Czas czytania: 2 minuty

Przeczytajmy razem wiersz: „Miasto, w którym chciałbym mieszkać” Adama Zagajewskiego

Indeks treści

Streszczenie

Pokój żyje, gdy żyje demokracja.

Pokój zapanuje, gdy najpierw osiągniemy pokój ze sobą.

Mecze piłkarskie, które powinny być widowiskiem jedenastu przyjaciół bawiących się piłką, stają się momentami, w których stłumione jednostki, samotne we własnym ego, dają upust najbardziej mrocznym, makabrycznym fantazjom o śmierci i zagładzie.

Pałace, w których demokracja powinna być bastionem pokoju narodowego, stają się pośmiewiskiem i chlewem, w którym można obnażyć swój gniew, gdzie można dać upust najbardziej skrywanym frustracjom i gdzie można wywołać najwięcej wulgarności.

Nauczmy się mówić mniej, a mówić dobrze, mówić dobrze. Nauczmy się słuchać.

W ciszy pokoju, w spokojnych tonach demokracji jest miejsce dla wszystkich: nikt nie jest wykluczony.

Adam Zagajewski (Lwów, 21 czerwca 1945 – Kraków, 21 marca 2021) byłpolski poeta, pisarz i eseista.Adam Zagajewski urodził się we Lwowie w 1945 roku. W związku z sowieckim programem powojennym, w tym samym roku rodzina Zagajewskich została zmuszona do przeniesienia się do Gliwic, w …Zobacz więcej
Wikipedii

Przeczytajmy razem:

To ciche miasto o zmierzchu,
kiedy blade gwiazdy opamiętają się,
a w południe dźwięczne dla głosów
ambitnych filozofów i kupców
który sprowadził aksamity ze Wschodu.

Tam płoną ognie konwersacji
na pewno nie pożary.
Stare kościoły, omszałe kamienie
starożytnych modlitw są jego balastem
a jego rakieta skierowała się w stronę kosmosu.

To bezstronne miasto
który nie potępia cudzoziemców,
miasto, które szybko zapamiętuje
i powoli zapomina,
który toleruje poetów i przebacza prorokom
brak humoru.

To miasto zbudowane
na podstawie preludiów Chopina,
z którego czerpał tylko radość i smutek.
Duży pierścień wzgórz
otacza go; tam rosną
jesiony polne i smukła topola
kto jest sędzią ludzi z drzewa.

Przepływa przez nią tętniąca życiem rzeka
dzień i noc – szepcze
niezrozumiałe pozdrowienia
ze źródeł, z gór, z nieba.