Shën Jozefi: bashkëshortja e Virgjëreshës së Bekuar

Patron i Kishës Universale

Përmbledhje

Njeri i drejte

Përkufizimi i parë i Jozefi që takohemi në ungjillit e Matteo è “giusto”. Il promesso dhëndëri e Maria, davanti all’inesplicabile gravidanza della sua fidanzata, non pensa al proprio orgoglio o alla propria dignità ferita: pensa invece a salvarla dalla cattiveria della gente, a salvarla dalla lapidazione a cui poteva essere condannata.

Non vuole ripudiarla pubblicamente, e pensa di licenziarla in segreto.

Por menjëherë, në atë ankth të kuptueshëm, në atë vuajtje, dashurinë e Zoti arriva a sollevarlo, un engjëlli viene a parlargli, ad ispirargli la scelta più giusta, che è sempre quella di non aver frikë: “Non temere di prendere con te Maria, tua sposa, perché quel che è generato in lei viene dallo Spirito Santo. Essa partorirà un djalin e tu lo chiamerai Jezusin” (Mt 1:20).

Një burrë i bindur

Un angelo accompagna Giuseppe nei momenti più difficili della sua jeta, e l’atteggiamento di Giuseppe davanti alle fjalët del messaggero celeste è sempre di fiduciosa obbedienza: prende Maria come sua sposa e quando l’angelo, dopo la nascita di Gesù, torna ad avvertirlo del pericolo della persecuzione di Erode, fugge di notte con la sua familjare in Egitto, un paese straniero, dove deve ricominciare tutto da capo, procurarsi nuovamente un lavoro (da Matteo, al capitolo 13, apprendiamo anche del suo mestiere d’artigiano, quando gli abitanti di Nazareth, scettici, si domandano: “Non è forse il figlio del carpentiere?”), riguadagnarsi la besim dei vicini.

E quando l’angelo torna ancora ad avvisarlo della vdekjen di Erode e gli ingiunge di tornare nel paese d’Israele, prende con sé gruaja e figlio e si rifugia in Galilea, a Nazareth, ancora su consiglio dell’angelo.

babai i supozuar

È indubbio che Giuseppe abbia amato Gesù con tutta la tenerezza che un babai ha per il proprio figlio: tutto ciò che Giuseppe fa è per proteggere ed educare questo misterioso fëmijë, obbediente e saggio, che gli è stato affidato. Educare Gesù: l’immensa sproporzione del compito di dire al Figlio di Dio ciò che è giusto e ciò che non lo è. Deve essere stato umanamente difficile, dopo averlo cercato angosciosamente per tre giorni, durante i quali, senza avvertire né lui né sua madre, Gesù era rimasto nel tempio a discutere con i dottori della legge, sentir dire a quel ragazzino dodicenne: “Non sapevate che io devo occuparmi delle cose del Padre mio?”

Ma forse è lo smarrimento che ogni padre prova quando si accorge che i propri fëmijët non gli appartengono, e che il loro destino è nelle mani di Dio.

Mbrojtësi i të vdekurve

Jozefi nuk shfaqet në asnjë nga katër ungjijtë gjatë Jeta pubblica di Gesù, né sul Calvario, né al momento della Resurrezione.

Se ne può dedurre perciò che sia vdiq prima che Gesù iniziasse la sua predicazione. Secondo la tradizione, Giuseppe sarebbe morto avendo accanto a sé Maria e Gesù, e per questa ragione è invocato anche come protettore dei morenti, dal momento che tutti noi preghiamo di lasciare questa terra avendo accanto Gesù e sua Madre.

Audienca e Përgjithshme e Shenjtërisë së Tij Gjon Pali II

(e mërkurë, 19 mars 2003)

Sot kremtojmë solemnitetin e Shën Jozefit,Martesa e Marisë(Mt1.24;Lc1.27). Liturgjia na tregon se si"babai"e Jezusit (Lc2,27.33.41.43.48), gati për të kryer planet hyjnore, edhe kur ato i shpëtojnë të kuptuarit njerëzor. Përmes tij,"i biri i Davidit"(Mt1.20;Lc1,27), Shkrimet u përmbushën dhe Fjala e Përjetshme u bë njeri, per opera dello Spirito Santo, nel seno della Virgjëresha Mari. San Giuseppe viene definito nel Vangelo "njeriu i duhur"(Mt1,19), dhe është për të gjithë besimtarët një model jete në unazë martese.

Fjala "E drejta" evoca la sua rettitudine morale, il sincero attaccamento alla pratica della legge e l’atteggiamento di totale apertura alla volontà del Padre celeste.
Edhe në momente të vështira dhe ndonjëherë dramatike, marangozi i përulur i Nazaretit nuk pretendon kurrë për vete të drejtën për të vënë në dyshim planin e Zotit.Prisni thirrjen nga lartdhe ne heshtje respektoni misterin, duke e lënë veten të udhëhiqeni nga Zotëri.
Pasi të merret detyra, ajo e ekzekuton atë mepërgjegjësi e bindur: dëgjoni menjëherë engjëllin kur bëhet fjalë për martesën me Virgjëreshën e Nazaretit (krh.Mt1, 18-25), gjatë fluturimit për në Egjipt (krhMt2, 13-15) dhe në kthimin në Izrael (krhpo aty. 2, 19-23). In pochi ma significativi tratti gli evangelisti lo descrivono come custode premuroso di Gesù, sposo attento e fedele, che esercita l’autorità familiare in un costante atteggiamento di servizio.
Null’altro di lui ci raccontano le Sacre Scritture, ma in questo silenzio è racchiuso lo stile stesso della sua missione: una esistenza vissuta nel grigiore della quotidianità, ma con una sicura fede nella Provvidenza.

