ซาน บิอาโจ

เวลาในการอ่าน: 6 นาที

Leggi la storia di San Biagio (di Sebaste)

พระสังฆราชและมรณสักขี

Biagio อาศัยอยู่ระหว่างศตวรรษที่ 3 และ 4 ในเมือง Sebaste ในอาร์เมเนีย (เอเชียไมเนอร์) เขาเป็นหมอและได้รับแต่งตั้งให้เป็นอธิการประจำเมืองของเขา

เบียโจในฐานะอธิการจึงปกครองชุมชนเซบาสเตในช่วงเวลาที่ชาวคริสต์ในจักรวรรดิโรมันได้รับเสรีภาพในการสักการะ: ในปี 313

ในปี 316 เนื่องจากศรัทธาของเขา เขาจึงถูกจำคุกและถูกพิจารณาคดี เขาปฏิเสธที่จะละทิ้งความเชื่อของคริสเตียน และเพื่อเป็นการลงโทษ ในตอนแรกเขาถูกทรมานด้วยหวีเหล็ก ซึ่งใช้ขูดขนแกะ แล้วจึงตัดศีรษะ

สิ่งที่แปลกในสายตาของนักประวัติศาสตร์ก็คือ Biagio เสียชีวิตในฐานะผู้พลีชีพสามปีหลังจากได้รับเสรีภาพในการสักการะในจักรวรรดิโรมัน

เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับการพลีชีพของพระองค์ดูเหมือนจะเนื่องมาจากความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในปี 314 ระหว่างคอนสแตนตินที่ 1 และลิซินิอุส สองจักรพรรดิ-พี่เขย (ลิซินิอุสแต่งงานกับน้องสาวของคอนสแตนติน) และดำเนินต่อไปด้วยการสงบศึกสั้นๆ และการต่อสู้ครั้งใหม่ จนถึงปี 325 เมื่อคอนสแตนตินบีบคอลิซิเนียสในเมืองเทสซาโลนิกา (เทสซาโลนิกิ)

ความขัดแย้งยังทำให้เกิดการประหัตประหารในท้องถิ่นทางตะวันออก - บางทีอาจด้วยน้ำมือของผู้ว่าราชการที่กระตือรือร้นมากเกินไปดังที่นักประวัติศาสตร์ Eusebius of Caesarea เขียนไว้ในศตวรรษที่ 4 เดียวกัน - พร้อมกับการทำลายโบสถ์ต่างๆ การประณามชาวคริสต์ที่ถูกบังคับให้ใช้แรงงาน การสังหารบาทหลวง

สำหรับ Biagio นิทานดั้งเดิมที่ดำเนินตามแบบอย่างที่พบบ่อยในยุคนี้ ซึ่งเหนือสิ่งอื่นใดมีจุดมุ่งหมายเพื่อกระตุ้นความศรัทธาและความจงรักภักดีของชาวคริสต์ เต็มไปด้วยเหตุการณ์มหัศจรรย์ แต่ในขณะเดียวกันก็ควบคุมไม่ได้

ร่างของ Biagio ถูกวางไว้ในอาสนวิหาร Sebaste ของเขา แต่ในปี 732 ศพมนุษย์ส่วนหนึ่งถูกส่งโดยคริสเตียนชาวอาร์เมเนียบางส่วนไปยังกรุงโรม อย่างไรก็ตาม พายุฉับพลันทำให้การเดินทางของพวกเขาไปยัง Maratea (PZ) สั้นลง โดยที่นี่ผู้ศรัทธาได้ต้อนรับพระธาตุของนักบุญในโบสถ์เล็ก ๆ ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นมหาวิหารในปัจจุบัน บนเนินเขาซึ่งปัจจุบันเรียกว่า Monte San Biagio ซึ่งเป็นที่ตั้งของยอดเขา สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2506 รูปปั้นพระผู้ไถ่ขนาดใหญ่ สูง 21 เมตร

