Koha e leximit: 5 minuta

Mos m'i këput krahët! Dashuria e vërtetë të bën të fluturosh

Indeksi i përmbajtjes

Koment për Ungjillin e 4 qershorit 2023

Trinia e Shenjtë - viti A

Ex 34,4-6,8-9 Dn 3,52-56 2Kor 13,11-13 Gjn 3,16-18

Çfarë të themi, pra, për Perëndinë, vëllezër?
Në fakt, nëse e kupton atë që dëshiron të thuash, nuk është Zoti.
Nëse keni mundur ta kuptoni,
ti kuptove një realitet të ndryshëm nga ai i Zotit.
Nëse mendoni se keni qenë në gjendje ta kuptoni atë,
ju e keni mashtruar veten për shkak të imagjinatës suaj
Shën Agustini,të folurit52,vi,16

Përvoja e dashurisë

Kur jemi të dashuruar, kur përfshihemi emocionalisht në një lidhje, kur i përkushtohemi me pasion një projekti për diçka të mirë, kur e vëmë veten në shërbim të të tjerëve me bujari, ndjejmë rritje të brendshme, ndihemi të përmbushur. Është pikërisht dinamika e dashurisë: kur e jetojmë, e realizojmë atë që jemi pak më shumë.

Nëse përpiqemi të imagjinojmë, pa qenë në gjendje të kuptojmë plotësisht, se si do të ishte ky realizim në dashuri, i sjellë në plotësinë e tij, ne mund të kuptojmë diçka për Zotin dhe rrugën që ai dëshiron për ne. Duke dashur, ne bëhemi gjithnjë e më shumë të ngjashëm me Dashurinë. Përkundrazi, sa më shumë i japim hapësirë keqdashjes, inatit, përçmimit, gënjeshtrës, aq më shumë distancohemi nga imazhi i Zotit brenda nesh.

Kjo rrugë e njeriut drejt hyjnores e kishte intuituar edhe Platonin, i cili në mënyrën e vet e shpreh nëFedrime një imazh të bukur: dashuria i jep krahë të dashurit, sepse e bën shpirtin të përjetojë diçka hyjnore.

Takohen në gjysmë të rrugës

Tekstet e liturgjisë së kësaj të diele shprehin tiparet e dashurisë, duke na treguar dëshirën e Zotit për ne: të na bëjë të ndihemi plotësisht të dashur.

Dashuria është duke u bashkuar dhe duke e lënë veten të transformohet. Në fakt, në tekstin e Eksodit që na propozohet, përshkruhet një lëvizje tjetër e Moisiut dhe e Zotit: Moisiungrihet dhe shkon lart(Eks 34,4), përkundrazi Zoti, thotë teksti,erdhi poshtë (Es 34,5). Le relazioni spesso si spezzano perché si va in direzioni opposte, non ci si guarda, non si tiene conto dell’altro.

Ne e duam njëri-tjetrin kur përpiqemi të ndryshojmë drejtimin tonë në mënyrë që të takojmë tjetrin. Moisiu mban në duar dy pllaka guri, të forta sa qafa e njerëzve (krh. Eksodi 34,9), por Zoti na fal dhe na bën trashëgiminë e tij. Në fakt, dashuria transformohet: kur e doni njëri-tjetrin, kur jeni bashkë me zemrën tuaj, nuk mund të mos ndryshoni.

Jeta si bekim

Shenja e dashurisë është mirënjohja: kur dashuroni, edhe vështirësitë ju duken më pak të rënda, kur e doni njëri-tjetrin, përballeni së bashku me vështirësitë, ndihmoni njëri-tjetrin të mbani barrët. Dhe kjo është ajo që ndryshon pikëpamjen mbi realitetin. Gjërat mbeten të njëjta, por ne mund t'i shohim me sy të ndryshëm. Jeta bëhet një bekim, siKantiku i Danielitna fton ta përsërisim këtë të diel.

