Lumen in aqua

Legere tempus: 1 minute

Tu, qui lux aqua

Aspicio te, aspice me.

Desino ut respirare possim vocem respirationis auscultare, pulsus alarum tuarum.

Non, non audio. audire nequeo. Forsitan adhuc surdum est cor meum, certe cor adhuc non habet aures ad audiendum.

Sed es extra illum murum ibi es, intus foto illo, capsulam implens memoriae meae, memoriae nostrae, quae est ancora vitae meae.

Sed cur, Domine, quotiescumque atris aquis melancholiae, obsessionis, amaritudinis, poenitet, me servas?

Sinite me, sinite me in immensum mare solitudinis, desertionis, impotentiae mergere.

Sed in via mea posuisti lucernas, lampades lucis, quae indicant viam, trudi, versus te, versus Eugeniam, versus. hortus.

"Sed Deus semper scit sensum dare vitae nostrae.

Ita, vera dicis. Frustra mergitur, non est rectum.

Culmen est adventus, in summo est aer bonus, levis.

Da manum, extrahe me semel, et ero tuus, semel.

et in perpetuum unemur, tu et me.

Eugenio Ruberto * 29 Augusti 2006 + 17 Octobris 2020