Çdo ditë Shën Jozefi duhej të siguronte nevojat e familjesme punë të vështirë fizike. Per questo giustamente la Chiesa lo addita come patrono dei lavoratori.

L’odierna solennità costituisce pertanto un’occasione propizia per riflettere anche sull’importanza del lavoro nell’esistenza dell’uomo, nella famiglia e nella komunitetit.

L’uomo è soggetto e protagonista del lavoro e, alla dritë di questa të vërtetën, si può ben percepire lidhja themelore midis personit, punës dhe shoqërisë. Veprimtaria njerëzore - kujton Koncili i Dytë i Vatikanit - rrjedh nga njeriu dhe i urdhërohet njeriut. Sipas planit dhe vullnetit të Zotit, ai duhet t'i shërbejë të mirës së vërtetë të njerëzimit dhe të lejojë "njeriut si individ apo si anëtar i shoqërisë të kultivojë dhe zbatojë thirrjen e tij integrale” (krhGaudium dhe spes, 35).

Për të realizuar këtë detyrë, njeriu duhet të kultivohet"shpirtërore e provuar e punës njerëzore"i ankoruar, i rrënjosur fort, al"Ungjilli i punës"dhe besimtarët thirren të shpallin dhe të dëshmojnë për kuptimin e krishterë të punës në aktivitetet e tyre të ndryshme profesionale (krh.Laborem excerens, 26).

Shën Jozefi, shenjt kaq i madh dhe kaq i përulur, qoftë aishembull a cui i lavoratori cristiani si ispirano, invocandolo in ogni circostanza. Al provvido custode della Santa Famiglia di Nazaret vorrei quest’oggi affidare i i ri che si preparano alla futura professione, i disoccupati e coloro che soffrono i disagi delle ristrettezze occupazionali, le famiglie e l’intero botë e punës me pritshmëritë dhe sfidat, problemet dhe perspektivat që e shenjojnë atë.

Shën Jozefi, mbrojtësi universal i Kisha, mbikëqyr të gjithë komunitetin kishtar dhe,uomo di paqen qual’era, ottenga per l’intera umanità, specialmente per i popoli minacciati dalla lufte, il prezioso dhuratë della concordia e della pace. © Copyright 2003 – Libreria Editrice Vaticana

Urdhrat dhe kongregacionet fetare, shoqatat dhe sindikatat e devotshme, priftërinjtë dhe laikët, të ditur e injorantë e kanë vënë veten nën mbrojtjen e Shën Jozefit. Ndoshta jo të gjithë e dinë se St. Gjoni XXIII, duke u ngjitur në fronin papal, ai kishte lozur me idenë për ta quajtur veten Jozef, i tillë ishte përkushtimi që e lidhi me marangozin e shenjtë të Nazaretit. Asnjë pap nuk e kishte zgjedhur ndonjëherë këtë emër, i cili në të vërtetë nuk i përket traditës së kishës, por i"baba i mirë"ai me kënaqësi do ta kishte quajtur veten Jozef I, po të ishte e mundur, pikërisht për nderimin e thellë që ndjente për këtë shenjtor të madh.

“Qualunque hiri si domanda a S. Giuseppe verrà certamente concessa, chi vuol credere faccia la prova affinché si persuada”, sosteneva S. Ka një d’Avila. “E mora Shën Jozefin e lavdishëm si avokatin dhe mbrojtësin tim dhe i rekomandova atij me zjarr. Ky babai dhe mbrojtësi im më ka ndihmuar në nevojat që kam pasur dhe në shumë më të rënda, në të cilat ishte në rrezik nderi im dhe shëndeti i shpirtit. E pashë se ndihma e tij ishte gjithmonë më e madhe se sa mund të kisha shpresuar…”(krh. kapitullin VI të Autobiografisë).

Difficile dubitarne, se pensiamo che fra tutti i shenjtorët l’umile falegname di Nazareth è quello più vicino a Gesù e Maria: lo fu sulla terra, a maggior ragione lo è in qielli. San Gjon Pali II confessò di pregarlo ogni giorno. Additandolo alla devozione del popolo cristiano, in suo onore nel 1989 scrisse l’Esortazione apostolica Redemptoris Custos (15 gusht 1989)-leximi i të cilit rekomandohet, me një klikim të thjeshtë në link, për ata që dëshirojnë të thellojnë njohuritë e tyre për Shën Jozefin– duke e shtuar emrin e tij në një listë të gjatë të paraardhësve të përkushtuar: i Lumi Piu IX, Shën Piu X, i Nderuari Piu XII, Shën Gjoni XXIII, i Lumi Pali VI.

Kuptimi i emrit Jozef: "shtuar [në familje]" (hebraisht).