Poświęcenie Bazyliki Piotra i Pawła

Poświęcenie Bazyliki Piotra i Pawła (wspomnienie opcjonalne)

Dopo la Dedicazione della Basilica di Santa Maria Maggiore (05 agosto) e quella della Basilica Lateranense (09 novembre), la Kościół celebra in un medesimo giorno la Dedicazione delle Basiliche dei SS. Pietro e Paolo a Roma.

To cztery bazyliki, które pielgrzymi muszą odwiedzać w latach jubileuszowych, aby uzyskać odpust zupełny, którego papieże zwykle udzielają co 25 lat. Ale dla tych, którzy nie mogą udać się do wspaniałych i dostojnych bazylik, istnieje wiele innych możliwości i okazji do skorzystania z odpustów zupełnych [np. błogosławieństwo papieskie”Urbi et Orbi”(do miasta i do świata) nelle principali feste liturgiche, nel rispetto delle modalità definite dalla Kościół].

Bazylika Świętego Piotra

Po męczeństwie, które prawdopodobnie miało miejsce w cyrku Nerona, szczątki Święty Piotr zostali pochowani po przeciwnej stronie via Cornelia, a później oznaczono ich czcią wiernych za pomocą małego edykułu zbudowanego przez papieża Anakleta, który aż do III wieku pozostawał centrum pochówków papieży.

Concessa la pace alla Kościół, Costantino fece edificare sulla tomba del principe degli Apostoli una basilica, che fu terminata da Costantino II e poi distrutta dai Saraceni nell’anno 806.   Restaurata e totalmente modificata nel suo aspetto, la basilica esisteva ancora nel secolo XV, ma tanto aveva sofferto per l’assenza dei Papi, durante il soggiorno ad Avignone, che Papa Niccolò  V  (1447-1455) decise di demolirla e di ricostruirla sullo stesso posto.

Papież Juliusz II (1503-1513) powierzył tę pracę Bramantemu w 1505 roku. Po śmierci Bramantego Michał Anioł kontynuował ją i wzniósł imponującą kopułę, która góruje nad bazyliką i stanowi jej główne piękno.

Ostatecznie 18 listopada 1626 r. ukończono budowę bazyliki i konsekrowano ją papież Urban VIII (1623-1644). Pod koniec średniowiecza papieże opuścili pałac na Lateranie i osiedlili się w pałacu watykańskim, wnosząc wiele uroczystości do Bazyliki św. Piotra. Sobór Ekumeniczny z 1870 roku uczynił to zastąpienie ostatecznym, a bazylika watykańska stała się nieuchronnie skuteczną katedrą papieży.

Bazylika S. Paolo

Ciało apostoła św. Pawła, z miejsca męczeństwa, w pobliżu wód Salvie, zostało zabrane około dwóch mil od Rzymu, na Via Ostiense i tam zostało pochowane. Oratorium bardzo podobne do tego z Apostoła Piotra w Watykanie zostało po raz pierwszy zbudowane w miejscu pochówku, również ogólnie przypisywanym papieżowi Anakletowi.

Costantino eresse sulla tomba una basilica, ma, essendo parsa di dimensioni troppo modeste, l’imperatore Valentiniano, nel 368, la sostituì con una basilica grandiosa a cinque navate. Teodosio proseguì l’opera e suo figlio, Onorio, la terminò. Le incursioni Saracene avvenute sotto san Leone IV (847-855) spinsero Papa Giovanni VIII (872-882) a circondare la basilica ed il convento, che già vi era sorto accanto, di mura e si ebbe così una fortezza che prese il nome di Giovannopoli.

Bazylika zachowała swój pierwotny wygląd aż do pożaru, który zniszczył ją w nocy z 15 na 16 sierpnia 1823 roku. Na apel Papieża wpłynęły oferty od całego chrześcijaństwa, nawet od dysydentów i niewiernych, i 5 października 1840 roku papież Grzegorz XVI (1831-1846) mógł poświęcić transept i ołtarz główny, pod którymi pozostał grób św. apostoł.

Czternaście lat później, z okazji ogłoszenia Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 grudnia 1854 r.), 10 grudnia 185 kardynałów, arcybiskupów i biskupów uczestniczyło w poświęceniu nowej bazyliki św. Błogosławiony Pius IX (1846-1878), który utrwalił swoją pamięć na tradycyjną datę 18 listopada.

Główne źródło: axnet.it („RIV./gpm”). Drugorzędne: gospeloftheday.org