Legere tempus: VIII minuta

Lege Franciscum Papam homiliam 27 martii 2020 .

«Vespera venit» (.Mc4.35).

Così inizia il Vangelo che abbiamo ascoltato. Da settimane sembra che sia scesa la sera. Fitte tenebre si sono addensate sulle nostre piazze, strade e città; si sono impadronite delle nostre vite riempiendo tutto di un silenzio assordante e di un vuoto desolante, che paralizza ogni cosa al suo passaggio: si sente nell’aria, si avverte nei gesti, lo dicono gli sguardi.

Terrebis nos invenimus et perdimus. Sicut Evangelii discipuli inopinata ac furiali tempestate deprehensi sumus. Intelleximus nos in eadem navi essemus, omnes fragiles et dissoluti, sed simul magni momenti et necessarii, omnes convocati ad remigandum, omnes inter se consolando indigentes. In hac navi ... omnes hic sumus.

Sicut illi discipuli, qui una voce loquuntur et angore dicunt: "Periimus" (Vers. 38), ita nos quoque sensimus. non possumus unumquodque nostrum progredi, sed solum simul.

In hac fabula facile est invenire. Quod difficile est sensum Iesu intelligere: Discipuli, dum naturaliter trepidant ac desperant, in puppi est;owna parte navigii primi deprimitur. Et quid facit? Quamvis tumultu, placide dormit, Patri confisus. unicum tempus est in Evangelio, Iesum dormientem videmus -. Expergitus ergo, sedato vento et aquis, convicio se convertit ad discipulos: « Quid times? necdum habetis fidem? v.

Experiamur intelligere. Quid discipulorum fidei carentia, quae cum Iesu fide opponitur? Non cessaverunt credere in Ipsum, immo invocaverunt Ipsum. Sed videamus quomodo illum invocant: "Magister, non curas ut perimus?" (v. 38).Non curat: pensano che Gesù si disinteressi di loro, che non si curi di loro.

Apud nos, in familiis nostris, una ex iis quae maxime nocent est cum ipsi audimus dicere: "Nonne de me curas?". Est phrasis quae dolet et concitat procellas in corde. Et Iesum, quia nemo magis curat quam illum. Nam semel invocatus suos discipulos exanimatos salvat.

La tempesta smaschera la nostra vulnerabilità e lascia scoperte quelle false e superflue sicurezze con cui abbiamo costruito le nostre agende, i nostri progetti, le nostre abitudini e priorità.

Ostendit nobis quomodo dormientes reliquerimus ac reliquerimus quae nutrimenta, sustentat et vivificat vitam nostram ac communitatem. Tempestas omnes intentiones "sarcinarum" exponit et obliviscitur quae nostrorum animam aluit; omnes illi conatus anesthetizant habitus "salutaris" apparenter, inhabiles ad nostras radices et ad memoriam seniorum evocandam, ita nos privando immunitate necessaria ad adversas opponendas.

Procella, dolus illorum stereotyporum, quibus "egos" nostrum obumbravimus, semper sollicitus de sua imagine decidit; et iterum commune quod effugere non possumus, compertum est fratrum.

"Quid times? necdum habetis fidem?». Signore, la tua Parola stasera ci colpisce e ci riguarda, tutti. In questo nostro mondo, che Tu ami più di noi, siamo andati avanti a tutta velocità, sentendoci forti e capaci in tutto. Avidi di guadagno, ci siamo lasciati assorbire dalle cose e frastornare dalla fretta.

Non destitimus coram vocationibus vestris, non evigilavimus adversus bella et iniustitias planetarum, clamorem pauperum et nostrae planetae graviter aegrotantes non audivimus. Nos intrepidus cogitas semper manere sanus in aegris mundum. Nunc, dum in asperis maribus sumus, te obsecramus: "Exsurge, Domine!"

"Quid times? necdum habetis fidem?». Domine, ad nos provocas, ad fidem provocas. Quod non tam credens te esse, sed ad te venio et tibi confidens. In hac Quadragesima resonat vestra exhortatio urgentis: "Converte", "reverte ad me ex toto corde tuo" (Gl 2,12).

Nos ad hoc tempus iudicii arripiendum vocastempus electionis. Non è il tempo del tuo giudizio, ma del nostro giudizio: il tempo di scegliere che cosa conta e che cosa passa, di separare ciò che è necessario da ciò che non lo è. È il tempo di reimpostare la rotta della vita verso di Te, Signore, e verso gli altri. E possiamo guardare a tanti compagni di viaggio esemplari, che, nella paura, hanno reagito donando la propria vita. È la forza operante dello Spirito riversata e plasmata in coraggiose e generose dedizioni.

Ipsa vita est Spiritus capax redimendi, vivificandi et demonstrandi quomodo vita nostra communibus texatur ac sustentatur -. plerumque oblitus - quae in headlines ephemerides et divulgationis non apparent nec in catwalks ultimis magnisostendesed sine dubio eventus decisi historiae nostrae hodie scribuntur; doctores, nutrices, macelli opifices, mundiores, carriatores, transportatores, copiae vigilum, voluntarii, sacerdotes, moniales et multi, alii multi qui intellexerunt neminem seipsos salvare..

