Kabanal-banalang Pangalan ni Hesus

Oras ng pagbabasa: 9 minuto

Basahin ang kwento ng Banal na Pangalan ni Hesus

Roman Martyrology

Sa Roman Martyrology, ang memoryang ito ay tinukoy bilang mga sumusunod: «Kabanal-banalang Pangalan ni Hesus, ang tanging isa kung saan, sa langit, sa lupa at sa ilalim ng lupa, bawat tuhod ay nakaluhod sa kaluwalhatian ng banal na kamahalan.».

Ang mga salitang ito ay kinuha mula sa Sulat ni San Pablo sa mga Taga-Filipos (2, 8-11): «…pinakumbaba niya ang kanyang sarili sa pamamagitan ng pagiging masunurin hanggang sa kamatayan at kamatayan sa krus. Kaya't itinaas siya ng Diyos at binigyan siya ng pangalang higit sa lahat ng pangalan; upang sa pangalan ni Jesus ay lumuhod ang bawat tuhod sa langit, sa lupa at sa ilalim ng lupa; at ipahayag ng bawat dila na si Jesu-Cristo ay Panginoon, sa ikaluluwalhati ng Diyos Ama.»

Nagsimula ang pagsamba sa Banal na Pangalan ni Hesus "talaga” sa mga unang araw ng simbahan, gaya ng ipinapakita ng Christograms na nagpapalamuti sa sinaunang Kristiyanong sining.

Sa ika-14 na siglo lamang, gayunpaman, nakuha nito ang liturhikal na kahalagahan, na nagbunga ng isang tunay na kulto, salamat sa pangako sa pagsasabog nito at ang opisyal na pagkilala nito na ginawa ni St. Bernardino ng Siena at ng kanyang mga tagasunod, kabilang ang lalo na ang pinagpalang Alberto da Sarteano at Bernardino da Feltre.

Kapag sa OT nagsasalita ang isang propetasa pangalan ni Yahweh, nauunawaan na si Yahweh ang nagsasalita sa pamamagitan niya. A sugo nagsasalita siya sa pangalan ng nagsugo sa kaniya: ang pangalan ng nagpadala ang nagbibigay sa kaniya ng kapamahalaan. Kadalasan, gayunpaman, ang Pangalan ng Diyos ay isang metonym para sa Diyos mismo.

Al Nome di Dio, quindi, viene attribuita l’opera di Dio (cfr. i Salmi: 20,2; 54,3; 89,25). Il nome esprime la potenza divina. Ad esempio è il nome di Dio l’arma di Davide davanti a Golia :«Davide rispose al Filisteo: “Tu vieni a me con la spada, con la lancia e con l’asta. Io vengo a te nel nome del Signore degli eserciti, Dio delle schiere d’Israele, che tu hai insultato. In questo stesso giorno, il Signore ti farà cadere nelle mie mani. Io ti abbatterò e staccherò la testa dal tuo corpo e getterò i cadaveri dell’esercito filisteo agli uccelli del cielo e alle bestie selvatiche; tutta la terra saprà che vi è un Dio in Israele.” » (1Sam 17, 45-46)

Anche per gli scrittori del N.T. il nome di Dio è l’equivalente della persona divina ma applicato a Gesù. Nel suo nome si compiono prodigi (Mc 16,17-18), si guariscono gli ammalati (At 3,6). L’invocazione del suo nome è fonte di salvezza, di remissione dei peccati e di vita eterna (At 4,12; 1Gv 2,12; 1Cor 6,11; Gv 3,18; 1Gv 5,13). Il nome di Gesù è “al di sopra di ogni altro nome” (Fil 2, 8-11; Ef 1, 21; Eb 1,4).

San Francisco

Noong Middle Ages, ang debosyon sa pangalan ni Jesus ay naroroon sa ilang mga Doktor ng Simbahan, kabilang si Bernard ng Clairvaux, at sa St. Francis ng Assisi. Ito ay isinagawa noon sa buong lugar ng Sienese, ilang dekada bago ang pangangaral ni Bernardino da Siena, ng mga Gesuati (isang layg fraternity na nakatuon sa pagtulong sa mga maysakit, na itinatag noong 1360 ng pinagpalang Sienese Giovanni Colombini), na tinawag dahil sa ang kanilang madalas na pag-uulit ng pangalan ni Hesus.

Bernardino ng Siena

Ang pag-unlad, gayunpaman, ng isang liturhiya na nauugnay sa pangalan ni Hesus ay bunga ng pangangaral ni St. Bernardino ng Siena, na nakatuon sa kanyang pagsisikap na i-renew ang Simbahan sa pangalan ni Jesus, na binibigyang-diin ang sentralidad ng persona ni Hesukristo . Sa pagpapasakop sa pangalan ni Hesus, nilutas ni Bernardino ang mga konkreto at kasalukuyang problema ng praktikal at panlipunang buhay: poot sa pulitika, etika sa pamilya, mga tungkulin ng mga mangangalakal, paninirang-puri, atbp.

