Narrationem de Sollemnitate Christi Regis universi
Summary
Sollemnitas ofChristus rexquae ad finem anni liturgici notatur, in n Ecclesia catholica, in Ecclesia Lutherana et in aliis confessionibus Christianis, certam indicat memoriam Jesus Christus rex universitatis.
Cum hoc volumus in luce collocari hanc figuram Christus Catholicis enim historiae ac temporis dominum repraesentat.
Hoc festum a Pio XI inductum est, Litteris Encyclicis ».Fere ante" ("De Regno Dei Christus») Die 11 Decembris MDCCCCXXV.
Summus Pontifex in Litteris Encyclicis: «Et ut uberiores fructus desideratos, et in humana societate stabilius perseveret, necesse est ut regiae dignitatis Domini nostri cognitio quam maxime propagetur. Ad quam rem videtur nihil aliud esse utilius quam institutionem festi cuiusdam et debiti Christus Rex."
In forma ordinaria romani ritus festum congruit cum ultima dominica anni liturgici, dum in forma extraordinaria festum congruit cum ultima dominica Octobris.
Etiam in ritu ambrosiano, solemnitas of Christus Re respondet ultimae dominicae anni liturgici, sed — quoniam Adventus Ambrosianus, quo incipit annus liturgicus, duae hebdomadae longiores sunt quam Adventus Romanus — in initio et non in fine Novembris ponitur.
Titulus "Christus rex« oritur ex aliquibus locis biblicis: in Novo Testamento Jesus NarraturRex (Βασιλεύς, Basilèus), Rex Iudaeorum (βασιλεύς τῶν Ἰουδαίων, Basilèus ton iudàion), Rex Israel (βασιλεύς ἸσμÃιagέων (βασιλε βασιλέων, Basilèoni Basilèon) ad totalem XXXV temporibus, maxime in fabulis passionis, e Filius Davidis (υἱός αυὶδ, uiòs Davìd) 12 saepius.

Anno 325 primum Concilium Oecumenicum in urbe Nicaea in Asia Minore celebratum est. Qua in re numen definitur Christus contra haereses Arii: "Christus Et Deuslumen de lumine; Deus verum ex * Deus Verum». 1600 annis post, anno 1925, Pius XI declaravit optimam viam ad iniustitias devincendas agnitionem regni esse Christus.
“Poiché le feste – scrive – hanno una efficacia maggiore di qualsiasi documento del magistero ecclesiastico, esse infatti istruiscono tutti i fedeli e non una sola volta ma annualmente, e raggiungono non solo lo spirito ma i cuori” (Enciclica Quas primas, 11 dicembre 1925).
The original date was the last Sunday October, i.e. the Sunday preceding feast of all saints» (cf. Encycl.Quas Primas), sed nova reformatione anni 1969 in ultimam dominicam Anni Liturgici permota est, ut pateat. Jesus ChristusRex, est finis nostrae peregrinationis. Textus biblici toto triennio mutantur, quod nobis permittit ut figuram plene comprehendamus Jesus.
In illo tempore dixit Pilatus Jesus: Tu es rex Judaeorum ? Jesus Qui respondit: "Te ipsum hoc dicis, an alii tibi dixerunt de me?". Dicit ei Pilatus: Numquid ego Iudaeus sum? Populus tuus et pontifices tradiderunt te mihi; Quid fecisti?".
respondit Jesus: Regnum meum non est de hoc mundo; si ex hoc mundo esset regnum meum, ministri mei decertarent ut traderer me Iudaeis; regnum autem meum non est ab inferis. Dixit itaque ei Pilatus: "Ergo rex es tu?". respondit Jesus: Tu dicis: Rex sum. Ego in hoc natus sum, et ad hoc veni in mundum, ut testimonium perhibeam veritati. Quicumque est ex veritate, audi vocem meam.(Io 18, 33b-37).
Last stop
Hodie celebramus ultimam dominicam anni liturgici, quae vocatur Sollemnitas Domini nostri Iesu Christi Jesus Christus, re dell’universo.
