San Biagio

Okuma süresi: 6 dakika

Leggi la storia di San Biagio (di Sebaste)

Piskopos ve şehit

Biagio 3. ve 4. yüzyıllar arasında Ermenistan'ın (Küçük Asya) Sebaste kentinde yaşadı: bir doktordu ve şehrine piskopos olarak atandı.

Bu nedenle Biagio, piskopos olarak, Roma İmparatorluğu'nda Hıristiyanlara ibadet özgürlüğünün tanındığı dönemde, yani 313 yılında, Sebaste topluluğunu yönetiyordu.

316 yılında inancından dolayı hapsedildi ve yargılandı; Hıristiyan inancından vazgeçmeyi reddetti ve ceza olarak önce yün taramak için kullanılan demir taraklarla işkence gördü, ardından kafası kesildi.

Tarihçilerin gözünde tuhaf olan ise Biagio'nun Roma İmparatorluğu'nda ibadet özgürlüğünün tanınmasından üç yıl sonra şehit olmasıdır.

Şehit olmasının makul bir nedeni, 314 yılında I. Konstantin ile iki imparatorun kayınbiraderi Licinius arasında çıkan ve kısa ateşkeslerle devam eden anlaşmazlıktan kaynaklanıyor gibi görünüyor. ve Konstantin'in Licinius'u Selanik'te (Selanik) boğduğu 325 yılına kadar yeni kavgalar.

Çatışma aynı zamanda Doğu'da kiliselerin yıkılması, Hıristiyanların zorunlu çalışmaya mahkûm edilmesi ve piskoposların öldürülmesi gibi - belki de Caesarea'lı tarihçi Eusebius'un aynı 4. yüzyılda yazdığı gibi aşırı hevesli valilerin elinde - bazı yerel zulme neden oldu.

Biagio'ya göre, her şeyden önce Hıristiyanların dindarlığını ve bağlılığını teşvik etmeyi amaçlayan, bu çağda sık sık karşılaşılan modelleri takip eden geleneksel masallar, olağanüstü ama aynı zamanda kontrol edilemeyen olaylarla doludur.

Biagio'nun naaşı Sebaste katedraline yerleştirildi, ancak 732'de cenazelerin bir kısmı bazı Ermeni Hıristiyanlar tarafından Roma'ya nakledildi. Ancak ani bir fırtına, Maratea'ya (PZ) olan yolculuklarını yarıda kesti: Burada inançlılar, azizin kutsal emanetlerini, zirvesinde yer alan ve şimdi Monte San Biagio olarak adlandırılan tepedeki, daha sonra şimdiki bazilika haline gelen küçük bir kilisede karşıladılar. 1963 yılında 21 metre yüksekliğinde büyük Kurtarıcı heykeli inşa edildi.

Aziz Biagio hem Doğu'da hem de Batı'da saygıyla anılır ve onun ziyafeti için“boğazın bereketi”üzerine çapraz iki mum konularak ve şefaati istenerek yapılır. Bu eylem, Piskopos Biagio'nun bir çocuğu boğazına takılan diken veya kemikten kurtararak mucizevi bir şekilde kurtardığı bir geleneğe bağlıdır.

Aziz Biagio kültü, Avrupa ve Amerika'da olduğu gibi, onun adını taşıyan çok sayıda belediyenin ve koruyucu azizi olduğu çok sayıda belediyenin bulunduğu İtalya'da da oldukça yaygındır.

Bu belediyelerin birçoğunun ayrıca aşağıdaki gibi kalıntıları vardır:

• Carosino (TA): som altın haç içinde bir ampul setinde korunmuş bir dil parçası;
• Caramagna Piemonte (CN): Gümüş bir büstün içinde korunmuş bir kafatası parçası;
• Carditus (NA): koldaki küçük bir kemik;
• Palomonte (SA): Santa Croce ana kilisesindeki bir kalıntı;
• Abruzzo'daki Penne: azizin kafatası.

Katedralin içinde Ruvo di Puglia Aziz Blaise gününde, Aziz'in koluna ait bir kutsal emanet saygıyla karşılanır, kutsama kolu şeklindeki bir kutsal emanet sandığı içinde sergilenir, Piskopos tarafından alay halinde taşınır ve katedraldeki görkemli papalık ayininden sonra halkın saygısına sunulur. 3 Şubat'ta akşam duası.