นักบุญบิอาจิโอเป็นที่เคารพนับถือทั้งในโลกตะวันออกและตะวันตก และสำหรับการฉลองนี้ถือเป็นพิธี“อวยพรลำคอ”ซึ่งทำโดยการวางเทียนไขว้สองเล่มไว้บนนั้นและวิงวอนพระองค์ การกระทำนี้เชื่อมโยงกับประเพณีที่บิชอปบิอาจิโอช่วยชีวิตเด็กคนหนึ่งอย่างน่าอัศจรรย์ด้วยการช่วยเขาให้พ้นจากหนามหรือกระดูกที่ติดอยู่ในลำคอ

ศาสนาของนักบุญบิอาโจ เช่นเดียวกับในยุโรปและอเมริกา แพร่หลายมากในอิตาลีซึ่งมีเทศบาลหลายแห่งที่ใช้ชื่อของเขาและอีกหลายเมืองที่เขาเป็นผู้อุปถัมภ์

เทศบาลหลายแห่งเหล่านี้ยังมีโบราณวัตถุเช่น:

• Carosino (TA): ชิ้นส่วนของลิ้น เก็บรักษาไว้ในหลอดบรรจุที่ตั้งอยู่ในไม้กางเขนสีทอง
• Caramagna Piemonte (CN): ชิ้นส่วนของกะโหลกศีรษะที่เก็บรักษาไว้ในหน้าอกสีเงิน
• Carditus (NA): กระดูกเล็ก ๆ ที่แขน;
• Palomonte (SA): ของที่ระลึกในโบสถ์แม่ Santa Croce;
• Penne ในอาบรุซโซ: กะโหลกศีรษะของนักบุญ

ในอาสนวิหาร. รูโว ดิ ปูลยา ในวันนักบุญเบลส พระบรมสารีริกธาตุของนักบุญจะถูกสักการะ โดยจัดแสดงไว้ภายในพระธาตุเป็นรูปแขนให้ศีลให้พร ซึ่งพระสังฆราชทรงหามเป็นขบวนแห่และเปิดให้ประชาชนทั่วไปทำพิธีมิสซาหลังพิธีมิสซาในอาสนวิหารที่ สายัณห์ วันที่ 3 กุมภาพันธ์

ในฐานะแพทย์ ผู้ศรัทธายังหันไปหา Biagio เพื่อรักษาโรคทางกายและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการรักษาโรคในลำคอ ในระหว่างการเฉลิมฉลองพิธีกรรมในโบสถ์หลายแห่ง นักบวชจะอวยพรคอของผู้ศรัทธาโดยวางเทียนสองเล่มไว้ใกล้พวกเขา

นอกจากนี้เขายังเป็นผู้พิทักษ์ของแพทย์กล่องเสียง นักเป่าขลุ่ย คนเป่าขนแกะ ผู้ผลิตที่นอน สัตว์ และกิจกรรมทางการเกษตร (ตามตำนานเขารักษาสัตว์ที่ป่วยด้วยสัญลักษณ์ไม้กางเขน)

S. Biagio เป็นที่จดจำของคริสตจักรใน "นาตาลิสตาย“ นั่นคือวันที่ 3 กุมภาพันธ์เมื่อเขาถูกตัดศีรษะ แต่ใน Maratea งานเลี้ยงอุปถัมภ์จะมีการเฉลิมฉลองในวันอาทิตย์ที่สองของเดือนพฤษภาคมด้วยพิธีการที่จัดตั้งขึ้นตามระเบียบการที่มีมายาวนานหลายศตวรรษ การเฉลิมฉลองมีอายุแปดวันและเปิดในวันเสาร์ก่อนวันอาทิตย์แรกของเดือนพฤษภาคมโดยมีขบวนแห่ไปยังปราสาทที่เรียกว่า"เซนต์. Biagio มุ่งสู่ดินแดน”. วันพฤหัสบดีถัดมา แบบจำลองของนักบุญจะถูกนำไป มาราเตอา ตอนล่างและในเช้าวันอาทิตย์ที่สองของเดือนพฤษภาคม รูปปั้นซึ่งคลุมด้วยผ้าสีแดง ก็กลับมายังตำแหน่งปกติในปราสาท

