Shën Tereza e Kalkutës: Themeluesi i Kongregatës "Misionarët e Bamirësisë"

Përmbledhje

Nascita

Teresa di Calcutta, al secolo Agnes Gonxha Bojaxhiu, nasce il 26 gusht 1910 a Skopje in una benestante familjare e genitori albanesi, di religione cattolica.

Në moshën tetë vjeç ai humbi të tijën babai dhe familja e tij pësoi vështirësi të rënda financiare.

Nga mosha e katërmbëdhjetë vjet mori pjesë në grupe bamirësie të organizuara nga famullia e tij dhe në vitin 1928, në moshën tetëmbëdhjetë vjeç, vendosi të bënte zotimet e tij duke hyrë si aspirante në Motrat e Bamirësisë.

Irlanda

Inviata nel 1929 in Irlanda a svolgere la prima parte del suo noviziato, nel 1931, dopo aver preso i voti e assunto il Emri e Maria Teresa, ispirandosi a Santa Teresa di Lisieux, partì per l’India per completare i suoi studi.

India

Ai u bë mësues në konviktin katolik të shkollës së mesme të Shën Marisë në Entally, një periferi të Kalkutës, ku frekuentuan kryesisht vajzat e kolonëve anglezë.

Gjatë viteve që kaloi në St.

L’incontro con la povertà drammatica della periferia di Calcutta spinge la i ri Teresa ad una profonda riflessione interiore: ebbe, come scrisse nei suoi appunti, "një telefonatë brenda një telefonate".

Nel 1948 ebbe l’autorizzazione dal Vaticano ad andare a jetojnë da sola nella periferia della metropoli, a condizione che continuasse la jeta religiosa.

Misionarët e bamirësisë

Në vitin 1950, ai themeloi kongregacionin e "Misionarët e bamirësisë” (në latinishtCongregatio Sororum Missionarium Caritatis, në AnglishtMisionarët e Bamirësisë ose Motrat e Nënë Terezës), misioni i të cilit ishte të kujdesej"më të varfër se të varfërit" dhe "nga të gjithë ata njerëz që ndihen të padëshiruar, të padashur, të pakujdesshëm nga shoqëria, të gjithë ata njerëz që janë bërë barrë për shoqërinë dhe që janë shmangur nga të gjithë".

Le prime aderenti furono dodici ragazze, tra cui alcune sue ex allieve alla St. Mary. Stabilì come divisa un semplice sari bianco a strisce azzurre, che, pare, fu scelto da Nëna Teresa perché era il più economico fra quelli in vendita in un piccolo negozio.

Ai u zhvendos në një ndërtesë të vogël të cilën e quajti"Shtëpia Kalighat për ata që po vdesin", dhënë atij nga Kryepeshkopata e Kalkutës.

La vicinanza ad un tempio indù, provoca la dura reazione di questi ultimi che accusano Madre Teresa di proselitismo e cercano con massicce dimostrazioni di allontanarla.

La polizia, chiamata dalla missionaria, forse intimorita dalle violente proteste, decide arbitrariamente di arrestare Madre Teresa. Il commissario, entrato nell’ospedale, dopo aver visto le cure che essa amorevolmente dava ad un bambino mutilato, decise di lasciar perdere.

Col koha, però, il rapporto fra Madre Teresa e gli indiani si rafforzò e anche se le incomprensioni rimasero, si giunse ad una convivenza pacifica.

Menjëherë pasi ai hapi një bujtinë tjetër, the"Nirmal Hriday (d.m.th. Zemra e Pastër)", poi ancora una shtëpi per lebbrosi chiamata «Shanti Nagar (cioè Città della Pace)»dhe në fund një jetimore.

Urdhri shpejt filloi të tërheqë të dyrekrutët” dhe donacione bamirësie nga qytetarët perëndimorë, dhe në vitet 1960 ai kishte hapur bujtina, jetimore dhe shtëpi lebrozësh në të gjithë Indinë.

British Broadcasting Corporation – BBC

La fama internazionale di Madre Teresa crebbe enormemente dopo un fortunato servizio della BBC del 1969 intitolato «Qualcosa di bello per Dio» e realizzato dal noto giornalista Malcolm Muggeridge.

Shërbimi dokumentoi punën e murgeshave mes të varfërve të Kalkutës, por gjatë xhirimeve në atëShtëpi për të vdekurit, a causa delle scarse condizioni di luce, si ritenne che la pellicola si potesse essere rovinata; tuttavia lo spezzone, quando fu inserito nel montaggio, apparve ben illuminato.

I tecnici sostennero che fu merito del nuovo tipo di pellicola utilizzato, ma Muggeridge si era convinto che fosse un mrekulli: pensò che la luce divina di Madre Teresa avesse illuminato il video, e si convertì al cattolicesimo.

Il documentario, Faleminderit anche al presunto miracolo, ebbe un successo straordinario che portò alla ribalta delle cronache la figura di Madre Teresa.

