Ecce homines quos vincti estis in templo docens populum.
Ex Actibus Apostolorum Acts 5:17-26;
In diébus illis: Exsurréxit princeps sacerdótes cum ómnibus suis, quæ est heresis Sadducæorum, zelotypi plena: et apprehensis Apostolos miserunt eos in carcerem.
Angelus autem Domini per noctem aperiens januas carceris, et educens eos dixit: « Ite, nuntiate populo in templo omnia verba vitæ ». Qui cum audissent, intraverunt diluculo in templum, et docebant.
Cum autem venisset pontifex cum partibus suis, convocaverunt Synedrium, id est, universum senatum deum. liberi filiorum Israel; et miserunt, ut apostolos arcesserent de carcere. Sed apparitores, qui ilico advenerant, eos in carcere non invenimus, ut nuntiarent: « Carcerem religiose obseratum et custodes stantes ante ianuas invenimus, sed cum aperuissent, neminem ibi invenimus. ».
Audiens autem hos sermones, magistratus templi et principes sacerdotum ambigebant de illis quidnam fieret. In illo tempore venit quidam et dixit eis: “ Ecce, quos posuistis in carcere, sunt in templo docens populum ”.
Tunc exivit dux cum ministris et abduxit eos, sed absque vi, propter lapidationem a populo;
R. Pauper clamat, et Dominus exaudit eum. Vel: R. Alleluja, alleluja, alleluja.
Benedicam Dominum in omni tempore. Semper laus eius in labiis meis. in Domino gloriabor. audi pauperes, et lætentur. R.
magnificate Dominum mecum simul exaltemus nomen eius. Dominum exquisivi ; et ex omnibus terroribus meis liberavit me. R.
Videte eum, et fulgebitis; non erubescant vultus tui. Iste pauper clamat et Dominus exaudit eum; ab omni angustia liberabit eum. R.
Angelus Domini castrametatus est in circuitu timentium eum, et eripiet eos. Gustate et videte quoniam suavis est Dominus; beatus vir qui sperat in eo. R.
Acclamatio evangelii
Alleluja, alleluja.
Deus tantum dilexit mundum ut det Filius unigenitus; ut qui credit in eum, non pereat; sed vitam aeternam habebunt. (Io 3, 16).
Allelúja.
Evangelium'
Deus missi sunt Filius in hoc mundo, ut salvetur mundus per ipsum.
Verbum diei 19 mensis Aprilis anno 2023 4
Lectio sancti Evangelii secundum Ioannem Io 3, 16-21
Eo tempore Jesus dixit Nicodemo: «Deus tantum dilexit mundum ut Filius unigenito, perché chiunque crede in lui non vada perduto, ma abbia la vita eterna.
Deusimmo non misit Filius ut salvetur mundus per ipsum. Qui credit in eum, non iudicatur; qui autem non credit iam damnatus est quia non credidit in nomine unigeniti Filius Of Deus.
E il giudizio è questo: la luce è venuta nel mondo, ma gli uomini hanno amato più le tenebre che la luce, perché le loro opere erano malvagie.
Nam omnis qui mala agit odit lucem et non venit ad lucem ut non arguantur opera eius. Sed qui facit veritatem, venit ad lucem, ut appareat manifeste quoniam facta sunt eius opera Deus».
Verbum Domini.
S. Catharinae Senensis (1347-1380).
Dominicanus tertiarius, doctor of Ecclesiacooperatores patronae Europaeae
Movetur ergo ab igne divinae caritatisAmare quam habebat in se trahens creaturae suae; Deus si innamorò della bellezza sua e della fattura delle mani sue.
TO manus to manus quod anima seipsam inspiciat, fit ut inveniat bonitatem Deus: anima crescit in tanto igneAmare quid aliud potest quam nec amare nec desiderare nisi solus Deusin quo tantam reperit immensam bonitatem. Hoc vinculum est, quod homo per peccatum amisit gratiam, unitus et ligatus Deus alla natura umana. Poiché la vita è stata innestata sulla morte; eravamo morti, e l’unione con lui ci ha dato la vita.
A quo Deus ita cum viro, Man-Deus ad crucis ignominiosam mortem cucurrit, quia nec lapis eum teneret, nec clavus infixus, nisi esset fortitudo.Amare Quod Deus ebbe all’uomo. Il dolce Maestro è salito su quel trono per insegnarci la dottrina della verità; e l’anima che lo segue non può cadere nelle tenebre. (…)
Non dormies amplius Pater mea, quod infirma columna apud te est; sed iunge lignum crucis; vinculum cum Amare, con carità ineffabile e senza limiti con l’Agnello immolato che versa il suo sangue da ogni parte.
Corda rumpant; satis duritiae, satis negligentiae, quod tempus non amplius dormit, sed cursum suum continuat. Lets maneat in Deus Apud'Amare et sanctum desiderium et nihil amplius timendum.
VERBA SANCTI PATRIS
Anche noi, quando siamo nel peccato, siamo in questo stato: non tolleriamo la luce.
È più comodo per noi vivere nelle tenebre; la luce ci schiaffeggia, ci fa vedere quello che noi non vogliamo vedere. Ma il peggio è che gli occhi, gli occhi dell’anima dal tanto vivere nelle tenebre si abituano a tal punto che finiscono per ignorare cosa sia la luce.
Perdere il senso della luce, perché mi abituo più alle tenebre. […]
dimittimusAmare Of Deusquas misit Jesus ut nos salvos facias, nos intras et "lucem affert" Jesus» (cf. v. 19), Spiritus lumen nos intret et nos adiuvet ad videndum res cum lumine Deuscum uera luce, et non in ténebris quas dat dominus tenebrarum. (Homilia ex Sancta Martha, die 22 Aprilis.