ที่มา © gospeloftheday.org

ผู้พิทักษ์โรคคอและแพทย์หู คอ จมูก ในด้านปศุสัตว์และกิจกรรมการเกษตร มีข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตของ San Biagio เพียงเล็กน้อยเท่านั้น สิ่งเดียวที่แน่นอนคือศรัทธาของเขาในพระคริสต์ซึ่งเขาทะนุถนอมจนกระทั่งเขาสิ้นพระชนม์ด้วยการตัดหัวหลังจากการทรมานที่ไม่อาจบรรยายได้

อธิการและแพทย์

ตามประเพณีเล่าว่า Biagio มีพื้นเพมาจาก Sebaste ในอาร์เมเนีย ซึ่งเขาใช้เวลาช่วงวัยเยาว์อุทิศตนให้กับการศึกษาทางการแพทย์โดยเฉพาะ เมื่อได้เป็นอธิการแล้ว พระองค์ทรงดูแลผู้คนทั้งทางกายและทางจิตวิญญาณ พร้อมทั้งทำการรักษาอันอัศจรรย์ตามประเพณีด้วย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาสภาพความเป็นอยู่ของผู้ศรัทธาในศาสนาคริสต์แย่ลงเนื่องจากความขัดแย้งระหว่างจักรพรรดิ Licinius ตะวันออกและจักรพรรดิคอนสแตนตินตะวันตกซึ่งนำไปสู่การข่มเหงครั้งใหม่ เพื่อหลีกหนีจากความรุนแรง Biagio จึงเข้าไปหลบภัยในถ้ำบน Monte Argeo ใช้ชีวิตอย่างสันโดษและสวดภาวนา พร้อมทั้งนำทางคริสตจักรของเขาจากที่นั่นด้วยข้อความที่ส่งเป็นความลับ

ปาฏิหาริย์แห่งลำคอ

อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด Biagio ก็ถูกค้นพบ และถูกจับกุมโดยองครักษ์ของผู้ว่าการ Agricola และถูกนำตัวขึ้นศาล ระหว่างทางเขาได้พบกับแม่ผู้สิ้นหวังซึ่งมีลูกชายตัวน้อยอยู่ในอ้อมแขนของเธอ ซึ่งกำลังหายใจไม่ออกเนื่องจากมีหนามหรือกระดูกปลาติดอยู่ในลำคอ อธิการอวยพรเขาและเขาก็หายเป็นปกติทันที แต่นี่ไม่เพียงพอที่จะช่วยให้เขาพ้นจากการทรมานหลังจากการทรมานอันโหดร้ายซึ่งไม่สามารถทำลายจิตวิญญาณของเขาได้

ซากเรืออับปางของพระธาตุ

หลังจากที่เขาเสียชีวิต Biagio ถูกฝังในอาสนวิหาร Sebaste แต่ในปี 723 ศพของเขาบางส่วนถูกย้ายไปยังกรุงโรม อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการเดินทาง พายุกะทันหันทำให้โบราณวัตถุต้องหยุดอยู่ที่ Maratea บนชายฝั่งของ Basilicata ในปัจจุบัน ซึ่งเป็นดินแดนที่ยังคงอุทิศตนอย่างยิ่งใหญ่ให้กับ Biagio ในปัจจุบัน

ลัทธิของ San Biagio

Biagio เป็นหนึ่งในนักบุญที่มีชื่อเสียงไปหลายที่ และด้วยเหตุนี้เขาจึงได้รับความเคารพนับถือเกือบทุกที่ในปัจจุบัน ปาฏิหาริย์ที่คอที่เขาทำกับเด็กยังคงเป็นที่จดจำทุกๆ วันที่ 3 กุมภาพันธ์ โดยมีพิธีสวดโดยเฉพาะในระหว่างที่คอของผู้ศรัทธาจะได้รับพรด้วยการจุดเทียนสองเล่มที่หน้าคอหอย

ที่มา © ข่าววาติกัน – Dicasterium สำหรับการสื่อสาร