Pali VI

Nel febbraio del 1965, il Beato Paolo VI (Gjoni Battista Montini, 1963-1978) concesse alle Missionarie della Carità il titolo di “kongregacioni i së drejtës pontifikale” dhe mundësinë e zgjerimit edhe jashtë Indisë.

Në vitin 1967 u hap një shtëpi në Venezuelë, e ndjekur nga zyra në Afrikë, Azi, Evropë dhe Shtetet e Bashkuara gjatë viteve shtatëdhjetë dhe tetëdhjetë. Urdhri u zgjerua me lindjen e një dege soditëse dhe dy organizatave laike.

Në vitin 1979, ai më në fund fitoi njohjen më prestigjioze: Çmimin Nobel për Paqen.

Rifiutò il convenzionale banchetto cerimoniale per i vincitori, e chiese che i 6.000 dollari di fondi fossero destinati ai poveri di Calcutta, che avrebbero potuto essere sfamati per un anno intero: “le ricompense terrene sono importanti solo se utilizzate per aiutare i bisognosi del botë“.

Shën Gjon Pali II

Në vitin 1981 lëvizja “Corpus Christi” aperto ai sacerdoti secolari. Nel corso degli anni ottanta nasce l’amicizia fra San Gjon Pali II (Karol Józef Wojtyła, 1978-2005) e Madre Teresa i quali si ricambiano visite reciproche.

Grazie all’appoggio del Papa, Madre Teresa riuscì ad aprire ben tre case a Roma, fra cui una mensa nella Città del Vaticano dedicata a Santa Marta, patrona dell’ospitalità.

Në vitet 1990, Misionarët e Bamirësisë tejkaluan 4000 njësi me pesëdhjetë shtëpi të shpërndara në të gjitha kontinentet.

Ndërkohë, megjithatë, gjendja e saj u përkeqësua: në vitin 1989, pas një ataku kardiak, asaj iu pajis një stimulues kardiak; në vitin 1991 u sëmur nga pneumonia; në vitin 1992 pati probleme të reja në zemër.

Si dimise da superiora dell’Ordine ma in seguito ad un ballottaggio fu rieletta praticamente all’unanimità, contando solo qualche voto astenuto. Accettò il risultato e rimase alla guida della congregazione.

Nell’aprile del 1996 Madre Teresa cadde e si ruppe la clavicola. Il 13 marzo 1997 lasciò definitivamente la guida delle Missionarie della Carità.

Incontrò, lo stesso mese, il San Giovanni Paolo II per l’ultima volta, prima di rientrare a Calcutta dove morì il 5 settembre, ore 21.30, all’età di ottantasette anni.

Puna e tij, e kryer me pafundësi Dashuria, tra le vittime della povertà di Calcutta, le sue opere e i suoi libri di spiritualità cristiana e di preghiere, alcuni dei quali furono scritti insieme al suo Shoku Frère Roger, l’hanno resa una delle persone più famose al mondo.

A soli due anni dalla sua vdekjen, San Giovanni Paolo II fece aprire, per la prima volta nella storia della Kisha, con una deroga speciale, il processo di beatificazione che si concluse nell’estate del 2003 e fu quindi beatificata il 19 ottobre con il nome di Beata Teresa di Calcutta.

Kryepeshkopata e Kalkutës e hapi tashmë procesin për kanonizimin në vitin 2005.

Mesazhi i tij është gjithmonë në kohë: "Ju mund të gjeni Kalkuta në të gjithë botën- ajo tha - ,se hai occhi per vedere. Dovunque ci sono i non amati, i non voluti, i non curati, i respinti, i dimenticati“.

E tij fëmijët të vazhdojë të shërbejë në të gjithë botën"më i varfëri i të varfërve” in orfanotrofi, lebbrosari, case di accoglienza per anziani, ragazze madri, moribondi.

Janë gjithsej 5000, duke përfshirë dy degët më pak të njohura të burrave, të shpërndara në rreth 600 shtëpi në mbarë botën; pa llogaritur mijëra vullnetarë dhe laikë të shenjtëruar që kryejnë veprat e tij. "Kur të kem vdekur- ajo tha -Unë mund t'ju ndihmoj më shumë…“.

Per approfondimenti:

>>> Lumturim

Nënë Tereza e Kalkutës è stata proclamata Santa të dielën 4 settembre 2016: "Beatam Teresiam de Calcutta Sanctam esse decernimus et definimus ac Sanctorum Catalog përshkroi…“.

Papa Françesko ne ha presieduto il rito di canonizzazione in una gremitissima Sheshi i Shën Pjetrit, davanti a circa 120 mila persone, arrivate da tutto il mondo, soprattutto dall’Albania, terra madre della giovane Agnes, e dall’India, terra di vita e sepoltura, 19 anni fa, di Santa Madre Teresa.

70 kardinalë, 400 peshkopë dhe mbi 1700 priftërinj u bashkuan me Françeskun.