Św. Franciszek z Asyżu

Św. Franciszek z Asyżu: patron Włoch (1182-1226)

Francesco d’Assisi è il personaggio più celebre di tutta l’agiografia cristiana del medioevo e non solo: noto, ammirato ed amato in tutto il mondo, anche in ambienti assai lontani dalla Kościół cattolica, dalla stessa cultura cristiana e occidentale: per esempio nel lontano Oriente.

Przeczytaj także historia św. Franciszka z Asyżu

Literatura wszystkich kierunków, artyści wszystkich szkół, historycy wszelkiego podejścia czerpali z niego inspirację; polityków, a nawet rewolucjonistów, którzy widzieli w nim apostoła pokojowego protestu i prekursora sprzeciwu wobec materializmu i konsumpcjonizmu.

Franciszek”,biedak z Asyżu”, in effetti era figlio di ricchi, nasce ad Assisi nei primi del 1182 da Pietro Bernardone dei Moriconi e dalla nobile  Giovanna Bourlemont detta “Pica”, w rodzinie powstającej burżuazji miasta Asyż, która dzięki działalności handlowej osiągnęła bogactwo i dobrobyt.

In omaggio alla nascita di Jezus, la religiosissima madonna Pica, volle partorire il bambino in una stalla improvvisata al pianterreno della casa paterna e, in assenza del marito Pietro, impegnato in un viaggio di affari in Provenza (F), lo battezzò con il nome di Giovanni, in onore del Battista; ma ritornato il padre, questi volle aggiungergli il nome di Francesco che prevarrà poi sul primo.

Dopo la scuola presso i canonici della cattedrale, che si teneva nella chiesa di S. Giorgio (dove, a partire dal 1257, venne costruita l’attuale basilica di S. Chiara), a 14 anni Francesco si dedicò a pieno titolo all’attività del commercio.

Condusse da giovane una vita spensierata e mondana; partecipò alla guerra tra Assisi e Perugia, e venne tenuto prigioniero per più di un anno, durante il quale patì per una grave malattia che lo avrebbe indotto a mutare radicalmente lo stile di vita: tornato ad Assisi nel 1205, Francesco si dedicò infatti ad opere di carità tra i lebbrosi e cominciò a impegnarsi nel restauro di edifici di culto in rovina, dopo aver avuto una visione di S. Damiano d’Assisi che gli ordinava di restaurare la chiesa a lui dedicata.

Il padre di Francesco, adirato per i mutamenti nella personalità del figlio e per le sue cospicue offerte, lo diseredò; Francesco si spogliò allora dei suoi ricchi abiti dinanzi al vescovo di Assisi, eletto da Francesco arbitro della loro controversia. Dedicò i tre anni seguenti alla cura dei poveri e dei lebbrosi nei boschi del monte Subasio.

W kaplicy S. Maria degli Angeli, w 1208 roku, pewnego dnia podczas Mszy św. otrzymał zaproszenie do wyjścia w świat i, zgodnie z tekstem Ewangelii Mateusza (10,5-14), do wyrzeczenia się wszystko na dobre wszędzie. Powracając w tym samym roku do Asyżu, Franciszek rozpoczął głoszenie kazań, gromadząc wokół siebie dwunastu wyznawców, którzy stali się pierwszymi braćmi jego zakonu (nazwanego późniejPierwsze zamówienie) i wybrali Franciszka na swojego przełożonego, wybierając swoje pierwsze miejsce w małym kościele Porcjunkuli.

W 1210 zakon został uznany przez Pp Innocentego III (Lotario dei Conti di Segni, 1198-1216); w 1212 r. Klara z Asyżu również przyjęła habit zakonny, ustanawiając tzwdrugi zakon franciszkanów, znany jako klaryski.

Około 1212 roku, po głoszeniu kazań w różnych regionach Włoch, Franciszek wyjechał do Ziemi Świętej, ale katastrofa statku zmusiła go do powrotu, a inne problemy uniemożliwiły mu szerzenie pracy misyjnej w Hiszpanii, gdzie zamierzał nawrócić Maurów.

