Nie ma pokoju! Dlaczego jesteśmy tak skłonni do niezgody

Komentarz do Ewangelii z niedzieli 28 maja 2023 r

Streszczenie

Niedziela Zesłania Ducha Świętego – rok A

Dzieje Apostolskie 2,1-11 Ps 103 1 Kor 12,3-7.12-13 J 20,19-23

Wielość, jeśli nie ma spójności jedności, jest źródłem podziałów i kłótni
Święty Augustynie,Przemówienie272/B, 2

Pokój, nie ma pokoju! Komentarz do Ewangelii z niedzieli 28 maja 2023 r — Nie ma pokoju! 4

Zabójcza niezgoda

Discord to szyfr ludzkiej egzystencji. Jesteśmy skłonni do dzielenia się, tworzenia siebie nawzajem wojna, a guardarci con diffidenza. Contribuiamo alacremente a costruire un świat z zły.

Lo avevano capito anche gli antichi greci che avevano immaginato una dea specificamente dedita alla discordia.

Si tratta di Eris che Omero definisce “signora del dolore”. Eris è particolarmente attiva durante le guerre, accanto al Brat Ares, con lo scopo di rendere combattivi i cuori dei soldati in wojna.

Jeden ze słynnych odcinków, w których ją widzi bohater tak było podczas bankietu weselnego Peleusa i Tetydy, na który Eris nie została zaproszona (wszyscy chcielibyśmy uniknąć niezgody w chwilach świętowania). Aby się zemścić, Eris rzuca w gości jabłkiem, na którym było napisane”do najpiękniejszego”.

Da qui la lite tra Era, Afrodite e Atena per contendersi il titolo onorifico.

Z takiej błahej niezgody mogą wyniknąć szkodliwe konsekwencje: w rzeczywistości z tej kłótni doprowadzimy do wojny trojańskiej!

Zaczynając od dumy

Niezgoda i podział, jak ten, który miał miejsce pod wieżą Babel (por. Rdz 11, 1-9), gdzie już się nie rozumiemy, są oznaką nieobecności Ducha. Podział jest między nami, ale wiele razy jest także w nas, kiedy sprzeczne głosy mieszają się i walczą w naszym serce.

Przeczytaj także: La Parola del 4 giugno 2023

Di solito l’origine della divisione è la superbia, la pretesa di sembrare migliori degli altri: le tre dee greche si contendono un titolo persino illusorio.

Andiamo spesso dietro a gratificazioni che non esistono, si chiamano infatti vanità, cose vuote e inconsistenti, che però muovono il nostro animo a schierarsi a battaglia.

Quando abbiamo la pretesa di essere i primi o i migliori, l’altro diventa un avversario da abbattere: Eris, la discordia, rende il nostro serce ardimentoso, acceca la nostra vista, ci impedisce di vedere chi ci sta davanti, vogliamo solo eliminare l’altro nell’illusione che così avremo finalmente il nostro meritato spazio. L’altro con la sua presenza ci rimanda l’immagine della nostra sconfitta e del nostro limite.

Stwórz warunki

Paradossalmente, sebbene sia questa la condizione ordinaria del cuore umano, tutti siamo pronti a riconoscere che non vorremmo vivere nella divisione, ma affermiamo di desiderare l’armonia, la pace e la tranquillità.

TekstAtti degli Apostolizwraca naszą uwagę na te warunki, które umożliwiają przyjmowanie komunii jako znaku Duch.

Prima di tutto ci viene detto che i uczniowie si trovavano nello stesso luogo (cf At 2,1): non sono dispersi, non stanno lavorando ciascuno per se stesso, ma si ritrovano, forse per condividere coraggiosamente quello che stanno vivendo.

Non si difendono e non si separano. Stare nello stesso luogo significa smettere di farsi guerra, abitando insieme quello che ci sta a cuore. Sono nello stesso progetto, nello stesso desiderio, nello stesso śnić.

Udział

L’immagine dello Spirito descritta in questo testo è quella di uno stesso fuoco che si divide, una stessa sorgente, da cui ciascuno riceve.

Przeczytaj także: Attese

Duch jest tam, gdzie pragniemy udział, gdzie nikt nie trzyma się z dala od siebie, gdzie się rozpoznajemy synowie jednego z siebie ojciec, dove mettiamo insieme quello che abbiamo, le nostre risorse, le nostre conoscenze, i nostri doni.

Łączenie i dzielenie się jest odważnym aktem iz tego powodu nie tak częstym. Zazwyczaj kierujemy się własnym interesem.

Komunikować się

Efektem Ducha jest Komunia ponieważ uczniowie potrafią się porozumieć, mimo że mówią różnymi językami. Nie przez przypadekkomunikować sięorazKomuniamają ten sam pierwiastek:smar–munus, zgromadzić amunus, che è al contempo dono e responsabilità.

Il segno della comunione è il successo della comunicazione: parliamo la stessa lingua, cioè riusciamo a capirci, perché abbiamo nel cuore lo stesso desiderio.

Quando la comunione si spezza, non ci si capisce più, si diventa estranei.

Jeśli się nad tym zastanowić, to co łamie komunię, to wszystko, co nie pochodzi od Ducha: nie jesteśmy już w stanie się nawzajem zrozumieć, kiedy każdy szuka tylko swoich racji, kiedy próbujemy sztuczka drugi, kiedy chowamy się za naszymi uprzedzeniami.

Przebaczenie owoc Ducha

Z kolei tekst tzwEwangelia z Jan ci ricorda che laddove c’è l’amore, come diceva Sant’Agostino, non ci può essere timore (cf WyznaniaI,14): kiedy Jezus sta in mezzo alla społeczność e dona lo Spirito, le porte del cenacolo cominciano ad aprirsi, non subito, certo, ma è l’inizio di un cammino.

E il owoc dello Spirito, ci dice il Ewangelia Jana, è la capacità di perdonare: lo Spirito è pace.

Se non perdoniamo, tratteniamo presso di noi il male, il rancore, la rabbia. Perdonare vuol dire lasciar andare.

Przeczytaj także: Nessuno senza lavoro

È una liberazione non solo per chi è wybaczony, ma anche per chi perdona. Lo Spirito è là dove c’è pardon.

Nieuchwytny

Duch jest jak wiatr (At 2,2) e come soffio (Gv 20,22), è inafferrabile. Ne sentiamo gli effetti, ma non possiamo né afferrarlo, né trattenerlo.

Duch wieje tam, gdzie chce, możemy Go wzywać, czekać na Niego, stwarzać warunki do przyjęcia Go, ale zawsze zaskakuje nas swoją obecnością.

Nella nostra życie possiamo scegliere se invocare la presenza dello Spirito o se vogliamo continuare a lanciare mele nei banchetti altrui solo perché non siamo stati invitati!