Adversus dolorem, ubi mensuratur vera populorum progressio, sacerdotalem Iesu orationem reperimus et experimur: "ut omnes unum sint" (John17,21). Quam multi patientiam exercent et spem inferunt cotidie, curae non serunt terrorem sed responsabilitatem. Quot patres, matres, avos, aviam, magistros infantes nostros, parvis et cotidianis gestibus ostendunt, quomodo discriminis faciem ac navigare consuetudinibus lectitans, obtutum elatis et orationi instigat. Quam multi orant, offerunt et deprecantur pro bono omnium. Preces et opera tacita: arma sunt concilianda.

"Quid times? necdum habetis fidem?». Initium fidei est scire nosmetipsos ad salutem indigere. Non sumus sufficientes soli; solus affondiamo: abbiamo bisogno del Signore come gli antichi naviganti delle stelle. Invitiamo Gesù nelle barche delle nostre vite.

Ei metus nostros tradamus, ut vincat. Sicut discipuli experiemur quod, cum Ipso navi, naufragium non est. Quia haec est Dei fortitudo: omnia quae nobis eveniunt in bona convertendo, etiam mala. Nostras tempestates tranquillitas infert, quia apud Deum vita numquam moritur.

Il Signore ci interpella e, in mezzo alla nostra tempesta, ci invita a risvegliare e attivare la solidarietà e la speranza capaci di dare solidità, sostegno e significato a queste ore in cui tutto sembra naufragare. Il Signore si risveglia per risvegliare e ravvivare la nostra fede pasquale.

anchoram habemus: in eius cruce salvati sumus. Gubernaculum habemus: eius cruce redempti sumus. Spem habemus: in eius cruce sanati sumus et amplexi sumus, ut nihil neque quisquam nos ab eius amore redempto separare possit. In media solitudine in qua patimur defectus affectionis et certaminum, multarum rerum experientiam experientes, audimus iterum nuntiationem quae nos salvat; resurrexit et vivit iuxta nos.

Dominus nos e cruce provocat ad vitam exspectantem detegendam, ad eos prospiciendos qui nos invocant, ad confirmandam, agnoscendam et roborandam gratiam quae in nobis manet. Ne flammam hebetem extinguamus (videIs42.3), qui numquam aegrotat, et spe- ciamus.

Abbracciare la sua croce significa trovare il coraggio di abbracciare tutte le contrarietà del tempo presente, abbandonando per un momento il nostro affanno di onnipotenza e di possesso per dare spazio alla creatività che solo lo Spirito è capace di suscitare.

Significat animos invenire spatia aperiendi ubi quisque sentire potest vocatos ac permittit hospitalitatis, fraternitatis,et consensionem. In Cruce eius salvi salvi ad spem suscipiendam eamque roborandam et confirmandam omnibus modis ac viis quae nos iuvare possunt et tutari et conservare possunt. Dominum amplectendo ad spem amplectendam: haec est vis fidei, quae nos a metu liberat et spem dat.

"Quid times? necdum habetis fidem?». Cari fratelli e sorelle, da questo luogo, che racconta la fede rocciosa di Pietro, stasera vorrei affidarvi tutti al Signore, per l’intercessione della Madonna, salute del suo popolo, stella del mare in tempesta.

Da questo colonnato che abbraccia Roma e il mondo scenda su di voi, come un abbraccio consolante, la benedizione di Dio. Signore, benedici il mondo, dona salute ai corpi e conforto ai cuori. Ci chiedi di non avere paura. Ma la nostra fede è debole e siamo timorosi.

Sed tu, Domine, ne derelinquas nos in tempestate misericordiae. Iterum repete: «Noli timere».Mt 28,5).

Et nos una cum Petro ».omnem sollicitudinem projicimus in te, quia curas pro nobis» (cf1 Pt5, 7).

Papa Francesco bacia i piedi di Gesù sula Croce: Omelia di Papa Francesco del 27 marzo 2020
Papa Franciscus osculatur pedes Iesu in cruce

Leggi e stampa la meditazione di Papa Francesco

Video

Leggi e stampa il momento di preghiera di Papa Francesco

fons © Vaticanus News - Dicasterium pro Communicatione


adiuva nos adiuva!

Omelia di Papa Francesco del 27 marzo 2020 2
Cum parva donatione tua risus iuvenibus cancer aegros afferimus


5x1000 tuam tuam consociatione
Nihil tibi constat, nobis multum valet!
Adiuva nos adiuva parva cancer aegris
scribis;93118920615

Legere:

Leave a comment

Articuli tardus

ragazzi che si amano in bicicletta
May 6, 2024
Da quod datum est
Spirito Santo Paraclito
May 6, 2024
Verbum 6 Maii 2024
Lussy a casetta Eugenio
May 5, 2024
Oratio die 5 mensis Maii anno 2024
Preoccupazione
May 5, 2024
Quomodo superbiam superare?
Gesù e discepoli
May 5, 2024
Verbum 5 Maii 2024

Upcoming Events