Zemrat tona kanë folur, shqisat tona janë lidhur në përjetësi, kam thithur erën e saj për ta mbajtur në cepin më intim të zemrës sime, e kam admiruar në mënyrë që imazhi i saj të mbetet i ngulitur në pjesën më aktive të trurit tim, tani në hije nga dhimbje dhe vuajtje. Edhe nëse e humb mendjen, dua ta mbaj gjithmonë në zemrën time dhe në kujtimet e mia.
Gjithçka ishte një shfaqje ngjyrash: nga lulet e ardhura nga Roma, nga bluzat, nga lodrat e buta.
Të veshëm ashtu siç të pëlqen: këmisha e bardhë, ajo e bukura që të pëlqeu shumë; Kominoshe xhins, të cilat i kemi lundruar shumë në ueb për t'i gjetur; Nike Air1 juaj i bardhë me lidhëse fluo të personalizuara; çorape blu NBA; Boksierët e Calvin Klein.
Ju ishit të gjithë të veshur, ashtu siç ju pëlqente: elegante, jo e markës, por elegante, praktike, komode. Oh po, do të duhet të jesh rehat, sepse në Parajsë luajmë shumë dhe argëtohemi!
Në orën 15:00 të së dielës, 18 tetor 2020, Eugjeni ai mori përshëndetjet e fundit të familjes së tij, të miqve të tij të shkollës, të miqve të tij më besnikë të një mijë aventurave, të gjithë qytetit të Dragonit (CE) dhe të gjithë botës që mësuan ta donin atë nëpërmjet internetit, dhe mori bekim nga famullitari don Dahuid Ortega për të filluar udhëtimin e tij në Parajsë.
Marrë nga predikimi i datës 18.10.2020 nga don Dahuid Ortega
Sot, ne ndajmë trishtimin tonë, ndjenjën tonë të humbjes. Është koha për disa fjalë, për heshtje dhe për diçka që na takon ne të krishterëve, lutjen, e cila Eugjeni ka bërë gjithmonë në jetën e tij, unë jam dëshmitar i kësaj sepse e pashë të lindte dhe të rritej mes nesh, ai mësoi të lutej dhe vazhdoi të bënte kështu deri në momentin e fundit që u vetëdijësua. Questa è una delle grandi eredità che ci lascia.
Kur shkoja ta takoja, i thosha gjithmonë këtë: “Ti po na mëson shumë, më parë unë isha edukatori yt në famulli, por tani po më edukon, se po përballesh me guxim sëmundjen tënde. Të kam thënë shpesh që je luftëtar sepse edhe pse djalë nuk je përkulur vetëm para dhimbjes”.
Këtë duhet ta mbajmë brenda vetes, duhet ta mbajmë këtë, luftën e tij për të jetuar, për të vazhduar të jetojmë, pavarësisht ulje-ngritjeve të sëmundjes.
Eugjeni ai jetonte me ne në famulli dhe ishte një "i madh" veçanërisht në rrugën e laboratorit emocional. Më dha shumë shpresë mua personalisht, si të gjithë djemve. Ai filloi të bënte teatër me ne dhe ne ishim të lumtur, mes nesh animatorë dhe katekistë thamë tani kemi një “lider”, shembull që përfshin miqtë e tij dhe jeton besimin e tij.
Po ndaj me ju fjalët që më tha herën e fundit që dëgjova zërin e tij pas pyetjes sime: si jeni dhe çfarë ndiheni? Ai u përgjigj: "Jam i trishtuar ...., sepse e kuptoj që nuk mund të bëhet asgjë me sëmundjen time". Sigurisht njeriu është i zhvendosur nga vetëdija e tij se një ditë nuk do të jetë më e mundur të vazhdojë të jetojë.
Këtë e ndaj vetëm sepse nuk është koha për të folur aq shumë, por është një moment reflektimi personal, familjar dhe komuniteti.
Sot na u desh të përjetonim dy momente të forta, qajmë nga gëzimi dhe qajmë për trishtim dhe dhimbje dhe tani na pret një rrugëtim, jemi të vetëdijshëm që edhe kjo është pjesë e jetës.
Unë ju kam thënë këto fjalë të Eugjeni sepse më tha me qetësi dhe jo me dëshpërim.
Ne i themi faleminderit Eugjeni, dhe që sot e tutje do të fillojmë të punojmë për gjithë këtë përvojë që na lë, do të fillojmë ta ndajmë në mënyrë që të rritemi gjithmonë në njerëzim dhe në besimin e krishterë. Eugjeni na ka munguar shumë këtë vit sidomos në Laboratorin e Ngjyrosjes së Emocioneve ku edukohen emocionet dhe ndjenjat. Ne ndamë shumë, ai me ne dhe ne me të.
Ne të krishterët duhet të sigurohemi që të gjithë njerëzit që na lënë të mos zhduken kurrë nga jeta jonë dhe nga komuniteti, dhe ne mund ta bëjmë këtë kur vazhdojmë të ndajmë atë që ata kanë ndarë me ne, kjo është forca jonë.
Tutti i nostri sentimenti di quest’anno, di questi giorni, mettiamoli qua sull’altare che è la Mensa del Signore. Il Pane che condividiamo è pane di vita eterna per noi qui e per coloro che ci hanno lasciato, questa è la bellezza della fede cristiana.
Për NE Eugjeni ai do të vazhdojë të jetojë mes nesh, familjes dhe komunitetit të tij.
Të gjithë bënë foto dhe video, kështu që ky ishte një moment prekës ku të gjithë ishim të bashkuar në emrin tënd dhe me një qëllim: të duam dhe të përhapim Dashuria.
flamuri i CIS mbështillet rreth arkivolit të Eugjeni
Ylber
Ndërsa dilnit nga kishe, shumë kanë parë pranë varrezave dhe të kishe vetë një ylber fantastik.
Të gjithë së bashku arritëm në varreza, ku ju vendosëm në shtëpinë tuaj të re.
nipi im Alessandro më përqafon me dashuri
Qëndruam bashkë, edhe pak.
Pastaj na u desh të thonim lamtumirë, me keqardhje, me dhimbje.
Por ne u larguam me gëzim në zemrat tona, të njëjtin gëzim në zemrën tuaj.
Njohja me ju të gëzuar, të lumtur, të bekuar mes miqve tuaj engjëll, na dha kënaqësi, na dha plotësi, na dha gëzim, se e mëvonshme është më e mirë se e para.
