Czytaj i słuchaj drzewa ubogich

Ciao a tutti cari amichetti. Come state? Già entrati nella frenesia natalizia? Io ho espresso un grande desiderio che speriamo si realizzi. Ma non basta solo l’essere stati buoni…

Aby mieć pokój na świecie, szczęśliwe dzieci i zjednoczone rodziny, nie wystarczy złożyć życzenia czy napisać list, potrzeba dużo zaangażowania i dobrej woli. Może…

poezja tego wieczoru, autorstwa Gianniego Rodariego, nazywa się drzewo ubogich i powinien skłonić nas wszystkich do myślenia. Duży i mały

Ciesz się czytaniem

Świąteczna rymowanka,
śnieg jest biały jak sól,
śnieg jest zimny, noc jest czarna
ale dla dzieci jest wiosna:
tylko dla nich, w nogach łóżka
zakwitło drzewo.
Jakie dziwne kwiaty, jakie dobre owoce
Dziś na drzewku prezentowym:
złote lalki, blaszane pociągi,
futrzane niedźwiedzie jak wata,
a na górze, zaraz na najwyższej gałęzi,
koń, który skacze.
Prawie go dotykam… Ale nie, śniłem,
a oto teraz się obudziłem:
w moim domu, obok łóżka
drzewo nie zakwitło.
Są tylko mroźne kwiaty
Na szkle, które ukrywa przede mną niebo.
Drzewo ubogich w oknach zakwitło:
Usuwam to palcem.

drzewo ubogich
Drzewo ubogich

Miłego słuchania

Opowieści na dobranoc
Le favole della buonanotte
Drzewo ubogich
Drzewo ubogich 2
/
Gianniego Rodariego

Giovanni Francesco Rodari, znany jako Gianni (wymawiane /rodari/; Omegna, 23 października 1920 r. - Rzym, 14 kwietnia 1980 r.), był jednymWłoski pisarz, pedagog, dziennikarz i poeta, specjalizujący się wliteratury dziecięcej i tłumaczone na wiele języków. Jedyny włoski pisarz, który zdobył to prestiżowe wyróżnienie

Zobacz więcej

Un suggerimento però ce l’ho; stasera, prima di dormire, una preghiera a Jezus Bambino da parte di tutti noi e sono certa che manderà i nostri angeli a portare gioia e serenità sulla Terra.

Buonanotte

zostaw komentarz