Tempo di lettura: 3 minuti

Testimonianza di Nadia Luponio: non c’è più il “sorriso” sulla Terra

…..a Pina, Remigio, Eugenio e Francesca

Non c’è più il “sorriso” sulla Terra.

Ho sognato Eugenio, sono davvero contenta! Non vedevo l’ora di raccontarlo alla sua mamma e al suo papà e condividere la mia gioia nel vederlo e la serenità che mi aveva trasmesso quell’incontro. “Serena” perché mi ha raccontato che sta bene, è felice ed ha una missione da compiere.

Quel giorno ero un po’ giù di corda, pensierosa, perché Alessandro e i suoi amici, amici anche di Eugenio naturalmente, stavano organizzando una rimpatriata e questo mi rendeva molto triste perché sarebbe stato l’ennesimo incontro senza di Lui. Andai a dormire con un peso sullo stomaco.

We śnie miejsce było nieznane, ale znajome.

Byłem na zewnątrz czegoś, co wyglądało jak szkoła, zaglądałem przez okno do klasy na parterze i widziałem i słyszałem słowa naszego proboszcza Don Davide.
Myślę, że było to jedno z wielu emocjonalnych spotkań laboratoryjnych, na których zachęca swoich chłopców do wyrażania i wydobywania najgłębszych emocji.

All’improvviso mi sono sentita toccare, accarezzare sulla spalla, mi sono voltata ed era Lui, Eugenio, bellissimo e sorridente come sempre, mi giro e mi prende le mani e iniziamo un girotondo che sembrava non finire mai.

To było niemal magiczne uczucie, ponieważ nie wydawało mi się, że stąpam po ziemi, ale jakbym leciał w kosmosie surrealistyczne bez niczego wokół.
Spieszyło mu się, a ja bardziej niż jemu, bo pamiętałam, że nas zostawił i bałam się, że lada moment zniknie.

Zapytałem go: "Jak się masz, czy jesteś szczęśliwy?”

I zapewnił mnie, że nic mu nie jest i że jest bardzo zajęty. “Mam dużo do zrobienia, ważni ludzie, czekają na mnie inżynierowie, musimy snuć plany, musimy ciężko pracować i to szybko, bo na Ziemi nie ma już uśmiechu.I zniknął.
W tym momencie pobiegłem do Don Davide i od razu mu wszystko opowiedziałem, ale bałem się, że mi nie uwierzy.

Cosi come era in vita, sempre sorridente, con quel sorriso Eugenio ha affrontato la sua malattia, rincuorando Lui gli altri.

……. aw moim śnie przesłał wiadomość nadziei, ponieważ pracuje dla nas nawet z góry i nalega, abyśmy nigdy nie tracili uśmiechu.

24 stycznia 2021 r
Nadia Łuponio

Nadia Łuponio