Shenjat e dashurisë

Dashuria e bën veten të njohur. Ka shenja të pagabueshme që na lejojnë të kuptojmë nëse jemi të dashur, nëse ndihemi të dashuruar. Dashuria na bën të ndihemi të përmbushur: nëse ndihesh i dëshpëruar, i zhgënjyer, nëse të duket sikur krahët e tu janë prerë, nëse nuk mund të fluturosh, ndoshta ajo që po përjeton nuk është dashuri. Shën Pali na kujton, nëLetra e dytë drejtuar Korintasve, se dashuria, pra shëmbëlltyra e Zotit, shenja e pranisë së tij, është gëzim, është guxim, është paqe.

Dashuria shpëton

Dashuria të shpëton, thotë Jezusi në dialogun me Nikodemin (Gjn 3:17): ai që të do vërtet nuk dëshiron të të shkatërrojë, nuk të dënon, por bën gjithçka që është e mundur për të të shpëtuar jetën. Gjyqtari i pamëshirshëm dhe i pamëshirshëm nuk dashuron, ai është i prekur nga inati. Biri erdhi në botë jo për të dënuar, por për të shpëtuar. Por a përpiqemi ne, me qëndrimet tona, shpesh nën petkun e së mirës, ta shkatërrojmë tjetrin apo ta rikuperojmë?

Dashuria nuk është vetë-festim

Jezusi do të donte ta ndihmonte Nikodemin të hynte në dinamizmin e dashurisë, shumë ndryshe nga natyra statike e ligjit me të cilin ai është i lidhur dhe i dashur: Fryma merr frymë, Ligji kornizon! Dashuria nuk mund të jetë statike, sepse është shkëmbim:i dashuruari, thotë Shën Ignatius i Loyola,i jep të dashurit atë që i dashuri nuk e ka!Prandaj dashuria është gjithmonë një marrëdhënie, përndryshe nuk mund të ishte lëvizje.

L’amore che Cristo ci rivela non può essere il motore immobile di Aristotele. Un Dio che ama non può essere chiuso nella solitudine dell’uno, altrimenti sarebbe autoreferenziale. Tutt’al più siamo noi che mettiamo al centro noi stessi e non riusciamo ad amare.

Edhe brenda një marrëdhënieje ne vetëm mund të dukemi se jemi atje: kur jemi e vetmja pikë referimi, kur ato që kanë rëndësi janë vetëm arsyet dhe nevojat tona, atëherë nuk jemi të dashur. Në izolimin e egos nuk ka dashuri, por vetëm vetë-festim.

Dashuria është trinitare

Nëse dashuria është lëvizje, atëherë nuk mund të jetë as përjashtim. Dashuria mirëpret. Mund të jeni dy dhe të mos lejoni askënd të hyjë në hapësirën e asaj marrëdhënieje. Kjo nuk është dashuri, por burg. Një marrëdhënie në të cilën ka dashuri bëhet gjeneruese, është e frytshme. Ai kujdeset për të tjerët. Dashuria e të dyve është në shërbim të të tjerëve.

Fryma është dashuria midis Atit dhe Birit që ata ia japin kujtdo që dëshiron ta mirëpresë atë. Dualiteti gjenerues është trinitar. Është dinamika e dashurisë. E gjithë dashuria, nëse është dashuri e vërtetë, mund të jetë vetëm trinitare, ky është imazhi drejt të cilit po udhëtojmë.

Lexoni brenda

Nëse shikoni mënyrën tuaj të dashurisë, çfarë karakteristikash gjeni?
Si përpiqeni të jetoni në imazhin e dashurisë trinitare?

Dëgjoni dhe meditoni

Ungjilli i ditës

Mos m'i këput krahët!

00:00 / 9:56

Na ndihmoni të ndihmojmë!

Me donacionin tuaj të vogël ne sjellim buzëqeshje për pacientët e rinj me kancer

Dhuroni shoqatën tonë 5x1000

Nuk ju kushton asgjë, na vlen shumë!

Na ndihmoni të ndihmojmë pacientët e vegjël me kancer

ju shkruani:93118920615

Zbulo me shume

Mos m'i këput krahët!