Koha e leximit: 2 minuta

Le të lexojmë së bashku poezinë: "Qyteti ku do të doja të jetoja” nga Adam Zagajewski

Indeksi i përmbajtjes

Përmbledhje

Paqja jeton kur jeton demokracia.

Paqja mbretëron kur ne fillimisht jemi në paqe me veten tonë.

Ndeshjet e futbollit që duhet të jenë spektakli i njëmbëdhjetë shokëve që luajnë me topin bëhen momente në të cilat individë të ndrydhur, të vetëm në egon e tyre, u japin shfryn fantazive makabre më të errëta të vdekjes dhe shkatërrimit.

Pallatet në të cilat demokracia duhet të jetë mburoja e paqes së një kombi bëhen tallja dhe derrat ku njeriu mund të ekspozojë zemërimin, ku mund të shfry zhgënjimet më të fshehura dhe ku mund të lindë vulgariteti më i madh.

Le të mësojmë të flasim më pak, dhe të flasim mirë, të flasim mirë. Le të mësojmë të dëgjo.

Në heshtjen e paqes, në tonet e qeta të demokracisë ka vend për të gjithë: askush nuk është i përjashtuar.

Adam Zagajewski (Lviv, 21 qershor 1945 - Krakov, 21 mars 2021) ishtenjë poet, shkrimtar dhe eseist polak.Adam Zagajewski lindi në Lviv në vitin 1945. Për shkak të programit sovjetik të pas Luftës së Dytë Botërore, në të njëjtin vit familja Zagajewski u detyrua të shpërngulej në Gliwice, në…Shiko më shumë
Wikipedia

Le të lexojmë së bashku:

Është një qytet i heshtur në muzg,
kur yjet e zbehtë vijnë në vete,
dhe në mesditë tingëllues për zëra
të filozofëve dhe tregtarëve ambiciozë
që solli kadife nga Lindja.

Aty digjen zjarret e muhabetit
sigurisht jo zjarret.
Kishat e vjetra, gurët me myshk
e lutjeve të lashta janë çakëlli i saj
dhe raketa e tij u drejtua drejt kozmosit.

Është një qytet i paanshëm
që nuk i dënon të huajt,
një qytet që kujtohet shpejt
dhe harron ngadalë,
që i toleron poetët dhe i fal profetët
mungesa e humorit.

Është një qytet i ndërtuar
bazuar në parathëniet e Shopenit,
prej të cilave ai mori vetëm gëzim dhe trishtim.
Një unazë e madhe kodrash
e rrethon atë; rriten atje
pemët e hirit të fushës dhe plepi i hollë
kush është gjykatësi i njerëzve të pemës.

Një lumë i gjallë që rrjedh nëpër të
natë e ditë pëshpërit
përshëndetje të pakuptueshme
të burimeve, të maleve, të qiellit.