Hoc propositum nobis significatum est in prima dominica adventus, et hodie ibi pervenimus; et cum annus liturgicus vitam nostram in minima repraesentet, haec experientia nos admonet ac etiam antequam nos instruat, ad id quod sumus in via ad congressum. Jesus, Sposo, quando Egli verrà quale Re e Signore della vita e della storia.
Stiamo parlando della sua seconda venuta. La prima è nell’umiltà di un Bimbo deposto in una mangiatoia (Lc 2,7); la seconda è quando tornerà nella gloria, alla fine della storia, venuta che oggi celebriamo liturgicamente.
Sed est etiam intermedius adventus, quem hodie experimur, in quo Jesus in Gratia Sacramentorum suorum et coram omnibus "parvulis" Evangelii (videatur "Nisi parvuli efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum caelorum... Mt 18, 2; sumus Jesus nel volto dei fratelli e delle sorelle, il tempo in cui siamo invitati a trafficare i talenti ricevuti, ad assumerci ogni giorno le nostre responsabilità).
In hac via, liturgia se nobis offert tamquam vitae scholae ad nos educandos agnoscere praesentem in vita cotidiana Dominum et ad ultimum eius adventum praeparare.
Pars quae viam revelat
Annus liturgicus symbolum est vitae nostrae viae: initium et finem habet in congressu cum Domino. Jesus, Re e Signore, nel regno dei Cieli, quando vi entreremo attraverso la porta stretta di “sorella morte” (san Francesco).
Ebbene, all’inizio dell’anno liturgico (la I domenica di Avvento), ci è stata mostrata in anticipo la Meta verso cui avremmo mosso i nostri passi. Come se in vista di un esame ci fossero state date, un anno prima, le risposte alle domande!
Hoc iret ad examen deducere; in Liturgia autem hoc donum est JesusMagister, quia permittit nos scire quam viam capiamus.Jesus, abeat), quae sequi putabat.Jesus, veritas ) qua spe animamur (JesusCf. Io 14, 6).
gaudium somnii
Anno primo Lectio libri Danielis prophete (7,13-14), de visione loquimur Filius dell’uomo, il quale alla fine prenderà il posto di quanti lungo la storia si sono serviti del popolo anziché servirlo.
Ex hac igitur sententia manifestum est nomen esse qui usurpant homines et abutuntur. Veniet dies cum iustus et misericors « Rex » frena populorum historiae obtinebit.
Rex expectata
In hoc spei prospectu, sic Evangelii textum legi, quem nobis exhibet Liturgia, in dialogo inter Pilatum ac. Jesus.
Jesus Rex se sistit, sed Regnum suum non est hinc infra. Certe Jesus superstes non nititur, vitam suam supra missionem acceptam PaterIpse simpliciter Rex venit in mundum - inquit textus - ut regium suum ostenderet, quod in testificatione consistit; Pater.
Vita in servitio Dei PaterVero vitae.
Regium et veritas
Il tema della “verità”, che tanto affascinerà Pilato ma non a tal punto da fermare l’esecuzione, chiede un’adesione: “Chiunque è dalla verità, ascolta la mia voce”.
E qui Pilato si fermerà, incapace di abbracciare la verità perché manipolato dai desideri della folla, verso la quale deve comunque pagare il prezzo politico.
Hac in sui electione, Pilatus demonstrat quid vere sit et quid vere se ipsum dirigi sinat Jesus manifestum est usque ad finem cuius est et cui inservit, ut possit dicere: Ego sum via, veritas, vita (Io 14,6).
veritas et mendacium
La solennità odierna non solo porta allo scoperto chi è Pilato, ma si offre a ciascuno di noi per capire chi realmente stiamo servendo.
Al termine di questo anno liturgico diventa importante capire verso chi o cosa va il nostro cuore, perché dov’è il nostro tesoro, lì sarà anche il nostro cuore (Lc 12,34). Una domanda che può aiutarci a rimettere ordine nella nostra vita e nei nostri affetti, affinché non si vada dove va il cuore, ma si porti il cuore dove veramente deve andare.
Sed hoc rogat ut accipias quod est Jesus Rex noster, Qui solus veritati nostrae vitae vere servit.
fontes © vangelodelgiorno.org e Vaticanus News
Last Updated: May 23, 2023 18:59 by Remigius Robert