Bilang kabaligtaran sa heraldic insignia ng mga marangal na pamilya, na ang mga pagtatalo ay duguan ang mga lungsod ng Italyano, si Bernardino ay nag-imbento ng isang matingkad na kulay na coat of arm, na kung saan ay kumakatawan sa pangalan ni Jesus. Ito ay binubuo ng trigram IHS, na nakasulat sa isang ginintuang araw na may labindalawang mga sinag na lumiliko sa itaas ng isang asul na kalasag.

Ang simbolismong ito ng solar na nauugnay kay Kristo, gayunpaman, ay pumukaw ng ilang pagsalungat, ngunit inaprubahan ni Pope Nicholas V (Tommaso Parentucelli, 1447-1455) noong 1450 dahil sa malalim nitong ugat sa OT at salamat sa marubdob na pagtatanggol ni St. Giovanni da Capistrano .

Ang liturhiya ng pangalan ni Hesus ay naging laganap sa pagtatapos ng ika-15 siglo. Noong 1530, pinahintulutan ni Pope Clement VII (Giulio de' Medici, 1523-1534) ang Orden ng Pransiskano na bigkasin ang Tanggapan ng Banal na Pangalan ni Jesus; at ang pagdiriwang, na ngayon ay naroroon sa iba't ibang mga lokasyon, ay pinalawak sa buong Simbahan ni Pope Innocent XIII (Michelangelo Conti, 1721-1724) noong 1721.

Ang Lipunan ni Hesus

Ang Society of Jesus ay naging isang tagasuporta ng pagsamba at doktrina, na kinuha ang Bernardinian trigram bilang sagisag nito at inialay ang pinakamaganda at pinakamalaking simbahan, na itinayo sa buong mundo, sa Banal na Pangalan ni Jesus.

Ang araw ng pagdiriwang ay iba-iba sa pagitan ng mga unang Linggo ng Enero, na nagtatapos noong ika-2 ng Enero hanggang sa 1970s, nang ito ay pinigilan.

Ibinalik ni San Juan Paul II (Karol Józef Wojtyła, 1978-2005) ang opsyonal na memorya sa Kalendaryong Romano hanggang Enero 3.

Kahulugan ng pangalang Jesus: “Nagliligtas ang Diyos, Tagapagligtas” (Hebreo).

pinagmulan © gospeloftheday.org

Ang ibig sabihin ni Hesus ay “God save”. Ang Pangalan ng Diyos na ipinahayag sa palumpong kay Moises sa Sinai ay nagniningning sa buong kaliwanagan nito kay Hesus: Ang Diyos ang Tagapagligtas ng lahat.

Ang pinagmulan ng Pangalan

Yeshu'asa Aramaic (ang wika ni Jesus);Iesous, sa Griyego;Hesussa Latin. Sa Italian Jesus.

Noong ika-3 ng Enero ay ginugunita natin ang Banal na Pangalan ni Hesus, na "... na nasa itaas ng lahat ng pangalan, upang sa pangalan ni Jesus ay luluhod ang lahat ng tuhod, nang nasa langit, nang nasa lupa, at nasa ilalim ng lupa, at ang bawa't dila ay mangagpahayag: Si Jesucristo ay Panginoon!” (Fil 2:9-11).

Ang pangalan ni Hesus

Secondo l’evangelista Matteo, il nome fu imposto al figlio partorito da Maria da Giuseppe, come annunciato dall’angelo in sogno (1,20ss).

Un nome frutto dell’obbedienza: in osservanza alla tradizione ebraica, l’8° giorno dopo la nascita, il neonato veniva circonciso e gli veniva dato il nome che quasi sempre conteneva un’invocazione a Dio. Anche a Gesù, ebreo di nascita perfettamente inserito nella storia del popolo ebraico tocca un nome che lo pone nell’alleanza tra Abramo e Dio.

Ang ebanghelistang si Mateo, sa kabanata 1, ay iniharap sa atin ang talaangkanan ni Jesus na dapat bigyang-kahulugan sa liwanag ng anotasyon kung saan malinaw na binibigyang pansin ng ebanghelista: "Ang kabuuan ng lahat ng salinlahi mula kay Abraham hanggang kay David ay labing-apat; mula kay David hanggang sa pagpapatapon sa Babilonia ay labing-apat pa rin; mula sa pagpapatapon sa Babilonia hanggang kay Hesus ay labing-apat” (1,17).

Sa pamamagitan ng balangkas na ito ay sinusunod ni Mateo sa isang tiyak na kahulugan ang Genesis 2,4a "Ito ay…ang aklat ng genesis”, halos para bang i-proyekto si Jesus laban sa background ng mga pinagmulan. Sa ganitong paraan ang makasaysayang pinagmulan ni Jesus ay mas direktang iniuugnay sa kay David kung saan ang pag-asa ng pagdating ng Mesiyas para sa lahat ng mga tao ay inihugpong.

