Масата

Време за четене: 2 минути

Медитирам: масата

Ние бяхме маса с 4 крака: солидна, здрава, натоварена, радостна, на нея лежахме любов.

Солидно благодарение на нашите опит, вече не млади мъже, а четиридесетгодишни възрастни, с живот зад гърба си.

Здрав, направен от изминати пътища, дупки, удари, дъжд и слънце.

Легнахме на тревата на 28 май 2005 г., а масата ни беше покривка с цветя. Бяхме аз и Джузепина.

Così è nata la nostra famiglia. Dio ci guidava, e ci guardava, e ci amava.

И благодатта е слязла при нас, с нас.

Sei arrivato tu, Eugenio: il 29 agosto 2006 abbiamo imbandito la tavola, la nostra tavola robusta e solida.

И беше купон всеки ден!

Però mancava la 4 gamba al tavolo: l’hai chiesta a Gesù, e Lui ci ha mandato Francesca.

Il tavolo era completo: grazia, gioia, festa, amore.

Dio era felice, e noi con Lui.

Eugenio: eri così permeato d’amore, di grazia, di luce, da brillare anche nella notte più buia.

E così Dio ti ha voluto accanto a se, ad illuminare il firmamento, a correre in quel prato dove c’è ancora la tovaglia di mamma e papà, a giocare con tutti i ragazzi con le ali.

Il 17 ottobre 2020, respirando a fondo tutta l’aria di questa terra, l’hai lasciata, per sempre. E sei andato dal Padre.

Нашата маса имаше известно колебание, няколко момента, в които се олюля: липсваше ти, липсваше крак от масата.

Ma ogni volta che tentenna, barcolla, ecco che arriva Gesù!

“Не се страхувайте, не се страхувайте, тук съм!”

E il tavolo trova la sua solidità, la stabilità.

И се връщаме към купона, радостни, щастливи, с покривката на цветя на нашата маса с четири крака.

И ето ви, и ние сме, все още сме обединени, винаги обединени.

Фото галерия