Pierwsza cotygodniowa wizyta

Czas czytania: 3 minuty

Pierwsza cotygodniowa wizyta Trialsa

Oggi è il giorno della prima visita settimanale, fissata per il giovedì, ma per questa settimana ci è stato concesso il mercoledì per via degli esami di terza media di Eugenio fissati appunto per domani.

Ci hanno detto: “prima venite, prima ve ne andate”; abbiamo anche il nostro infermiere dedicato “Matteo” e anche i pazienti in trials come Eugenio hanno un canale privilegiato.

Budzi się

O 6.30 dzwoni budzik ⏰ dla wszystkich, ale oboje z Giuseppiną nie spaliśmy już od ponad pół godziny. Wystarczająco szybkie śniadanie, od razu w samochodzie.

Pogoda nie wróży nic dobrego. Droga jest dość ruchliwa.

Przyjazd do Rzymu

O 9.30 jesteśmy w Rzymie. Dzisiaj mapy google skłoniły nas do obrania innej, panoramicznej, zakupowej trasy. Via Nazionale, Ołtarz Ojczyzny…. policjant drogowy blokuje nas, bo jesteśmy w środku ZTL

Dziękuję, policjant ruchu drogowego z Rzymu

Bravo, bravissimo, un gentiluomo: gli spiego che stiamo andando a OPBG a San Onofrio, lui capisce al volo, mi redarguisce quanto basta a salvaguardare la sua figura professionale, ma mi indica con dolcezza di padre la strada da seguire. Grazie, signor vigile urbano in Przez Nazionale.

OPBG

Lascio al volo, come al solito, Eugenio e Giuseppina avanti all’ingresso di San Onofrio. Io proseguo verso piazza Garibaldi. Trovo posto. Pago il parcheggio strisce blu via la comodissima app. Diluvio scende. Nella fretta dimentico la mascherina. A passo svelto vado verso OPBG.

Al terzo piano day Hospital c’è la solita confusione, anzi un poco di più.

Jest 10.50, Giuseppina poszła do kasy.

K6

W końcu o 11 dzwonią Eugenio Ruberto w K6

Czekać

Mieliśmy nadzieję na uprzywilejowany kanał, ale nic: zawsze zwykłe wyczerpujące oczekiwanie!

O 12.30 postanawiamy zjeść obiad: chleb con sottilette e pancetta.

Oczekiwanie, bezruch i nerwowość ⏳ czekanie.

Uśmiech nigdy nie zawodzi

Ale zawsze się uśmiechamy!

Wreszcie o 13.10 wchodzimy do gabinetu Doktor Paiano, ove c’è anche il dottor De Laurentiis responsabile del trial. Ci accolgono col sorriso, le analisi vanno bene. Eugenio è soddisfatto e noi di più! Ci da appuntamento per giovedì prossimo, chiedendoci di arrivare presto! Ancora???

“Panie doktorze, powiedziałam na recepcji, że to my jesteśmy na rozprawie i mamy pierwszeństwo, ale pielęgniarka nie chciała o tym słyszeć“. La dottoressa quindi alza il telefono e istruisce nuovamente le infermiere all’accoglienza. Speriamo bene per la prossima volta.

Ze szpitala wychodzimy uspokojeni i jedziemy po samochód.

GRA

Alle 14.00 finalmente siamo sul GRA in uscita da Roma.

Traffico sostenuto, ma scorrevole. Eugenio con due occhi sbarrati segue tutto, attento, vigile. Giuseppina chiude gli occhi ogni tanto, tenta di riposare, invano.

wrócić do domu

O 16 jesteśmy w domu.

Eugenio crolla a dormire, esausto.