W 1219 udał się do Egiptu, gdzie głosił kazania przed sułtanem, nie mogąc go jednak nawrócić, następnie udał się do Ziemi Świętej, pozostając tam do 1220; po powrocie znalazł sprzeciw wśród braci i zrezygnował ze stanowiska przełożonego, poświęcając się temu, co byłobytrzecie zamówieniefranciszkanów, tercjarzy.

Po przejściu na emeryturę na Górę La Verna we wrześniu 1224 r., po 40 dniach postu i cierpień, z którymi z radością zmierzył się, otrzymał stygmaty, znaki ukrzyżowania, co do którego wyglądu źródła jednak nie są zgodne.

Francesco venne portato ad Assisi, dove rimase per anni segnato dalla sofferenza fisica e da una cecità quasi totale, che non indebolì tuttavia quell’kocham per Bóg e per la creazione espresso nel Cantico di frate Sole, probabilmente composto ad Assisi nel 1225; in esso il Sole e la natura sono lodati come fratelli e sorelle, ed è contenuto l’episodio in cui il santo predica agli uccelli.

We wrześniu 1226 Franciszek przebywał w Asyżu, w pałacu biskupim, gdzie został zabrany, aby zapewnić mu lepszą opiekę. Jednak poprosił i uzyskał życzenie śmierci w swoim „święte miejsce" ulubiony:Porcjunkula. tutaj"nasza siostra kapral Śmierć” chwyta go w pogodnej radości, w wieku 44 lat, wieczorem 3 października 1226 r.

Il suo corpo, dopo aver attraversato Assisi ed essere stato portato perfino in S. Damiano, per essere mostrato un’ultima volta a Chiara ed alle sue consorelle, venne sepolto nella chiesa di S. Giorgio. Da qui la sua salma venne trasferita nell’attuale basilica nel 1230 (quattro anni dopo la sua morte, due anni dopo la canonizzazione).

W swoim Testamencie, spisanym na krótko przed śmiercią, Franciszek zanotował:«Nikt mnie nie nauczył, co mam robić; ale sam Najwyższy objawił mi, że mam żyć według świętej Ewangelii». E Francesco, avendo messo in chiara luce con la sua vita i principi universali del Vangelo, con una semplicità e amabilità stupefacenti, senza imporre mai nulla a nessuno, ebbe un influsso straordinario, che dura tuttora, non solo nel mondo chrześcijanin ma anche al di fuori di esso.

16 lipca 1228 r., niecałe dwa lata po jego śmierci, Franciszek został kanonizowany przez pp.Ugolino hrabiów Segni, 1227-1241).

Il 4 ottobre viene celebrata la memoria liturgica in tutta la chiesa cattolica; festa in Italia; solennità per la Famiglia francescana.

L’Ordine francescano comprende anche il ramo femminile, le Clarisse e il Terz’Ordine dei laici o Terziari francescani, fondati dallo stesso S. Francesco nel 1221, per raccogliere i numerosi seguaci già sposati e di ogni ordine sociale. L’Ordine, ai cui membri dei diversi rami, Leone XIII (Vincenzo Gioacchino Pecci, 1878-1903), nel 1897, ingiunse di prendere il nome comune di Frati Minori, è tra i più importanti della Kościół. Oltre alle pratiche religiose e ascetiche, essi furono e sono dediti alla predicazione, ad un apostolato di tipo sociale in luoghi di cura, e soprattutto all’opera missionaria.

Znaczenie imienia Franciszek:“wolny człowiek”(staroniemiecki).

Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj Katechezę Papieża Benedykta XVI:
>>> Św. Franciszek z Asyżu
[chorwacki, Francuski, język angielski, Włoski, portugalski, hiszpański, Niemiecki]

źródło ewangelia dnia.org