Św. Michała Archanioła

św. Michała Archanioła: 29 września

„A potem, że byliśmy trochę dalej,

usłyszał krzyki: „Maryjo, teraz za nami”:

krzyczcie „Michał” i „Piotr” oraz „Wszyscy święci”.

(Czyściec XII, 51).

Sono i versi del Purgatorio di Dante, al Canto XIII. Il Poeta si aggira commosso fra le anime degli invidiosi, mentre l’aria del cerchio in cui si svolge la scena è attraversata da voci misteriose che ricordano esempi di carità. Anche dalle ombre tormentate, ammassate contro la roccia e con le palpebre cucite, si alzano delle litanie.

Proszą o wstawiennictwo Dziewica a zaraz po niej — a przed Piotrem i wszystkimi świętymi — wzywają imienia „Michał”. Cytując Archanioła w wersecie 51, autor Komedii z poprzedniej pieśni właśnie skończył widzieć, jak drugi anioł, określony jako „szlachetny stworzony bardziej niż jakiekolwiek inne stworzenie”, spada „z nieba błyskawica”.

Miecz przeciw złu

Michele e Lucifero. Anche nella Divina Commedia trova spazio il mortale confronto tra quello che nella Bibbia è descritto come il comandante “supremo dell’esercito celeste” e il capo degli angeli che decisero di fare a meno di Bóg e furono precipitati gli inferi.

Według tradycji Archanioł Michał jest Księciem walczącym ze złem, przed którego atakami nieustannie broni wiary i Kościół. A także Dante w 1200 roku pokazuje, jak uznawana jest moc wstawiennictwa przypisywana tej postaci, wielce czczonej zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie.

"Kto jest jak Bóg?"

Non si contano nel mondo cattedrali, santuari, monasteri, cappelle – ma anche monti, grotte, colline – intitolati all’Arcangelo Michele, il cui nome, citato per cinque volte nella Sacra Scrittura”, deriva dall’espressione “Mi-ka-El”, cioè “chi è come Bóg?”.

Ze względu na swoją odwieczną popularność anioł-wojownik, który czuwa nad kopułą bazyliki św. Piotra z Zamku Świętego Anioła z obnażonym mieczem, jest również w centrum wielu opowieści i anegdot. Jeden z nich pochodzi z 13 października 1884 roku.

Błaganie Leona XIII

Il 13 ottobre 1884, finito da poco di celebrare Messa nella cappella vaticana, Leone XIII si blocca una decina di minuti. Il suo viso, diranno i testimoni, rivela insieme terrore e meraviglia.

Poi Papa Pecci raggiunge in fretta il suo studio, siede al tavolo e scrive di getto una preghiera all’Arcangelo Michele.

Mezz’ora dopo chiama il segretario e gli consegna il foglio con l’ordine di stamparlo e inviarlo a tutti i vescovi del mondo perché recitino la supplica alla fine della Messa.

Leone XIII racconterà di aver avuto, in quei pochi minuti, un’agghiacciante visione di “legioni di demoni” attaccare la Kościół fin quasi a distruggerla e di aver assistito all’intervento difensivo e decisivo dell’Arcangelo.

“Poi – soggiunse – ho visto San Michele Arcangelo intervenire non in quel momento, ma molto più tardi, quando le persone avessero moltiplicato le loro ferventi preghiere verso l’Arcangelo”.

Prośba z czasem wyszła z użycia, ale przypomniał ją św. Jan Paweł II w Regina Caeli 24 kwietnia 1994 r.: „Wzywam wszystkich, aby o niej nie zapominali – powiedział papież Wojtyła – ale aby ją odmawiali, aby uzyskać pomoc w walce z siłom ciemności i przeciwko duchowi tego świata”.

(Źródło Wiadomości z Watykanu)