Ang sinumang tumawag sa pangalan ni Hesus ay maliligtas

Sa ganitong paraan si Jesus ay ipinakita bilang ang isa na tumupad sa mesyanikong mga pangako: “Ang sinumang naniniwala sa kanya ay hindi mabibigo...Ang sinumang tumawag sa pangalan ng Panginoon ay maliligtas” (Mga Gawa 2:20; Rom 10:12-13).

L’esperienza di Pietro e Giovanni, descritta negli Atti, ne è un ulteriore esempio:

“Sina Pedro at Juan ay umakyat sa templo para sa panalangin ng alas-tres ng hapon. Kadalasan ay dinadala ang isang lalaki, baldado mula nang ipanganak; inilagay nila ito araw-araw malapit sa pintuan ng templo na tinatawag na Maganda, upang humingi ng limos sa mga pumasok sa templo.

Siya, nang makita niya sina Pedro at Juan na papasok na sa templo, ay humingi ng limos sa kanila. Pagkatapos, sa pagtitig sa kanya, si Pedro kasama si Juan ay nagsabi: "Tumingin ka sa amin". At lumingon siya sa kanila, umaasang may matanggap mula sa kanila.

Sinabi sa kaniya ni Pedro: “Wala akong pilak o ginto, ngunit ang nasa akin ay ibinibigay ko sa iyo:sa pangalan ni Hesukristo na Nazareno, bumangon ka at lumakad!”. 

Hinawakan niya ito sa kanang kamay at itinaas. Biglang lumakas ang kanyang mga paa at bukung-bukong at, tumatalon, nagsimula siyang maglakad; at pumasok sa templo na kasama nilang naglalakad, tumatalon at nagpupuri sa Diyos” (Mga Gawa 3:1-8).

Ang debosyon ni San Bernardino ng Siena

A coltivare particolare devozione al Santissimo Nome di Gesù fu in particolare il francescano san Bernardino da Siena (1380-1444), che recupera il Trigramma IHS – già presente nel III secolo fra le abbreviazioni utilizzate nei manoscritti greci del Nuovo Testamento – e pone come sfondo il sole raggiante a 12 raggi in campo azzurro.

Tenuto conto che “IHS” sono le prime tre lettere del nome Gesù in greco, il messaggio che ne deriva è che Gesù è il “sole” che irradia la sua luce attraverso i Dodici apostoli, cioè la Chiesa.

Ang simbolo na ito ay naging isang uri ng "pirma" ni Saint Bernardino at ng pamilyang Pransiskano.

Ang tamis ng Pangalan kay Saint Francis

Le catechesi attorno al santissimo Nome di Gesù permettevano di aiutare i fedeli a fissare lo sguardo del cuore al mistero stesso di Gesù, a cominciare dalla povertà della grotta in cui nacque.

Kaugnay nito, kapaki-pakinabang na alalahanin ang karanasan ni San Francisco ng Assisi, na - ang mga pinagmumulan ng Pransiskano ay nagsasabi sa atin - "Talagang abala siya kay Hesus. Lagi niyang dinadala si Hesus sa kanyang puso, si Hesus sa kanyang mga labi, si Hesus sa kanyang tainga, si Hesus sa kanyang mga mata, si Hesus sa kanyang mga kamay, si Hesus sa lahat ng iba pa niyang miyembro. Kadalasan, kapag gusto niyang pangalanan si Kristo Jesus na maalab na may makalangit na pag-ibig, tinawag niya siyang "Ang Anak ng Bethlehem", at binibigkas niya ang pangalang iyon na "Bethlehem" na pinupuno ang kanyang bibig ng boses at higit pa sa magiliw na pagmamahal, na naglalabas ng tunog na parang tupang dumudugo. . At sa tuwing sasabihin niya"Anak ng Bethlehem" o "Hesus", ipinasa ang kanyang dila sa kanyang mga labi, halos para bang tikman at pinanatili ang lahat ng tamis ng mga salitang iyon”.

Noong 1530, pinahintulutan ni Pope Clement VII ang Franciscan order na bigkasin ang Opisina ng Banal na Pangalan ni Jesus.

Mentre la Compagnia di Gesù (i gesuiti) contribuisce a sostenerne il culto, prendendo il trigramma (IHS) come emblema della Compagnia.

Mula 1721 ang liturgical memory ay pinalawak sa buong Simbahan ni Pope Innocent XIII; noong 1970s ito ay pinigilan at muli itong ipinasok ni Saint John Paul II sa Roman Martyrology noong ika-3 ng Enero.

pinagmulan © Balita sa Vatican – Dicasterium pro Communicatione

Tulungan mo kaming tulungan!

Sa inyong munting donasyon ay nagdudulot kami ng ngiti sa mga batang pasyente ng kanser

---