Bir doktor olarak inananlar, fiziksel rahatsızlıkların tedavisi ve özellikle boğaz hastalıklarının iyileştirilmesi için de Biagio'ya başvuruyor; Birçok kilisede ayin kutlamaları sırasında rahipler, yanlarına iki mum yerleştirerek inananların boğazlarını kutsarlar.

Aynı zamanda larengologların, flütçülerin, yün tarakçılarının, yatak imalatçılarının, hayvanların ve tarımsal faaliyetlerin koruyucusudur (efsaneye göre hasta hayvanları haç işaretiyle iyileştirmiştir).

S. Biagio kilise tarafından "natalis ölür“Yani 3 Şubat'ta kafasının kesildiği gün ama Maratea'da baba bayramı, Mayıs ayının ikinci Pazar günü asırlık bir protokolle kurulan bir törenle kutlanıyor. Kutlamalar sekiz gün sürüyor ve Mayıs ayının ilk Pazar gününden önceki Cumartesi günü Kale'ye giden geçit töreniyle başlıyor.“St. Biagio araziye gidiyor”. Ertesi perşembe Aziz'in sureti getirildi Maratea Aşağıya inilir ve Mayıs ayının ikinci Pazar sabahı kırmızı bir bezle örtülen heykel Kale'deki her zamanki yerine döner.

kaynak © gospeloftheday.org

Boğazın ve KBB doktorlarının, hayvancılık ve tarımsal faaliyetlerin koruyucusu olan San Biagio'nun hayatı hakkında çok az kesin bilgi var: Kesin olan tek şey, tarif edilemez bir işkenceden sonra başı kesilerek ölene kadar değer verdiği Mesih'e olan inancıydı.

Piskopos ve doktor

Geleneğe göre Biagio aslen Ermenistan'ın Sebaste şehrindendi ve burada gençliğini özellikle tıp çalışmalarına adamıştı. Piskopos olduktan sonra insanların hem fiziksel hem de ruhsal bakımıyla ilgilendi ve aynı zamanda geleneğe göre olağanüstü şifalar da gerçekleştirdi. O yıllarda Doğu imparatoru Licinius ile Batı imparatoru Konstantin arasındaki çatışmalar nedeniyle Hıristiyan inancına inananların yaşam koşulları kötüleşti ve bu da yeni zulümlere yol açtı. Şiddetten kaçmak için Monte Argeo'daki bir mağaraya sığınan Biagio, yalnızlık ve dua içinde yaşıyor, aynı zamanda gizlice gönderdiği mesajlarla Kilisesine buradan rehberlik ediyor.

Boğaz mucizesi

Ancak sonunda Biagio keşfedildi, vali Agricola'nın muhafızları tarafından tutuklandı ve mahkemeye çıkarıldı. Yolda, kucağında küçük oğluyla, boğazına diken veya balık kılçığı sıkıştığı için boğulan çaresiz bir anneyle karşılaştı. Piskopos onu kutsadı ve anında iyileşti. Ancak bu, ruhunu kırmayı başaramayan korkunç işkencelerin ardından onu şehit olmaktan kurtarmaya yetmedi.

Kalıntıların gemi enkazı

Biagio, ölümünden sonra Sebaste katedraline gömüldü, ancak 723'te kalıntılarının bir kısmı Roma'ya taşındı. Ancak yolculuk sırasında ani bir fırtına, kutsal emanetlerin, günümüzde Biagio'ya hâlâ büyük bağlılığı olan Basilicata'nın kıyısındaki Maratea'da durmasına neden olur.

San Biagio kültü

Biagio, ünü pek çok yere ulaşan ve bu nedenle bugün hemen hemen her yerde saygı duyulan azizlerden biridir. Çocuğun üzerinde gerçekleştirdiği boğaz mucizesi, her 3 Şubat'ta, inananların boğazlarının, boğazın önünde çaprazlanan iki mumla kutsandığı özel bir ayinle hâlâ hatırlanıyor.

kaynak © Vatikan Haberleri – Dicasterium pro Communicatione