w pierwszym i dobrym
Gilberto musiał trzymać głowę wykręconą na drugą stronę i zanim dotarł do domu, woda już się rozlała.
Arriva quest’acqua? – domandò la mamma stizzita.
Może mam za małe uszy, pomyślał zasmucony Gilberto. Tymczasem jednak jego mama straciła cierpliwość, uwierzyła, że Gilberto bawił się przy fontannie i dała mu dwie
klaps, po jednym w każdym uchu.
Biedny dobry Gilberto.
Przyjął dwa klapsy w spokoju i zdecydował, że innym razem poniesie wodę wiadrem.
Gianniego Rodariego