Czas czytania: 2 minuty

Przeczytaj historię poświęcenia Bazyliki laterańskiej

Streszczenie

Fino dall’antichità più remota si solevano consacrare a Dio con particolare solennità i luoghi destinati al culto divino. È un fatto questo che si verifica nella storia di tutti i popoli, ma specialmente in quella del popolo d’Israele.

W rzeczywistości wszyscy wiedzą, jaka była wspaniałość i bogactwo świątyni jerozolimskiej i z jaką pompą król Salomon poświęcił ją Bogu.Nawet Kościół Chrystusowy miał od swoich czasów miejsca przeznaczone do kultu; w czasach głoszenia apostolskiego były to nic innego jak proste pomieszczenia, później jednak zbudowano prawdziwe kościoły.

Quando l’imperatore Costantino il Grande, dopo la vittoria riportata su Massenzio, diede piena libertà ai seguaci del Vangelo (313), questi non risparmiarono fatiche e spese per edificare al Signore templi sontuosi, e numerose furono le chiese che vennero fabbricate in quei tempi.

Sam cesarz dał przykład, budując wspaniałą bazylikę na górze Celio w Rzymie, w miejscu starożytnego Pałacu na lateranie, który poświęcił SS. Zbawiciel. Kaplica poświęcona Św. Jana Chrzciciela che serviva di battistero, donde il nome di S. Giovanni in Laterano dato dai Cristiani a quella chiesa.

Papież S. Silvestro uroczyście poświęcił go 9 listopada i ustalił, że ceremonie, jakich odprawił z tej okazji, były tymi, podczas których katolicy będą później musieli konsekrować swoje świątynie.

La basilica del SS. Salvatore, sia per la sua magnificenza, sia per essere stata in antico la residenza dei Sommi Pontefici, fu sempre considerata dai cristiani come la principale, la madre di tutte le chiese del mondo, e perciò, sola fra tutte, viene anche designata con il titolo di arcibasilica.

Od czasów św. Leona Wielkiego funkcjonowała kolegiata kanoników regularnych: dziś kanoników regularnych zastąpiono kanonikami świeckimi z tytułem prałatów.

Bazylika SS. Salvatore, wielokrotnie niszczony na przestrzeni wieków, był zawsze odbudowywany, a ostatnia jego odbudowa miała miejsce za pontyfikatu Benedykta XIII, który ponownie konsekrował go w roku 1724. Z tej okazji został założony i rozbudowany do całe chrześcijaństwo jest świętem, które dzisiaj obchodzimy.